Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zbiór krótkich opowiadań prezentuje różny poziom, choć wszystkie aspirują do dzieł ambitnych i takie też poruszają tematy. Miejscami jest dość zagmatwane, miejscami (a tego jest więcej) dużo niedopowiedzeń. Wszystkiemu jednak winna zwięzłość narracji, ale pomijając przecież tak prozaiczne rzeczy uważam, że antologia jest lekturą godną uwagi ze względu na niektóre z opowiadań, które się w niej znajdują. Głównie jest to postapokalipsa oraz steampunk, do czego nawiązuje tytuł będący jednocześnie tytułem jednego z opowiadań. Polecam.

Zbiór krótkich opowiadań prezentuje różny poziom, choć wszystkie aspirują do dzieł ambitnych i takie też poruszają tematy. Miejscami jest dość zagmatwane, miejscami (a tego jest więcej) dużo niedopowiedzeń. Wszystkiemu jednak winna zwięzłość narracji, ale pomijając przecież tak prozaiczne rzeczy uważam, że antologia jest lekturą godną uwagi ze względu na niektóre z...

Całkiem przyjemna lektura, choć z powodu braku czasu czytałem ją ponad rok. Niemniej było warto, gdyż jest napisana lekkim językiem zwierającym spory ładunek emocjonalny, co jest na spory plus bo książka zostawiała ślad w człowieku na dłużej niż tylko 5 minut po zamknięciu okładki. Książka jest napisana w formie reportażu jakiegoś dziennikarza, który przeprowadza wywiady z ludźmi, którzy ocaleli z pogromu i którzy opowiedzieli swoją wersję historii. Przyznam, że był to ciekawy sposób narracji, który zasługuje na uwagę, gdyż nie jest wcale gorszy d klasycznej trzecioosobowej narracji. Polecam.

Całkiem przyjemna lektura, choć z powodu braku czasu czytałem ją ponad rok. Niemniej było warto, gdyż jest napisana lekkim językiem zwierającym spory ładunek emocjonalny, co jest na spory plus bo książka zostawiała ślad w człowieku na dłużej niż tylko 5 minut po zamknięciu okładki. Książka jest napisana w formie reportażu jakiegoś dziennikarza, który przeprowadza wywiady z...

Książka wyzwoliła we mnie dwa razy skrajne emocje. Na początku byłem pełen podziwu dla bohaterów, kibicowałem im, a głównego przyjaciela - Rogera traktowałem jak cwaniaka i kogoś, kto pewnie będzie powodował kłopoty w przyszłości. Jednakże w miarę jak rozgrywała się opowieść ten obraz się zmieniał. Na końcu powieści wręcz dramatycznie. Okazało się, że nabrałem niesamowitej niechęci do głównego bohatera, współczułem jego kompanom, a wspomniany Roger stał się dla mnie najbardziej pozytywną postacią. Pierwszy chyba raz mam takie odczucie, że znienawidziłem głównego bohatera za jego czyny. Nie podobało mi się to, choć całość ksiązki mógłbym ocenić wyżej ze względu na wartką akcję i brak rozbudowanych wywodów filozoficznych bohaterów. Jednakże narracja to nie wszystko, bohaterów trzeba polubić jeśli ma się polubić całą opowieść, a ja bohaterów nie polubiłem niestety.

Książka wyzwoliła we mnie dwa razy skrajne emocje. Na początku byłem pełen podziwu dla bohaterów, kibicowałem im, a głównego przyjaciela - Rogera traktowałem jak cwaniaka i kogoś, kto pewnie będzie powodował kłopoty w przyszłości. Jednakże w miarę jak rozgrywała się opowieść ten obraz się zmieniał. Na końcu powieści wręcz dramatycznie. Okazało się, że nabrałem niesamowitej...