Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W maju zeszłego roku na rynku wydawniczym pojawił się nowy bohater, a był nim Gorath. Miałem ogromną przyjemność patronować mu w tym debiucie. W tym roku, a dokładnie 31 marca Gorath powrócił w powieści "Krawędź Otchłani". I również tym razem objąłem go swoim patronatem.

Jednak tym razem nie jestem tak zachwycony, jak przy debiucie. Po wydarzeniach z pierwszej części Gorath trafia na Południowe Wyspy, gdzie próbuje rozpocząć nowe życie, w którym nie byłby zwykłym zabijaką, lecz kimś uczciwym. Jednak miejsce, w które trafił nie pozwala mu znaleźć uczciwej pracy. Okazuje się, że w tym miejscu jego dawne umiejętności są nieocenione.

W wyniku pewnych wydarzeń Gorath trafia na tytułowy statek "Krawędź Otchłani", którym dowodzi budzący grozę Czarny Żniwiarz. Goratha i jego nowych kamratów czeka do wykonania pewne zadanie. Czy uda się je wykonać przekonacie się z kart książki.

Jednak nie tylko Gorath jest bohaterem tego tytułu. Dużą uwagę autor poświęcił znanym z pierwszego tomu elfowi Evelonowi oraz Kathanie Marr. Przez to świat przedstawiony w powieści został rozszerzony, jednak kosztem samego Goratha, który niestety stał się dla mnie postacią drugoplanową. Ogólnie wydarzenia pokazane w tym tomie są tylko zapowiedzią finału, jaki prawdopodobnie czeka nas w kolejnej części.

Książkę tę czytało mi się o wiele gorzej niż pierwszy tom. Na przeczytanie 320 stron potrzebowałem siedem posiedzeń oraz osiem dni. Taki wynik plasuje ten tytuł na 158 miejscu wśród 225 książek przeczytanych Na Tronie.

Jeśli przeczytaliście pierwszą część to zachęcam Was do przeczytania tego tomu, pod jednym warunkiem, że chcecie pozostać w świecie Goratha i poznania tego, co czeka nas w nadchodzącym finale. Dla mnie "Uderz pierwszy" był o wiele lepszy od "Krawędzi Otchłani".

https://www.facebook.com/czytamnatronie

W maju zeszłego roku na rynku wydawniczym pojawił się nowy bohater, a był nim Gorath. Miałem ogromną przyjemność patronować mu w tym debiucie. W tym roku, a dokładnie 31 marca Gorath powrócił w powieści "Krawędź Otchłani". I również tym razem objąłem go swoim patronatem.

Jednak ...

Rozwiń Zwiń

Od dość dawna w moim domu była pierwsza książki z serii "Rodowód łaski", autorstwa Francine Rivers. Byłem bardzo ciekawy książki "Tamar", jednak przez dość długi czas nie mogłem się z tą książką spotkać. Wszystko się zmieniło na początku tego roku i 11 stycznia rozpocząłem jej lekturę.

Jednak niestety nie była to książka, której się spodziewałem. Sądziłem, że będzie to zbeletryzowana historia, która pojawia się w Księdze Rodzaju. Bardziej było to powtórzenie tego, co znalazło się już w Piśmie Świętym.

Książkę tę czytało mi się niezwykle trudno. Tytuł ten ma zaledwie 192 strony, na przeczytanie których potrzebowałem pięciu posiedzeń i czterech dni. Wynik ten plasuje "Tamar" na 111 miejscu wśród 203 książek przeczytanych Na Tronie. Wiem, jednak, że po kolejne książki z tego cyklu już nie sięgnę. Ja jej nie polecam, ale jeśli Wy macie ochotę na tę pozycję to nie będę Wam jej odradzał.

https://www.facebook.com/czytamnatronie/

Od dość dawna w moim domu była pierwsza książki z serii "Rodowód łaski", autorstwa Francine Rivers. Byłem bardzo ciekawy książki "Tamar", jednak przez dość długi czas nie mogłem się z tą książką spotkać. Wszystko się zmieniło na początku tego roku i 11 stycznia rozpoczą...

