Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każda część trzyma poziom poprzedniej co nie jest łatwym zadaniem. Muszę przyznać, że dawno nie czytałam tak dobrej fantastyki. Z mocno walącym sercem śledziłam losy bohaterów.

Do czego mogłabym się przyczepić to to, iż tak jak marudziłam, że w 2 tomie mało mi było Rowana, tak tu było go jeszcze mniej. To sprawiło, że trochę obniżyłam ocenę. Akcja bardziej skupia się na Kosiarz Anastazji i Greysonie. Trochę szkoda, bo Rowan był moją ulubioną postacią.

Samo zakończenie było zaskakujące, ale pisane jak dla mnie na szybko. Autor mógł je trochę bardziej rozwinąć, dodać jeszcze jeden rozdział, bo byłam ciekawa jak finalnie potoczyły się losy bohaterów. Niemniej jednak tom jak i cała seria jest bardzo ciekawy, nietuzinkowy i godny polecenia.

Każda część trzyma poziom poprzedniej co nie jest łatwym zadaniem. Muszę przyznać, że dawno nie czytałam tak dobrej fantastyki. Z mocno walącym sercem śledziłam losy bohaterów.

Do czego mogłabym się przyczepić to to, iż tak jak marudziłam, że w 2 tomie mało mi było Rowana, tak tu było g...

Rozwiń

Zwiń

Książkę mogę podzielić na 3 części. Pierwsza wciągnęła mnie bez reszty i był to początek. Środek mnie niesamowicie wynudził, bo akcja jak dla mnie strasznie zwolniła. Zakończenie mnie zaskoczyło, kompletnie się takiego nie spodziewałam.

Strasznie mało mi było Rowana. Zżyłam się z nim i nie mogłam przeboleć, że tak mało było z nim rozdziałów. Poznajemy jednak niejakiego Greysona, który ma być ważną postacią w 3 tomie. Postać Citry, kosiarz Anastazji zrobiła na mnie wrażenie, tak samo jak kosiarz Curie, którą pokochałam.

Końcówka książki jest rewelacyjna. Od razu sięgam po kolejną część. Polecam!

Książkę mogę podzielić na 3 części. Pierwsza wciągnęła mnie bez reszty i był to początek. Środek mnie niesamowicie wynudził, bo akcja jak dla mnie strasznie zwolniła. Zakończenie mnie zaskoczyło, kompletnie się takiego nie spodziewałam.

Strasznie mało mi było Rowana. Zżyłam się z nim i n...

Rozwiń

Zwiń

Zobaczyłam tę książkę w sklepie. Zaciekawił mnie tytuł, więc szybko wyszukałam ebooka na legimii i po powrocie do domu zabrałam się do czytania. Jest to reportaż, który jest praktycznie napisany ciągłym tekstem. Oczywiście zdarzają się dialogi, ale jest ich bardzo, ale to bardzo mało.

Nie mam co dużo pisać, żeby nie spoilerować fabuły. Na pewno warto jest zapoznać się z historią Tovy. Wiele wniosków i nauki można wyciągnąć z tego dzieła. Pokazuje nam jak niektóre sytuacji mogą wpłynąć na resztę naszego życia, na nasze wybory.

Książka jest warta poświęconego czasu.

Zobaczyłam tę książkę w sklepie. Zaciekawił mnie tytuł, więc szybko wyszukałam ebooka na legimii i po powrocie do domu zabrałam się do czytania. Jest to reportaż, który jest praktycznie napisany ciągłym tekstem. Oczywiście zdarzają się dialogi, ale jest ich bardzo, ale to bardzo mało.

Ni...

Rozwiń

Zwiń

Uwielbiam książki tej autorki, więc wiedziałam, że prędzej czy później "Na przekor nocy" znajdzie się na mojej półce. Jak zwykle nie zawiodłam się na twórczości autorki.

Polubiłam Tessę, Corricka, Harristana i jeszcze wielu innych bohaterów. Ciekawie czytało się o ich przygodach, zmaganiach, losach... Mogłabym czytać o nich bez końca i nie znudziłoby mnie to. Każdy z nich czymś innym zaskarbił sobie moją sympatię. Tessa swoją życzliwością, Corrick swoją prawdziwą twarzą...

