W książce Polacy w mieście są gorsi niż SSmani w obozie, z trudem wytrwałem do końca.
Gdyby chociaż w jednej dziesiątej było by to prawdą, autor nie przeżyłby miesiąca a tu proszę, żył po wojnie jeszcze długo i szczęśliwie.

W książce Polacy w mieście są gorsi niż SSmani w obozie, z trudem wytrwałem do końca.
Gdyby chociaż w jednej dziesiątej było by to prawdą, autor nie przeżyłby miesiąca a tu proszę, żył po wojnie jeszcze długo i szczęśliwie.

Bardzo mocna i wciagajaco napisana historia walki najpierw o to zeby nie trafic do obozu a potem zeby uciec z tego obozu szkoda ze to niestety nie jest fikcja literacka tylko najprawdziwsza prawda ...Jedna z lepszych ksiazek o tematyce obozwej jaka dane bylo mi przeczytac .

Bardzo mocna i wciagajaco napisana historia walki najpierw o to zeby nie trafic do obozu a potem zeby uciec z tego obozu szkoda ze to niestety nie jest fikcja literacka tylko najprawdziwsza prawda ...Jedna z lepszych ksiazek o tematyce obozwej jaka dane bylo mi przeczytac .

Bardzo wstrząsająca i bardzo wzruszająca.
Ile trzeba mieć w sobie odwagi, zaparcia aby walczyć każdego dnia o swoje życie. Gdy nie chowasz się tylko przed prześladowcą ale musisz uważać również na dawnych sąsiadów, przyjaciół..
Dająca do myślenia.

Bardzo wstrząsająca i bardzo wzruszająca.
Ile trzeba mieć w sobie odwagi, zaparcia aby walczyć każdego dnia o swoje życie. Gdy nie chowasz się tylko przed prześladowcą ale musisz uważać również na dawnych sąsiadów, przyjaciół..
Dająca do myślenia.

Takich książek nie można oceniać nisko. Jest to historia życia(przeżycia),którą autor dzieli się z nami. Historia ta jest okrutna, niesprawiedliwa, wstrząsająca, dramatyczna ale przede wszystkim PRAWDZIWA. Moje przemyślenia są następujące: w 21 wieku my czyli Polacy lubimy widzieć siebie i opisywać jako naród, który doświadczył wiele złego ale mimo wszystko poprzez patriotyzm, waleczność i wiarę przezwyciężył przeciwności losu. Prawda nieststy nie jest tak kolorowa. Za fasada narodowościową i głęboko religijna kryją się takie historie jak tu opisane. Antysemityzm, chęć zysku, kolaboracja z nazistami, wydawanie i zabijanie Żydow dla własnej korzyści. Pamiętać chcemy tylko te jasne strony, tych Polaków, którzy pomagali, ukrywali, karmili nieststy nie było ich tak wielu jak wcześniej opisanych. Zawsze wtrzasaja mną opisy jak człowiek, który przeżywa PIEKLO OBOZU, ucieka z niego nadludzkim wysiłkiem, po czym wraca w rodzinne strony i zostaje zabity, bo w jego domu mieszkają już Polacy i staje się problemem. Słynna gra BIJ ŻYDA opisana na łamach książki też ukazuje jakie nastroje mieliśmy i po cichu nadal mamy w naszym kraju... Polecam otworzyć głowę i z takim stanem umyslu przeczytać ten zapis losów młodego chłopca.

Takich książek nie można oceniać nisko. Jest to historia życia(przeżycia),którą autor dzieli się z nami. Historia ta jest okrutna, niesprawiedliwa, wstrząsająca, dramatyczna ale przede wszystkim PRAWDZIWA. Moje przemyślenia są następujące: w 21 wieku my czyli Polacy lubimy widzieć siebie i opisywać jako naród, który doświadczył wiele złego ale mimo wszystko poprzez...

Każda tego typu książka jest na wagę złota, a ta dodatkowo porusza temat obozu, o którym wciąż jeszcze mało wiemy. Poruszająca, mocna, straszna, prawdziwa. Wyjątkowa.

Każda tego typu książka jest na wagę złota, a ta dodatkowo porusza temat obozu, o którym wciąż jeszcze mało wiemy. Poruszająca, mocna, straszna, prawdziwa. Wyjątkowa.

Wstrząsająca

Wstrząsająca

Autor, polski Żyd, miał szesnaście lat, gdy w 1943 roku został wraz z rodziną osadzony w hitlerowskim obozie zagłady w Sobiborze. Rodzice i młodszy brat zginęli w komorze gazowej, a on sam przetrwał koszmar, by uczestniczyć w jednych z największych w historii obozów wystąpień i zbiorowych ucieczek. Z blisko trzystu więźniów, którym udało się zbiec, tylko sześćdziesięciu doczekało końca wojny. Po wojnie, na emigracji w USA, Blatt zaczął dokumentować zbrodnie hitlerowskie. O wszystkim opowiada we wstrząsającej, fabularyzowanej książce, opisującej nieludzką codzienność obozu w Sobiborze. W 1987 roku na jej kanwie powstał nagrodzony Złotym Globem film „Ucieczka z Sobiboru”.
Mam taką zasadę, że wspomnień nie oceniam; zwłaszcza tych z okresu wojny. No bo jak powiedzieć "podobało mi się" albo "słabe to było", kiedy Autor - w cieniu krematoryjnych pieców - walczył o życie każdego dnia i każdej godziny. Nie tylko z nazistami; byli jeszcze kolaboranci, partyzanci, szabrownicy i nie wiadomo było, kto przyjaciel, a kto wróg. Wojny nie doświadczyłam, na szczęście i obym nie musiała. Moralnie nie w porządku oceniać wybory ludzi, którym przyszło żyć w tamtych czasach. Żadne słowa nie oddają ogromu cierpienia, jakie przeżył Blatt. Ile razy żegnał się już ze światem przekonany, że zaraz umrze. Takie przeżycia odciskają piętno na zawsze. Jemu się udało, a długo po wojnie dał świadectwo w postaci tej książki opartej na swoich zapiskach, które robił na bieżąco w czasie wojny. Autor opowiada swoją historię, jakby opowiadał dziecku bajkę na dobranoc. To były tak szokujące fakty z życia, że często musiałam odkładać lekturę i ochłonąć. A on mówi o tym tak spokojnie, bez emocji. Dodatkowo tekst opatrzony wieloma zdjęciami i przypisami. Niesamowity człowiek i niesamowita opowieść, budząca całą masę emocji. Chwyta za gardło i nie puszcza do ostatniej strony po to, by na długo zapaść w pamięć. Polecam bardzo.