Rozwiń Zwiń

Czasami można się bardzo zdziwić. Tytuł, o którym Wam dzisiaj powiem ma zaledwie 69 stron czyli bardzo szybko można ją przeczytać. W tym przypadku nic bardziej mylnego. Ja na przeczytanie tej pozycji potrzebowałem trzech dni i trzy posiedzenia, czyli jak widać nie mogłem się w nią wciągnąć.

Nie jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością pana Bohumila Hrabala. Wcześniej czytałem "Obsługiwałem angielskiego króla" oraz "Postrzyżyny".

Głównym bohaterem "Pociągów pod specjalnym nadzorem" jest Miłosz Pipka, który ma dokonać aktu dywersji na niemieckim pociągu, który ma przejeżdżać przez stacje, na której Miłosz pracuje. Akcja książki ma miejsce już pod koniec Drugiej Wojny Światowej, jednak głównym problemem Miłosza nie jest ani pociąg, ani wojna, lecz jego intymny problem.

Jak już wspomniałem na wstępie miałem ogromny problem przebić się przez tę książkę. W czasie jednego posiedzenia oraz dnia przeczytałem po ledwie 23 strony, co plasuje ten tytuł na 150 miejscu wśród 202 książkach przeczytanych Na Tronie. Nie będę Wam polecał tej książki, jednak nie będę Wam jej odradzał. Mi się średnio podobała, chociaż niektóre momenty były genialne, ale może Wam wszystko w niej przypadnie do gustu.

https://www.facebook.com/czytamnatronie

Czasami można się bardzo zdziwić. Tytuł, o którym Wam dzisiaj powiem ma zaledwie 69 stron czyli bardzo szybko można ją przeczytać. W tym przypadku nic bardziej mylnego. Ja na przeczytanie tej pozycji potrzebowałem trzech dni i trzy posiedzenia, czyli jak widać nie mogłem się w nią wciągnąć...

Rozwiń Zwiń

Jeśli kończysz książkę o godzinie 3:37 to na pewno znak, że właśnie przeczytałeś dobrą książkę. Ja właśnie o wspomnianej porze zakończyłem czytać powieść pt. "Urwisko". Tytuł ten jest drugim tomem przygód Marii Herman oraz Olgierda Borewicza, których poznaliśmy przy okazji kryminału pt. "Wiatrołomy".

Tym razem komisarz Herman i jej partner trafiają do Torunia, gdzie próbują rozwiązać sprawę śmierci dziewczynki, która została zostawiona przez własną matkę w samochodzie, który stał na parkingu. Po kilku tygodniach znika również matka dziecka, która wcześniej przeżywała załamanie nerwowe.

Policjanci z bydgoskiego Archiwum X próbują przebić się przez zmowę milczenia wokół śmierci dziewczynki. Oprócz tego śledztwa, Maria i Olgierd wciąż mierzą się z własnymi demonami, chociaż w tej części więcej mamy 07 niźli panią komisarz.

Kryminał ten czytało mi się bardzo dobrze. Na 447 stron potrzebowałem siedem dni oraz sześć posiedzeń, co sprawia, że tytuł ten znalazł się na 60 miejscu, wśród 219 przeczytanych Na Tronie. Oczywiście bardzo Was zachęcam do przeczytania tego tytułu, chociaż osobiście uważam, że Wiatrołomy były nieco lepsze.

https://www.facebook.com/czytamnatronie

Jeśli kończysz książkę o godzinie 3:37 to na pewno znak, że właśnie przeczytałeś dobrą książkę. Ja właśnie o wspomnianej porze zakończyłem czytać powieść pt. "Urwisko". Tytuł ten jest drugim tomem przygód Marii Herman oraz Olgierda Borewicza, których poznaliśmy przy okazji krymin...

Rozwiń Zwiń