Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie przepadam za zbiorami opowiadań, bo dotychczas pozostawiały pewien niedosyt i pewnie nie sięgnęłabym po tą książkę, gdyby nie okładka. Tak, właśnie, okładka! Zaintrygowała mnie na tyle, że nie czytając opisu postanowiłam przystąpić do lektury. Trochę zaszokowało mnie, że składa się z opowiadań, ale w żądnym razie nie rozczarowałam się.

Genialnie, gładko się czyta, każde z opowiadań ma swój niepowtarzalny charakter, a całość wydaje się przeglądem przez wszystkie aspekty horroru.

Nie przepadam za zbiorami opowiadań, bo dotychczas pozostawiały pewien niedosyt i pewnie nie sięgnęłabym po tą książkę, gdyby nie okładka. Tak, właśnie, okładka! Zaintrygowała mnie na tyle, że nie czytając opisu postanowiłam przystąpić do lektury. Trochę zaszokowało mnie, że składa się z opowiadań, ale w żądnym razie nie rozczarowałam się.

Genialnie, gładko się czyta,...

Francja + Szkocja + Polska + Kanada + Internet + tajemnice nazistowskie + Chattam = Genialna opowieść!

Opis z tyłu trochę mnie rozbawił, bo wydawało mi się, że książka będzie pełna bezładnych wątków z każdej dziedziny. Okazało się jednak, że są one sprytnie połączone.

Jest po prostu zaskakująca. Z początku zapowiadał się klasyczny kryminał: jest zabójca, nie mogą go złapać, olśnienie i już go mają. Ale tu mamy coś bardziej rozbudowanego, szczególnie jeśli chodzi o psychologię. Jest pokazany proces myślowy ewoluujący w marę poznawania nowych dowodów, które powoduję, że początkowo słuszne opinie stają się błędne.

Czytając czasami ma się wrażenie, że opowieść już się kończy, ale co z pozostałymi kartkami? Więc czyta się dalej, i dalej, i dalej... i wciąż chce się więcej.

Najciekawsze jest nieszablonowe podejście do gatunku. Nie tyle zadziwiające zwroty akcji, ale postacie w sytuacjach, o które byśmy je nie podejrzewali.

Książka wywołuje wiele emocji, jednak w większości nie są one pozytywne: czujemy złość, smutek, niekiedy dziwną pustkę. Nie jest to lektura z typowym "happy endem", bo mimo pozornie pozytywnego zakończenia cały czas pamiętamy o tym, co złego się wydarzyło. Morał - dobro nie wynagradza zła, nie potrafi go wymazać. Mimo wszystko nie jest to depresyjne opowieść, ale skłaniająca nas do wielu przemyśleń.

Co tu więcej pisać? Po prostu trzeba przeczytać!

Francja + Szkocja + Polska + Kanada + Internet + tajemnice nazistowskie + Chattam = Genialna opowieść!

Opis z tyłu trochę mnie rozbawił, bo wydawało mi się, że książka będzie pełna bezładnych wątków z każdej dziedziny. Okazało się jednak, że są one sprytnie połączone.

Jest po prostu zaskakująca. Z początku zapowiadał się klasyczny kryminał: jest zabójca, nie mogą go...

Cudo! Po prostu cudo!

Zacierające się granice dobra i zła, rozbudowana fabuła, ciekawy, zmieniający się sposób narracji. Inteligentni bohaterowie, którzy starają się dotrzeć do prawdy, a to wszystko odkrywa skomplikowaną siatkę nadziei, marzeń i brutalnych zderzeń z rzeczywistością.

Książka pokazuje historie wielu ludzi, ich wzloty i upadki, w dążeniu do szczęścia.
Sonny raz po raz odkrywa fakty, które zmieniają jego postrzeganie ojca. Raz znajduje motywację, aby następnie popaść w depresję. Uczy się żyć od nowa po wielu latach ucieczki przed samym sobą.
Martha, która biernie traktowała swoje życie w końcu zaczyna w pełni z niego korzystać.
Simon, którego życie pozornie się ułożyło, w końcu zaznaje spokoju po wielu latach tęsknoty i odkupuje całe wyrządzone w życiu zło.
Kari przestaje biec i znajduje swoje miejsce na świecie.

