Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor przedstawił temat, o którym każdy słyszał, wie że coś takiego istnieje, a jednak z różnych powodów niewygodny, wstydliwy. Niewygodny w niektórych krajach, wstydliwy czy bolesny, wśród niektórych osób. Za to dochodowy zaraz za naszą wschodnią granicą i w naszym kraju też w szpitalu na Wilanowie.

Jakub Korus opisał historie ludzi, którzy skorzystali z tego, aby mieć dziecko przy pomocy surogatki. Opisał ile takie osoby potrafiły zrobić, żeby spełnić swoje największe marzenie. Dla kogoś chciały tylko, a dla nich aż mieć pełną rodzinę. Pary, które przez kilka lat starały się o dziecko, ale nie było to dla nich takie proste jak dla pary z sąsiedniego mieszkania. Do czego posunie się taki człowiek, żeby osiągnąć to czego tak bardzo pragnie, żeby mieć poczucie pełnego spełnienia?

Surogatki - kobiety, które zdecydowały się nosić czyjeś dziecko "na zamówienie". Nosić je pod sercem przez 9 miesięcy, a później urodzić, najlepiej zdrowe. Bardzo odpowiedzialna "praca". Jeśli taka właśnie jest, to czemu nie ma odpowiedniej opieki dla tych kobiet, w szczególności tej psychologicznej, czemu są one traktowane jako towar do zrealizowania "zamówienia"?
Ktoś może powiedzieć, że same się na to świadomie zdecydowały, praca jak każda inna...
W XXI wieku sporo takich kobiet traktowanych jest jako narzędzie, dzięki któremu para odbierze nowonarodzone dziecko i będzie mogła się nim zachwycać, wychowywać je.
Każdy z nas, podejmując pracę robi to świadomie, ale my w tych codziennych zajęciach, którymi się paramy mamy to bezpieczeństwo i prawa, których tak bardzo brakuje surogatkom.

Najlepiej aby taka kobieta urodziła dziecko w pełni zdrowe, wręcz idealne. Co z dziećmi, które rodzą się chore, z wadami? To taki towar, którego jednak się nie chce, rezygnuje się z niego.
Dla mnie osobiście to ta najsmutniejsza strona surogacji.
Para płacąc pieniądze za cały proces, oczekuje, że otrzyma piękne dziecko, ale gdy okazuje się, że nie jest ono w pełni idealne, nie jest już tak chętna do jego "kupna".
Te dzieci tak wyczekiwane, później stają się niechciane.
Przy takim procesie para powinna brać pełną odpowiedzialność za to, że stanie się rodzicem dziecka, nieważne jakie ono się urodzi- niestety tak się nie dzieje.

Proceder rozwija się świetnie w kraju biednym, skorumpowanym, gdzie prawa nie są respektowane.
Z treści reportażu wynika, że rzadko zdarza się, aby kobiety robiły to z czystej przyjemności, robią to by zapewnić sobie, swoim rodzinom, dzieciom godziwą przyszłość, o którą dla większości obywateli tak trudno na Ukrainie.

W Polsce brakuje edukacji w wielu tematach, a autor pokazał, że w temacie tak delikatnym, a jednocześnie ważnym jakim jest surogacja również.

Surogatki. Historie kobiet, które rodzą "po cichu" to bardzo dobry reportaż, dotykający tematu, który do tej pory był omijany w naszym kraju.

Autor przedstawił temat, o którym każdy słyszał, wie że coś takiego istnieje, a jednak z różnych powodów niewygodny, wstydliwy. Niewygodny w niektórych krajach, wstydliwy czy bolesny, wśród niektórych osób. Za to dochodowy zaraz za naszą wschodnią granicą i w naszym kraju też w szpitalu na Wilanowie.

Jakub Korus opisał historie ludzi, którzy skorzystali z tego, aby mieć...

Znowu towarzyska śmietanka prosto ze Szwecji, tym razem opisana przez Lagercrantza. Wszyscy główni, lubiani przez czytelników bohaterowie pojawiają się na stronach kontynuacji bestsellerowej serii Millennium. Czyta się tak samo jak wcześniej, szybko i przyjemnie, tak samo ciężko się oderwać, ale uważam, że do pewnego momentu. Różnica między głównym pisarzem, który stworzył sagę o zawrotnej popularności jest taka, że do samego końca czytelnik nie wiedział, w jaki sposób wyjaśnią się pewne rzeczy lub co się stanie. Tutaj natomiast historia jest jak najbardziej ciekawa, ale uważam, że momentami przewidywalna. Same losy bohaterów i główna historia jest bardzo bogata, ale sprawia wrażenie niedokończonej i po ostatniej stronie został mi pewien niedosyt, autor mógł bardziej rozwinąć pewne wątki, choćby śmierć jednego z pracowników gazety. Jak widać, nie można prześcignąć mistrza Larssona, może to i dobrze ;).

Znowu towarzyska śmietanka prosto ze Szwecji, tym razem opisana przez Lagercrantza. Wszyscy główni, lubiani przez czytelników bohaterowie pojawiają się na stronach kontynuacji bestsellerowej serii Millennium. Czyta się tak samo jak wcześniej, szybko i przyjemnie, tak samo ciężko się oderwać, ale uważam, że do pewnego momentu. Różnica między głównym pisarzem, który stworzył...

Ostatni tom Millennium napisany przez Larssona. Książka objętościowo spora, jednak gdy czytałam nawet nie czułam, że to aż tyle stron. Fantastycznie napisana, szczegółowo, ale każdy z tych szczegółów miał znaczenie w ogólnie pojętej całości książki. Czyta się szybko i ciężko odstawić na półkę to wielkie tomiszcze, przecież jeszcze tylko jeden rozdział...;). Autor opisuje przygody bohaterów w taki sposób, że łatwo można sobie wyobrazić ich w głowie, tak samo jak i cały Sztokholm. Kryminałów i thrillerów do tej pory zostało wydane na całym świecie setki tysięcy, ale niewiele jest takich, które zasługują na miano naprawdę dobrego i zapadają na długo w pamięci, jednak cała saga Millennium na taki tytuł właśnie zasługuje.

Ostatni tom Millennium napisany przez Larssona. Książka objętościowo spora, jednak gdy czytałam nawet nie czułam, że to aż tyle stron. Fantastycznie napisana, szczegółowo, ale każdy z tych szczegółów miał znaczenie w ogólnie pojętej całości książki. Czyta się szybko i ciężko odstawić na półkę to wielkie tomiszcze, przecież jeszcze tylko jeden rozdział...;). Autor opisuje...