Brigid ma bardzo przyjemny styl pisania. Jeden z lepszych, gdyż nie zalewa nas zbędnymi informacjami, ścianami tekstów czy bezsensownymi dialogami. Zawsze wszystko jest jasne i klarowne, a fabuła nie raz, nie dwa zaskakuje. Muszę przyznać, że zaskoczyła mnie postać Wessa, bo tego nigdy bym się nie spodziewała.

Książka jest świetna. Nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejny tom.

Uwielbiam książki tej autorki, więc wiedziałam, że prędzej czy później "Na przekor nocy" znajdzie się na mojej półce. Jak zwykle nie zawiodłam się na twórczości autorki.

Polubiłam Tessę, Corricka, Harristana i jeszcze wielu innych bohaterów. Ciekawie czytało się o ich przygodac...

Rozwiń

Zwiń

"Chłopiec, który przeżył Auschwitz" opowiada prawdziwą historię niejakiego Griszy Żukow, po wojnie znanego jako Grzegorz Tomaszewski. Jest to trudna powieść. Ciężko czytało mi się o losach małego chłopca i jego rodziny.

Książka wywołała we mnie masę emocji. Od tych pozytywnych, po te negatywne. Z wielkim skupieniem czytałam historię chłopca, który nie miał łatwego życia. Autor przedstawia nam życie Griszy przed obozem, w obozie i po, które spędził w domach dziecka. Bardzo mocno wczułam się w lekturę.

Jeśli ktoś ma siłę i chęć do przeczytania to niech koniecznie to zrobi. Książka jest warta poznania. Mi przeczytanie jej zajęło jeden dzień. Nie jest obszerna, bo ma tylko 218 stron, ale wiele można z niej wyciągnąć. Czytelnik musi mieć jednak na uwadze wiele ścian ciągłego tekstu, choć mi on jednak nie przeszkadzał. Wrócę nie raz i nie dwa do tego dzieła i z czystym sumieniem będę polecała je dalej.

"Chłopiec, który przeżył Auschwitz" opowiada prawdziwą historię niejakiego Griszy Żukow, po wojnie znanego jako Grzegorz Tomaszewski. Jest to trudna powieść. Ciężko czytało mi się o losach małego chłopca i jego rodziny.

Książka wywołała we mnie masę emocji. Od tych pozytywnych,...

Rozwiń

Zwiń

Czytanie o obozach koncentracyjnych zawsze jest dla mnie trudne, bo mam świadomość, że te rzeczy działy się naprawdę. Miałam możliwość zwiedzić Auschwitz i atmosfera panująca w tym miejscu była dla mnie straszna. To miejsce było jakby martwe, skażone. Pozostawała tam głucha cisza mimo tego, że co chwilę ktoś rozmawiał.

"Anioł z Auschwitz" to ciekawa, ale przede wszystkim wstrząsająca i poruszająca historia. Nie mogłam się od niej oderwać. Musiałam wiedzieć co stanie się z głównymi bohaterami. Bardzo mocno trzymałam za nich kciuki i z zapartym tchem śledziłam ich losy.

Mam ochotę tak wiele opowiedzieć o tej książce, ale lepiej by było gdybyście sami się z nią zapoznali. Jest zdecydowanie warta poświęconego jej czasu.

Czytanie o obozach koncentracyjnych zawsze jest dla mnie trudne, bo mam świadomość, że te rzeczy działy się naprawdę. Miałam możliwość zwiedzić Auschwitz i atmosfera panująca w tym miejscu była dla mnie straszna. To miejsce było jakby martwe, skażone. Pozostawała tam głucha cisza mimo tego...

Rozwiń

Zwiń

Marianna wraz z mężem i rodziną mieszka w spokojnej wsi Tarnowola. Jej najstarszy syn przystaje do partyzantów, a reszta jej dzieci zostaje w domu. Niestety akcja pacyfikacyjna przeprowadzana przez Niemców rozdziela rodzinę. Jedna z córek Marianny trafia do partyzantów, a reszta dzieci wraz z nią do obozu w Majdanku. Co się z nimi wszystkimi stanie?

Książkę czytałam z zapartym tchem. Rozdziały przelatywały mi przez palce, tak bardzo musiałam wiedzieć co się stanie. Autorka umie grać na emocjach. Doświadczyłam chyba każdej możliwej od tych negatywnych do pozytywnych.