To wszystko dzieje się podczas desperackiej próby wymierzania sprawiedliwości będącej ponad prawem.

Tak nawiasem mówiąc fabułą przypomina trochę "Death Nota": Sonny to Kira, Simon to L, Martha to Misa...

Cudo! Po prostu cudo!

Zacierające się granice dobra i zła, rozbudowana fabuła, ciekawy, zmieniający się sposób narracji. Inteligentni bohaterowie, którzy starają się dotrzeć do prawdy, a to wszystko odkrywa skomplikowaną siatkę nadziei, marzeń i brutalnych zderzeń z rzeczywistością.

Książka pokazuje historie wielu ludzi, ich wzloty i upadki, w dążeniu do szczęścia.
Sonny...

Budowa fabuły podobna jak w poprzedniej części - trzeba dużo myśleć, żeby połączyć fakty, bo zależność między nimi nie zawsze jest w prost powiedziana.

Poza tym jest więcej o Victorii Bergman, a Janette schodzi na dalszy plan, co wcale nie oznacza, że stała się postacią drugoplanową. Śledztwo które prowadzi jest bardzo poplątane, a jego korzenie sięgają wiele lat wstecz, co dodatkowo utrudnia jej pracę.

Książka rzuca nowy obraz na postać Victorii odmieniając niemal całkowicie to, co sądziliśmy o niej w poprzednim tomie. Wygląda to tak, jakby zrzucała ona kolejne maski, za którymi chowała się przed światem. Co więcej stawia ją to w lepszym świetle, bo wyjaśnia jej zachowanie i uniewinnia z wielu zarzutów. Daje to świetnie pole do popisu w części trzeciej, ale czy potencjał zostanie wykorzystany?

Budowa fabuły podobna jak w poprzedniej części - trzeba dużo myśleć, żeby połączyć fakty, bo zależność między nimi nie zawsze jest w prost powiedziana.

Poza tym jest więcej o Victorii Bergman, a Janette schodzi na dalszy plan, co wcale nie oznacza, że stała się postacią drugoplanową. Śledztwo które prowadzi jest bardzo poplątane, a jego korzenie sięgają wiele lat wstecz,...

Historia zatacza koło.

Dexter odnajduje w sobie coś, czego nigdy by się nie spodziewał i zaczynają przemawiać przez niego emocje. Przez to jest za mało wcześniejszej zimnej kalkulacji, a za dużo lania wody. Schemat niemal identyczny z "Demonami Dextera" - Dexter popełnia morderstwo, następnie pomaga siostrze w śledztwie podziwiając jego sprawcę jednocześnie knując kolejne morderstwo, ostatecznie Dexter znowu popełnia morderstwo.

Początek nudny: przypomina wypełniacz dodany tylko po to, żeby książka była dłuższa. Dopiero od połowy możemy mówić o właściwej akcji. O niej nie można powiedzieć złego słowa: pomysłowa, zabawna, zwarta i szybka. Dopiero tu pojawia się ten charakterystyczny czarny humor.

Co jest najlepsze w tej książce? Psychopatyczne czyny opisywane z przymrużeniem oka i rozbrajającymi komentarzami.

Historia zatacza koło.

Dexter odnajduje w sobie coś, czego nigdy by się nie spodziewał i zaczynają przemawiać przez niego emocje. Przez to jest za mało wcześniejszej zimnej kalkulacji, a za dużo lania wody. Schemat niemal identyczny z "Demonami Dextera" - Dexter popełnia morderstwo, następnie pomaga siostrze w śledztwie podziwiając jego sprawcę jednocześnie knując kolejne...

