Fascynująca, irytująca, nie do oderwania wariacja Jasia i Małgosi.

Fascynująca, irytująca, nie do oderwania wariacja Jasia i Małgosi.

Na plus - konstrukcja książki (fikcyjna postać jako autor, Walter Moers jako "tłumacz"),oryginalne pomysły i kilka momentów niekontrolowanego śmiechu. Niby jest to alternatywna wersja klasycznej baśni, ale żaden pomysł fabularny mnie nie kupił, a wstawki autora - odklejony od rzeczywistości słowotok - bardziej męczyły niż interesowały. Mam wrażenie, że książka może być 10/10 dla bardzo szczególnego rodzaju czytelnika - na tyle dojrzałego, by przejść przez dość brutalne opisy czy nawiązania geopolityczne, ale jednocześnie poszukującego prostej, sprawdzonej, szalonej historii.

Na plus - konstrukcja książki (fikcyjna postać jako autor, Walter Moers jako "tłumacz"),oryginalne pomysły i kilka momentów niekontrolowanego śmiechu. Niby jest to alternatywna wersja klasycznej baśni, ale żaden pomysł fabularny mnie nie kupił, a wstawki autora - odklejony od rzeczywistości słowotok - bardziej męczyły niż interesowały. Mam wrażenie, że książka może być...

Z początku fajne, zaskakujące, zabawne i przewrotne. Im dalej, tym gorzej - większość żartów według tego samego schematu i na jedno kopyto, a upychane na siłę zwroty akcji zaczynają nudzić i irytować. Pod koniec miałem już ochotę odłożyć książkę. Doczytałem, bo nie lubię niedoczytywać.

Z początku fajne, zaskakujące, zabawne i przewrotne. Im dalej, tym gorzej - większość żartów według tego samego schematu i na jedno kopyto, a upychane na siłę zwroty akcji zaczynają nudzić i irytować. Pod koniec miałem już ochotę odłożyć książkę. Doczytałem, bo nie lubię niedoczytywać.

Książka jest cudowna, niesamowicie zabawna, pięknie wydana i równie pięknie przetłumaczona, a autor bawi się z czytelnikiem jak zawsze.... ale dlaczego na lubimyczytać ktoś zaklasyfikował ją do sekcji młodzieżowej? Co kogoś do tego podkusiło?

Książka jest cudowna, niesamowicie zabawna, pięknie wydana i równie pięknie przetłumaczona, a autor bawi się z czytelnikiem jak zawsze.... ale dlaczego na lubimyczytać ktoś zaklasyfikował ją do sekcji młodzieżowej? Co kogoś do tego podkusiło?

Po mniej więcej roku postanowiłem znów sięgnąć po książke Waltera Moersa. "Trzynaście i pół życia kapitana Niebieskiego Misia" jednak bardziej mi się podobały. Tym razem może dlatego iż znany jest mi styl pisania Waltera Moersa nie była to już taka niespodzianka. Co prawda podziwiam autora za wyobraźnie, oryginalność, zaskakiwanie czytelnika coraz to nowymi wywodami, niespodziewanymi zwrotami akcji, pomysłami, to nie jest to rodzaj książki, które mógłbym stale, bezustannie czytać. Raz na kilka misięcy, raz na rok mogę sięgnąć po książkę Waltera Moersa i delektować się nią, ale częstszy kontakt z jego książkami mógłby sprawić iż szybko bym się znudził.

W przypadku niniejszej pozycji autor wykorzystał dobrze znaną nam bajkę o Jasiu i Małgosi, umiejscowił ją w świecie Camonii. W książce sporo było dygresji i odniosłem wrażenie, że czasm autor miał problemy z weną twórczą, nie wiedział jak dalej pokierować losami głównych bohaterów i wtedy rozpoczynał wielkie wywody na temat blkoady twórczej jaką pisarz może przeżywać. JEdnak robił to w dość oryginalny sposób. Opisywał to z perspektywy świata Camonii. Trzeba przyznać że naprawdę to bardzo ciekawe i oryginalne rozwiązanie.

Walter Moers to satyryk i nie brakuje w tej książce również pewnej satyry społecznej, politycznej. Autor przestrzega przed dyktaturą, naśmiewa się z niej.

Podziwiam bardzo wyobraźnie i oryginalny styl autora. Dotychczas naprawdę nie spotkałem się z czymś podobnym i muszę przyznać iż twórczość Waltera Moersa jest jedyna w swoim rodzaju.

Dodam może jeszcze, że bardzo ciekawie kończy się nieniejsza opowieść. Owszem pojawia się również czarownica, a to jak zostaje pokonana przez dzieci daleko odbiega od oryginalnej bajki o Jasiu i Małgosi.

Jeśli chodzi o język, grę słów autor jest naprawdę mistrzem. Szczególnie dla mnie była to pewna grata, całość przesłuchałem w języku niemiecki w świetnym wykonaniu lektorkim.

Po mniej więcej roku postanowiłem znów sięgnąć po książke Waltera Moersa. "Trzynaście i pół życia kapitana Niebieskiego Misia" jednak bardziej mi się podobały. Tym razem może dlatego iż znany jest mi styl pisania Waltera Moersa nie była to już taka niespodzianka. Co prawda podziwiam autora za wyobraźnie, oryginalność, zaskakiwanie czytelnika coraz to nowymi wywodami,...