Sylwia Kubik świetnie pokazała nam emocje, otoczenie, w którym przyszło żyć bohaterom. Książka porusza do żywego, a łzy same cisną się do oczu. Bo to nie jest tylko historia o wojnie, o obozie. To przepiękna powieść o matczynej miłości, o sile rodziny, która mimo trudów zawsze będzie razem, zawsze będzie o siebie dbała.

Historia jest oparta na faktach. Dziękuję autorce, że nam ją przedstawiła i dziękuję bohaterkom, które przeżyły i zechciały opowiedzieć nam swoją historię.

Marianna wraz z mężem i rodziną mieszka w spokojnej wsi Tarnowola. Jej najstarszy syn przystaje do partyzantów, a reszta jej dzieci zostaje w domu. Niestety akcja pacyfikacyjna przeprowadzana przez Niemców rozdziela rodzinę. Jedna z córek Marianny trafia do partyzantów, a reszta dzieci wra...

Rozwiń

Zwiń

Do Jeleniej Góry przeprowadza się Carmen Rodrigez. Kobieta rozpoczyna pracę jako profilerka kryminalistyczna. Jej pierwszą sprawą jest stworzenie portretu psychologicznego mordercy, który zbezcześcił ciało swojej ofiary i porzucił je w jaskini, w lesie. Czy Carmen uda się odnaleźć w nowym miejscu? Czy uda jej się złapać sprawcę? Kim tak naprawdę ona jest? Co jej się przydarzyło?

Od samego początku miałam problem, żeby wbić się w tę książkę. Jakoś nie mogłam się w nią wczuć. Nie jestem pewna czy jest to zasługa niejednych ścian tekstu czy tego, że nie polubiłam bohaterów.

Carmen od razu nie przypadła mi do gustu. To nie jest typ bohatera, który lubię i dość mocno mnie irytowała przez całą książkę. Próbowałam ją zrozumieć, polubić, ale nie udało mi się to.

Cała fabuła miała potencjał, ale jak dla mnie był mało wykorzystany. Historię czytało mi się dość topornie. Mimo tego, że autorka ma przyjemny styl pisania to na ten moment nie wrócę już do jej książek.

Do Jeleniej Góry przeprowadza się Carmen Rodrigez. Kobieta rozpoczyna pracę jako profilerka kryminalistyczna. Jej pierwszą sprawą jest stworzenie portretu psychologicznego mordercy, który zbezcześcił ciało swojej ofiary i porzucił je w jaskini, w lesie. Czy Carmen uda się odnaleźć w nowym ...

Rozwiń

Zwiń

Światem nie żądzą już choroby, wojny, bieda czy głód. Nawet śmierć nie ma teraz nic do powiedzenia. O zakończeniu życia mogą zdecydować jedynie Kosiarze. Citra i Rowan właśnie rozpoczynają szkolenie. Mimo, że nie chcą być Kosiarzami, muszą nauczyć się jak odbierać życie. Czy ta dwójka dalej pozostanie sobą? Czy zostanie w nich choć trochę człowieczeństwa?

Już dawno nie czytałam tak wciągającej fantastyki. Cały pomysł, fabuła były rewelacyjne. Strony uciekały jedna za drugą. Nie mogłam oderwać się od lektury! Od razu zamówiłam kolejne części.

Momentalnie zapałałam sympatią do Citry i Rowana. Niby każdy z nich był inny, ale widziałam podobieństwo scalające tę dwójkę. Faktem jest, że w pewnym momencie zwątpiłam w chłopaka. Widać zmianę jaka w nim zaszła od początku książki. Po dziewczynie tak tego nie widać, ale po nim…

Kosiarze to osoby, którym najtrudniej wejść do głowy, żeby choć spróbować zrozumieć czym się kierują, co pcha ich do takich, a nie innych zachowań.

Wszystko było dla mnie zrozumiałe. Autor przedstawił całą strukturę Kosiarzy, Kosodomu w przystępny sposób. Jestem bardzo ciekawa kolejnych części i tego co się w nich będzie działo. Polecam zapoznanie się z pierwszym tomem!

Światem nie żądzą już choroby, wojny, bieda czy głód. Nawet śmierć nie ma teraz nic do powiedzenia. O zakończeniu życia mogą zdecydować jedynie Kosiarze. Citra i Rowan właśnie rozpoczynają szkolenie. Mimo, że nie chcą być Kosiarzami, muszą nauczyć się jak odbierać życie. Czy ta dwójka dale...

Rozwiń

Zwiń