Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Jak masz na imię, dziewczyno? -Nazywam się Hannah Montana. -A gdzie mieszkasz? -Przy kanale Disneya.

-Jak masz na imię, dziewczyno? -Nazywam się Hannah Montana. -A gdzie mieszkasz? -Przy kanale Disneya.

W przeciwnym razie musiałabym wcielić w życie plan B. Miał on jednak taką wadę że najpierw musiałabym go wymyślić.

W przeciwnym razie musiałabym wcielić w życie plan B. Miał on jednak taką wadę że najpierw musiałabym go wymyślić.

- W obronie tej zachwycającej białogłowy oddałbym życie. - Casanova skłonił się przede mną. - Wcale nie uważam, by twoje spodnie były zbyt ciasne, pani - dodał półgłosem. - Wręcz przeciwnie. Niezwykle pochlebiają twym kształtom. - Zaczynam mieć tego dosyć - burknął Sebastiano. Spojrzał na mnie z pretensją, a potem chwycił mnie i szybko, lecz namiętnie pocałował. - Żeby była jasność - powiedział do Casanovy. - A teraz w drogę!

- W obronie tej zachwycającej białogłowy oddałbym życie. - Casanova skłonił się przede mną. - Wcale nie uważam, by twoje spodnie były zbyt c...

Możliwości nie było zbyt wiele. Na ile mogłam to ocenić - najwyżej cztery. Raz: byłam martwa i znalazłam się w ogniu piekielnym. Dwa: ktoś mnie nafaszerował narkotykami. Trzy: to jakiś film. Cztery: zwariowałam.

Możliwości nie było zbyt wiele. Na ile mogłam to ocenić - najwyżej cztery. Raz: byłam martwa i znalazłam się w ogniu piekielnym. Dwa: ktoś m...

- Mówiłem ci, że te spodnie są za wąskie - wtrącił zrzędliwie Sebastiano. - Nie moja wina. Sam mi je dałeś. - Przytyłaś? - Uważasz, że jestem gruba? - spytałam oburzona.

- Mówiłem ci, że te spodnie są za wąskie - wtrącił zrzędliwie Sebastiano. - Nie moja wina. Sam mi je dałeś. - Przytyłaś? - Uważasz, że j...

-Ty lekkomyślna,szalona,nieobliczalna... - W końcu przestał złorzeczyć, porwał mnie w ramiona i pocałował.

-Ty lekkomyślna,szalona,nieobliczalna... - W końcu przestał złorzeczyć, porwał mnie w ramiona i pocałował.

- [...] Mam już dość tego, że przynajmniej raz na rok ktoś do ciebie strzela albo rani cię nożem. Musimy z tym skończyć. Moje dzieci muszą dorastać z ojcem. - Och - powiedział zamyślony. - O dzieciach jeszcze nie rozmawialiśmy. - Oczywiście, że rozmawialiśmy - poprawiłam go. - Mówiliśmy, że kiedyś będziemy chcieli je mieć. - To prawda. - Ożywił się nagle. - To właściwie dobry pomysł. Kiedy zaczynamy?

- [...] Mam już dość tego, że przynajmniej raz na rok ktoś do ciebie strzela albo rani cię nożem. Musimy z tym skończyć. Moje dzieci muszą d...

Jose pochylił się do niego i zaczął szeptać mu coś do ucha. Sebastiano w dalszym ciągu stał bez ruchu. Sprawiał wrażenie, jakby stracił orientację, jak ktoś, kto akurat obudził się z długiego, głębokiego snu. Ale już po chwili na jego twarzy pojawił się wyraz żelaznej determinacji. Sebastiano podszedł i chwycił mnie w ramiona. Potem nastąpił długi namiętny pocałunek, od którego zrobiło mi się tak gorąco, że niemal zaczęły mnie palić podeszwy jedwabnych bucików. -Za to, że byłem takim idiotą. Uśmiechnęłam się do niego promiennie. -Jeśli to miały być przeprosiny potraktuję to jako pierwszą ratę. Na temat dalszych rat możemy ponegocjować.

Jose pochylił się do niego i zaczął szeptać mu coś do ucha. Sebastiano w dalszym ciągu stał bez ruchu. Sprawiał wrażenie, jakby stracił orie...

-Do widzenia, życzę miłego dnia - urzędnik wypowiedział tę formułkę takim tonem, jakby właśnie życzył mi rychłej śmierci. Już miałam wychodzić, ale zatrzymałam się w drzwiach. -Wiesz co? - warknęłam.Zmrużył oczy. -Wasze krzesła są niewygodne - krzyknęłam i trzasnęłam za sobą drzwi. No!Od razu mi lepiej!

-Do widzenia, życzę miłego dnia - urzędnik wypowiedział tę formułkę takim tonem, jakby właśnie życzył mi rychłej śmierci. Już miałam wychodz...