Uwaga! Książka powoduje kaca książkowego! (czyli niemożność zaczęcia czytania nowej książki, ponieważ żyje się jeszcze w świecie poprzedniej)

Czytając "Demony Dextera" już od pierwszej strony wiedziałam, że to będzie coś naprawdę dobrego. Dexter jako narrator ma do siebie spory dystans, czasami zwraca się wprost do czytelnika, co powoduje, że cała książka to coś w rodzaju długiego monologu, do którego wplata humor zwykły i czarny, przerywając nim nieraz drastyczną scenę. Dzięki temu widzimy świat takim jakim widzi go Dexter, który np.: porównuje morderstwa do dzieł sztuki. Jako pozbawiony uczuć, "pusty" w środku, stara się na bazie obserwacji wyuczyć ludzkiego zachowania, co też wiele tłumaczy odnoście ludzkiej psychiki.
Chociaż książka opisuje śledztwo z perspektywy mordercy, który nie jest ich sprawcą nie można jej nazwać straszną. Obfitująca w inteligentne i zabawne komentarze gładko się czyta, ale niestety przez to nie można uwierzyć, że już się skończyła, więc trzeba od razu zabrać się za kolejną część.

Uwaga! Książka powoduje kaca książkowego! (czyli niemożność zaczęcia czytania nowej książki, ponieważ żyje się jeszcze w świecie poprzedniej)

Czytając "Demony Dextera" już od pierwszej strony wiedziałam, że to będzie coś naprawdę dobrego. Dexter jako narrator ma do siebie spory dystans, czasami zwraca się wprost do czytelnika, co powoduje, że cała książka to coś w rodzaju...

Książka genialna! Przeplatają się w niej wątki filozoficzne z historią młodego człowieka zniszczonego przez te idee. Opisany jest powolny proces niszczenie duszy z niewinnej po szkaradną zakończony ciekawym, aczkolwiek przewidywalnym zakończeniem.

Gramatyka miejscami (szczególnie w dialogach) archaiczna, jednak tekst rozumie się bez problemu, nawet dla kogoś, kto nie miał nigdy styczności z takim językiem.

Bardzo fajnie się czyta, chociaż lektura do prostych nie należy i często wzburza kontrowersyjnymi opiniami nie zgodnymi chyba nigdy ze światopoglądem, tym bardziej ludzi żyjących w czasach jej wydania.

Podsumowując - jest to książka z morałem, klasyka, po którą każdy lubujący się w czytaniu powinien sięgnąć.

Książka genialna! Przeplatają się w niej wątki filozoficzne z historią młodego człowieka zniszczonego przez te idee. Opisany jest powolny proces niszczenie duszy z niewinnej po szkaradną zakończony ciekawym, aczkolwiek przewidywalnym zakończeniem.

Gramatyka miejscami (szczególnie w dialogach) archaiczna, jednak tekst rozumie się bez problemu, nawet dla kogoś, kto nie miał...

Już dawno nie zdarzyło mi się przeczytać tak nieprzewidywalnej książki! Fabuła co rusz zaskakuje łącząc, albo rozdzielając wątki w najmniej spodziewany sposób. Co ciekawe główną tematyką nie jest śledztwo, bo praktycznie od połowy książki wiemy kto jest sprawcą. Tu chodzi o psychologię - co się dzieje w głowie kobiety molestowanej od dzieciństwa przez ojca? Jak sobie radzi z traumą? Do czego ją do doprowadziło?

Ciekawa, obrazowa i bezwzględna.

Już dawno nie zdarzyło mi się przeczytać tak nieprzewidywalnej książki! Fabuła co rusz zaskakuje łącząc, albo rozdzielając wątki w najmniej spodziewany sposób. Co ciekawe główną tematyką nie jest śledztwo, bo praktycznie od połowy książki wiemy kto jest sprawcą. Tu chodzi o psychologię - co się dzieje w głowie kobiety molestowanej od dzieciństwa przez ojca? Jak sobie radzi...

Naprawdę zaskakująca! Wystawia brudy świata na światło dzienne: przemoc, pornografia, perwersja, bieda i desperacja... Dwa śledztwa prowadzone w tej samej sprawie doprowadzają do dwóch różnych, ale dopełniających się wniosków. A zakończenie? Niesamowite i niespodziewane, chociaż muszę przyznać, że książka nie kończy się jednoznacznie.

Naprawdę zaskakująca! Wystawia brudy świata na światło dzienne: przemoc, pornografia, perwersja, bieda i desperacja... Dwa śledztwa prowadzone w tej samej sprawie doprowadzają do dwóch różnych, ale dopełniających się wniosków. A zakończenie? Niesamowite i niespodziewane, chociaż muszę przyznać, że książka nie kończy się jednoznacznie.