Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Plusy
+czyta się znakomicie
+świetny klimat
+poruszająca historia głównych bohaterów

Minus jest jeden - brak konsekwencji w planowaniu świata. Historia dzieci uwięzionych w Instytucie jest tak naprawdę tłem dla kilku głównych bohaterów a nie spójnym przedstawieniem czegoś co przecież w gruncie rzeczy jest więzieniem. Nie trzeba czytać władcy much czy opowieści o gułagach i obozach koncentracyjnych by zdawać sobie sprawę że historia ta jest paradoksalnie zbyt wygładzona, zbyt naiwna, stosunki między uwięzionymi dziećmi i nastolatkami nierealnie przyjazne, a zachowanie personelu wobec dzieci zbyt poprawne. Naciągana jest zresztą główna przyczyna istnienia Instytutu, jak i zakończenie na siłę kończące pewien konflikt, który na zdrowy rozum jest konfliktem na śmierć i życie.

Plusy
+czyta się znakomicie
+świetny klimat
+poruszająca historia głównych bohaterów

Minus jest jeden - brak konsekwencji w planowaniu świata. Historia dzieci uwięzionych w Instytucie jest tak naprawdę tłem dla kilku głównych bohaterów a nie spójnym przedstawieniem czegoś co przecież w gruncie rzeczy jest więzieniem. Nie trzeba czytać władcy much czy opowieści o gułagach i...

Czytając kolejną książkę Kosika przeznaczoną dla dorosłych czytelników przekonuję się, że autor nie ma talentu do ogarniania całości swoich dzieł.

Ma pomysły. Dobre, niekiedy świetne. Umie je przedstawić. Potrafi wpleść je we wciągającą akcję. Ale to wszystko nie tworzy całości. Rozłazi się.

Czytając powieść jesteśmy przygotowani na napotkanie znaków zapytania. Wiemy, że nie wszystkie odpowiedzi zostaną nam podane na tacy. Bez tego nie byłoby dobrej literatury. Niektóre pytania znajdą swoje odpowiedzi. Pojawią się inne niewiadome. Pewne rzeczy nie zostaną wyjaśnione. Zostaną pozostawione otwarte wątki, zostanie pole do wyobraźni. W powieści Różaniec są niemal same pytania. Ich ilość rośnie w tempie geometrycznym.

Pod koniec czytania miałem wrażenie, że liczba pytań bez odpowiedzi nie wynika z chęci pozostawienia struktury opisywanego świata w pewnym niedopowiedzeniu. Dochodzę raczej do wniosku, że tej struktury po prostu nie ma. Autor stworzył świat, który nie daje się połączyć w logiczną całość.

Może nie rozumiem Wielkiej Literatury. Może powieść miała świadomie nawiązywać do nielogicznych i pogmatwanych wizji w stylu Dicka... A może po prostu nie wyszło.

Czytając kolejną książkę Kosika przeznaczoną dla dorosłych czytelników przekonuję się, że autor nie ma talentu do ogarniania całości swoich dzieł.

Ma pomysły. Dobre, niekiedy świetne. Umie je przedstawić. Potrafi wpleść je we wciągającą akcję. Ale to wszystko nie tworzy całości. Rozłazi się.

Czytając powieść jesteśmy przygotowani na napotkanie znaków zapytania. Wiemy, że...

Autorka zabiera się za pisanie książki o aborcjii a nie wie nawet czy antykoncepcja w Polsce jest dotowana przez państwo (str 7)? Litości...

Autorka zabiera się za pisanie książki o aborcjii a nie wie nawet czy antykoncepcja w Polsce jest dotowana przez państwo (str 7)? Litości...