Autor, polski Żyd, miał szesnaście lat, gdy w 1943 roku został wraz z rodziną osadzony w hitlerowskim obozie zagłady w Sobiborze. Rodzice i młodszy brat zginęli w komorze gazowej, a on sam przetrwał koszmar, by uczestniczyć w jednych z największych w historii obozów wystąpień i zbiorowych ucieczek. Z blisko trzystu więźniów, którym udało się zbiec, tylko sześćdziesięciu...

wstrząsająca i dająca ogół zrozumienia sytuacji Żydów w czasie wojny i tuż po

wstrząsająca i dająca ogół zrozumienia sytuacji Żydów w czasie wojny i tuż po

Początkowo używałem tej książki jako stymulatora do zaśnięcia kiedy w nocy budzi mnie moja 5 miesięczna córka jednak szybko przeszedłem do normalnej lektury bo książka wciąga. Ta pozycj jest mi szczególnie bliska bo pochodzę Zamojszczyzny i przez Izbicę (rodzinną miejscowość Thomasa Blatta) często kiedyś przejeżdżałem jeżdząc na studia do Lublina. Sporo się mówi o obozach zagłady i często powiela się pytanie jak to możliwe że nikt nigdy się nie zbuntował. Ta książka udowadnia że jednak byli ludzie którzy potrafili się przeciwstawić mordercom. Przyznaję że nie wiedziałem o powstaniu w Sobiborze i bardzo się cieszę że ją przeczytałem. Sporo okrucieństwa i bezsensownej śmierci. Co ciekawe autor jednoznacznie wskazuje że jednymi z prześladowców w stosunku do Żydów byli Polacy. Nie jestem historykiem i nie mnie to oceniać ale kilka historii gdzie Polak (partyzant lub akowiec) zamordował Żyda się tu znalazło.

Początkowo używałem tej książki jako stymulatora do zaśnięcia kiedy w nocy budzi mnie moja 5 miesięczna córka jednak szybko przeszedłem do normalnej lektury bo książka wciąga. Ta pozycj jest mi szczególnie bliska bo pochodzę Zamojszczyzny i przez Izbicę (rodzinną miejscowość Thomasa Blatta) często kiedyś przejeżdżałem jeżdząc na studia do Lublina. Sporo się mówi o obozach...

[audiobook] Książę czyta się/słucha się jak powieść przygodową czy kryminalną., wciąga od pierwszych stron. Groza i ciarki przechodzą gdy kolejny raz uświadomimy sobie, że to nie fikcja, a historia życia nastoletniego polskiego Żyda.

Z postacią Toiviego Blatta spotkałem się w rewelacyjnym reportażu Rafała Hetmana "Izbica, Izbica". "Ucieczka z Sobiboru" rozszerza i pogłębia temat, choć opowiedziana została przez tylko jednego bohatera. Książka jest autobiografią Toiviego. Obejmuje okres od początku okupacji, przez łapanki i wywózkę tysięcy Żydów z Izbicy, po obóz śmierci w Sobiborze, bunt i ucieczkę z niego i w końcu długą walkę o przeżycie już "na wolności". A wszystko to w przypadku autora, składa się na jego młodość czy raczej jej brak - wojna kończy się gdy Toivi ma 18 lat. Niestety kolejny raz Polacy zostają odarci z mitu powszechnej pomocy Żydom, choć ciężko osądzać sytuację, w której się nie uczestniczyło.

Całość wieńczy wyciskający łzy wywiad autora z Gustavem Wagnerem - jednym z brutalniejszych komendantów obozu w Sobiborze, przeprowadzony kilkadziesiąt lat po wojnie. Konfrontacja oprawcy i ofiary oraz tragizm ich obu ujęty w formie rozmowy.

Tragiczna karta historii ludzkości, wciąż niepojęte wydaje mi się całe to zło i groza holokaustu - od pomysłu przez urzeczywistnienie. Bardzo mocna, porażająca lektura.

[audiobook] Książę czyta się/słucha się jak powieść przygodową czy kryminalną., wciąga od pierwszych stron. Groza i ciarki przechodzą gdy kolejny raz uświadomimy sobie, że to nie fikcja, a historia życia nastoletniego polskiego Żyda.

Z postacią Toiviego Blatta spotkałem się w rewelacyjnym reportażu Rafała Hetmana "Izbica, Izbica". "Ucieczka z Sobiboru" rozszerza i...