Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem ogromną fanką "Friends" także, z wielką ostrożnością podchodziłam do wiadomości, że :"Od czasów serialu Przyjaciele nie opowiedziano takiej historii o miłości i przyjaźni?". Jednakże książka dała radę! Polskie realia,liczne problemy i przygody. Serial kręcono przez 10 lat, całkowicie inaczej rozbudowywano wątki i postacie. W książce wszystko dzieje się bardzo szybko, aż nieprawdopodobne jest to, że tyle rzeczy spada na raz na biedną młodą dziewczynę i dwójkę jej przyjaciół w tak krótkim czasie.

Książka lekka i przyjemna, zabawna pozwalająca oderwać się od rzeczywistości i zatonąć w pełnym przygód życiu trójki przyjaciół.
Takich przyjaciół, warto mieć przy sobie.

Jestem ogromną fanką "Friends" także, z wielką ostrożnością podchodziłam do wiadomości, że :"Od czasów serialu Przyjaciele nie opowiedziano takiej historii o miłości i przyjaźni?". Jednakże książka dała radę! Polskie realia,liczne problemy i przygody. Serial kręcono przez 10 lat, całkowicie inaczej rozbudowywano wątki i postacie. W książce wszystko dzieje się bardzo szybko,...

Książkę znalazłam wśród książek mojej mamy. Z podstawówki pamiętałam, że Pani Irena Jurgielewiczowa pisze bardzo, bardzo ciekawie. Tym razem również się nie pomyliłam.
Przyjemna, ciekawa książka pokazująca świat z perspektywy, dwóch młodych ludzi, którzy dopiero co wchodzą może nie w dorosłe, ale w nastoletnie życie. Już nie dzieci, ale jeszcze nie dorośli.
Chłopak rzeczowy, twardo stąpający po ziemi, mądry i ambitny, wymagający dla innych, ale również dla siebie.
Oraz dziewczyna marzycielka, wrażliwa, bardziej dziecko niż nastolatek.
Ciekawie się czyta, utożsamia z bohaterami, nie tylko pierwszoplanowymi.
Warta przeczytania. :)

Książkę znalazłam wśród książek mojej mamy. Z podstawówki pamiętałam, że Pani Irena Jurgielewiczowa pisze bardzo, bardzo ciekawie. Tym razem również się nie pomyliłam.
Przyjemna, ciekawa książka pokazująca świat z perspektywy, dwóch młodych ludzi, którzy dopiero co wchodzą może nie w dorosłe, ale w nastoletnie życie. Już nie dzieci, ale jeszcze nie dorośli.
Chłopak...

Niestety nie przeczytałam całej, ale chcę do niej wrócić! Szczerość i punkt widzenia Dalego mnie całkowicie zaskoczył... zszokował wręcz.
bardzo lubię jego pracę, dlatego sięgnęłam po tą książkę.

Niestety nie przeczytałam całej, ale chcę do niej wrócić! Szczerość i punkt widzenia Dalego mnie całkowicie zaskoczył... zszokował wręcz.
bardzo lubię jego pracę, dlatego sięgnęłam po tą książkę.

Miałam niesamowitą przyjemność przeczytać tą książkę po zobaczeniu na własne oczy gdzie mieszkał Doug Batchelor. Jechałam z rodziną z Arizony do Kalifornii samochodem i przejeżdżaliśmy przez Palms Springs.
Wtedy usłyszałam :"o tutaj w tych górach po lewej mieszkał Doug Batchelor". Nie znałam go wtedy, nigdy o nim nie słyszałam. Po powrocie do Phoenix w wolnym czasie zaczęłam czytać.
Wspaniała książka! Wspaniała historia nawrócenia! Wspaniale pokazany charakter i piękno naszego Ojca Niebieskiego.

Miałam niesamowitą przyjemność przeczytać tą książkę po zobaczeniu na własne oczy gdzie mieszkał Doug Batchelor. Jechałam z rodziną z Arizony do Kalifornii samochodem i przejeżdżaliśmy przez Palms Springs.
Wtedy usłyszałam :"o tutaj w tych górach po lewej mieszkał Doug Batchelor". Nie znałam go wtedy, nigdy o nim nie słyszałam. Po powrocie do Phoenix w wolnym czasie...

Książka a film mają ze sobą wspólny tylko... tytuł. Pojawia się motyw niezaliczenia chemii, ale w filmie i książce problem ten dotyczy całkiem innej osoby.