Na pewno nie jest to typowa baśń. Bez wątpienia jest to świetna rozrywka. Inteligencja autora przejawia się niemal w każdym akapicie. Sam pomysł stworzenia Camonii, cywilizacji opartej na książkach, pisanej przez "K" w każdej możliwej postaci - rewelacja.
Jasioł i Mgłosia są zabawni, uroczy i najzupełniej normalni. Jedyne co ich wyróżnia to fizjonomia jaką stworzył im autor. Wszyscy bohaterowie Moersa na swój groteskowy sposób są ludzcy.

Na pewno nie jest to typowa baśń. Bez wątpienia jest to świetna rozrywka. Inteligencja autora przejawia się niemal w każdym akapicie. Sam pomysł stworzenia Camonii, cywilizacji opartej na książkach, pisanej przez "K" w każdej możliwej postaci - rewelacja.
Jasioł i Mgłosia są zabawni, uroczy i najzupełniej normalni. Jedyne co ich wyróżnia to fizjonomia jaką stworzył im...

Każda kolejna książka o Camonii to uczta dla ducha. Baśń o Jasiole i Mgłosi zaskakuje zwrotami akcji. Autor prowokuje i nie pozwala na nudę. Znana wszystkim bajka o Jasiu i Małgosi opowiedziana w zupełnie nowy sposób obfituje w zaskakujące wydarzenia i pełna jest wspaniałych opisów camońskiej przyrody. Jak zwykle zagłębiamy się w świat wielobarwnych roślin spotykanych tylko w świecie Camonii. Równolegle, jako przerywnik, prowadzona jest opowieść o Rzeźbiarzu Mitów, która jest satyrą na codzienne życie pisarza. Czytając książki Waltera Moersa nie można się nudzić.

Każda kolejna książka o Camonii to uczta dla ducha. Baśń o Jasiole i Mgłosi zaskakuje zwrotami akcji. Autor prowokuje i nie pozwala na nudę. Znana wszystkim bajka o Jasiu i Małgosi opowiedziana w zupełnie nowy sposób obfituje w zaskakujące wydarzenia i pełna jest wspaniałych opisów camońskiej przyrody. Jak zwykle zagłębiamy się w świat wielobarwnych roślin spotykanych tylko...

Mogłoby się wydawać, że to kolejna historia o Jasiu i Małgosi, przeniesiona jedynie w fantastyczną krainę Camonii. Nic z tych rzeczy ;) Dzieci, owszem, gubią się w lesie, jest to jednak od początku las niezwykły, czarownica występuje pod niecodzienną postacią, a dygresje autora powodują, że czytamy tak naprawdę dwie zupełnie oddzielne historie. Nie jest to zdecydowanie bajka dla dzieci - jest przerażająca, z mrocznymi podtekstami.

Mogłoby się wydawać, że to kolejna historia o Jasiu i Małgosi, przeniesiona jedynie w fantastyczną krainę Camonii. Nic z tych rzeczy ;) Dzieci, owszem, gubią się w lesie, jest to jednak od początku las niezwykły, czarownica występuje pod niecodzienną postacią, a dygresje autora powodują, że czytamy tak naprawdę dwie zupełnie oddzielne historie. Nie jest to zdecydowanie...

Witamy w baśni gdzie nic nie jest takie jakim sobie wyobrażamy, świat magiczny otacza nas zewsząd, a dwójka głównych bohaterów popada w poważne kłopoty. Pisarz serwuje nam na kartach swej opowieści niesamowity świat, pełen magii, ale i niespotykanie niebezpieczny, z którym nasze małe rodzeństwo musi zmierzyć się, by przetrwać. Każdemu kto zna bajkę o "Jasiu i Małgosi" na pewno przypadnie do gustu jego camoński odpowiednik. Bo i w niej autor przekazuje wiele mądrości i przestróg, które zawsze są aktualne. A czy rodzeństwu uda się uciec spod władzy czarownicy i Wielkiego Lasu musicie przekonać się sami. No i pamiętajcie: zawsze trzeba słuchać dorosłych! ;)
Wisienką na torcie całej książki zaś, jest pół-biografia jej niesamowitego autora, który z pewnością miał bardzo barwne życie.
Polecam tę pozycję każdemu, gdyż naprawdę potrafi oczarować!

Witamy w baśni gdzie nic nie jest takie jakim sobie wyobrażamy, świat magiczny otacza nas zewsząd, a dwójka głównych bohaterów popada w poważne kłopoty. Pisarz serwuje nam na kartach swej opowieści niesamowity świat, pełen magii, ale i niespotykanie niebezpieczny, z którym nasze małe rodzeństwo musi zmierzyć się, by przetrwać. Każdemu kto zna bajkę o "Jasiu i Małgosi"...

Wariacja eksperymentalna znanej baśni, pełna wymyślnych słów i sformułowań, napisana - hmmmm - nie wiadomo dla kogo. Nie mogę odnaleźć właściwego czytelnika dla tej pozycji. Jako dorosły - w części pełnej abstrakcyjnych dygresji oraz przy wydumanej biografii - bawiłam się przednio. Zaś sam Jasioł z Mgłosią jako bajka - tak sobie. Może to jest taka pozycja, że dziecko coś tam sobie skubnie, a dorosły sobie - choć powątpiewam. Stąd mocno me uczucia zmieszane po przejściu przez camoński las.

Wariacja eksperymentalna znanej baśni, pełna wymyślnych słów i sformułowań, napisana - hmmmm - nie wiadomo dla kogo. Nie mogę odnaleźć właściwego czytelnika dla tej pozycji. Jako dorosły - w części pełnej abstrakcyjnych dygresji oraz przy wydumanej biografii - bawiłam się przednio. Zaś sam Jasioł z Mgłosią jako bajka - tak sobie. Może to jest taka pozycja, że dziecko coś...