Od zawsze było wiadomo,że książka ZAWSZE, ale to ZAWSZE jest lepsza od filmu (osoba, która kocha książki, może być w tej opinii bezstronna?) film jest na motywach, film jest krótszy, jest obraz mniej słów.
W książce można wszystko opisać, szczególnie gdy narracja jest pierwszoosobowa. Określić uczucia, spojrzenia, odpowiedzi, oczekiwania, itp.

Książka bardzo mi się spodobała, niestety najpierw był film, niechcący znaleziony w sieci. Należę do optymistów, którzy zawsze widzą szklankę do połowy pełną i z uśmiechem idącym przez życie. Dlatego Bianca była dla mnie bardzo interesującą osobą, całkowitym przeciwieństwem, bardzo ciekawe było dostrzec świat z innej perspektywy. Najbardziej zaskoczyło mnie jak Bianca podchodzi do zwierzania się komuś,mówienia o problemach. Opowiadaniu o swojej sytuacji rodzinnej.

Polecam nie tylko nastolatką tę książkę.

Książka a film mają ze sobą wspólny tylko... tytuł. Pojawia się motyw niezaliczenia chemii, ale w filmie i książce problem ten dotyczy całkiem innej osoby.

Od zawsze było wiadomo,że książka ZAWSZE, ale to ZAWSZE jest lepsza od filmu (osoba, która kocha książki, może być w tej opinii bezstronna?) film jest na motywach, film jest krótszy, jest obraz mniej słów.
W książce...

w niesamowity sposób opowiedziana historia.
warto przeczytać, nawet jeśli się ją już kiedyś czytało.

w niesamowity sposób opowiedziana historia.
warto przeczytać, nawet jeśli się ją już kiedyś czytało.

Dość kolokwialnie, jednak Larry Winget trafia w samo sedno. Polecam każdemu.

Dość kolokwialnie, jednak Larry Winget trafia w samo sedno. Polecam każdemu.

Wow, nie radzę nie mylić kolejności i oglądać filmu a potem czytać książki.
Poradnik pozytywnego myślenia - faktycznie jest to poradnik. Pat człowiek, który nie do końca jest poukładany, który ma zaburzenia, odchylenia i ogólnie całkiem zdrowy nie jest- zwłaszcza emocjonalnie motywuje nas, ba uczy pozytywnego myślenia, że ciężka praca popłaca a najlepsza ciężka praca to praca nad samym sobą.
Książka nie należy do najłatwiejszych, momentami wzrusza, wkurza obojętność ludzka i niezrozumienie osób, które są inne niż my.
Bardzo fajnie się ją czyta, przeczytałam w mig. Pokazuje że szczęście nie jest tylko zarezerwowane dla ludzi idealnych.

Wow, nie radzę nie mylić kolejności i oglądać filmu a potem czytać książki.
Poradnik pozytywnego myślenia - faktycznie jest to poradnik. Pat człowiek, który nie do końca jest poukładany, który ma zaburzenia, odchylenia i ogólnie całkiem zdrowy nie jest- zwłaszcza emocjonalnie motywuje nas, ba uczy pozytywnego myślenia, że ciężka praca popłaca a najlepsza ciężka praca to...

książkę czytałam 5 lat temu, niestety zagubiły się w mojej pamięci imiona bohaterów, nawet tych głównych. Jednak doskonale pamiętam, tragedię jaką przeszła Leonia. Jej tragiczny wypadek, reakcję na to co ją spotkało. Książka jest piękna i smutna zarazem, tragiczny wypadek zmienił raz na zawsze tak młode życie Leoni. Zbyt młode na taki cios, najgorszą rzeczą jest stracić wzrok, jest to przecież nasz najważniejszy organ... zmysł. nim tak naprawdę poznajemy świat. A Leonia musiała na nowo nauczyć się żyć i poznać świat... inaczej... w ciemności.
Wspaniała książka. polecam każdemu.

książkę czytałam 5 lat temu, niestety zagubiły się w mojej pamięci imiona bohaterów, nawet tych głównych. Jednak doskonale pamiętam, tragedię jaką przeszła Leonia. Jej tragiczny wypadek, reakcję na to co ją spotkało. Książka jest piękna i smutna zarazem, tragiczny wypadek zmienił raz na zawsze tak młode życie Leoni. Zbyt młode na taki cios, najgorszą rzeczą jest stracić...

Wybitna. Bez niepotrzebnych przerysowań ukazuje ludzi, nas, nasze zachowania, wybory, idee... Warto przeczytać.

Wybitna. Bez niepotrzebnych przerysowań ukazuje ludzi, nas, nasze zachowania, wybory, idee... Warto przeczytać.