Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sylwia Kubik, ta autorka książek, po które zawsze bardzo chętnie sięgam. Tym razem jednak, zostałam zaskoczona i muszę przyznać, że momentami zszokowana. Dlaczego? Bo historia, którą oddała w nasze ręce autorka, mam prawo szokować zachowaniem pewnych ludzi. Ogromem nienawiści, okrucieństwem, które dzieją się za klasztornymi murami. Tak, dobrze czytacie, za klasztornymi murami.
„Zakochana zakonnica” to historia oparta na faktach, w której poznajemy Patrycję. Dziewczyna bardzo chętnie angażuje się w pomoc przykościelną. Pełna radości, energii i wiary, chce pomagać innym. Pod wpływem poznanych zakonnic postanawia przywdziać habit.
Jak potoczy się życie dziewczyny? Czy rodzina zaakceptuje jej decyzję?

Muszę przyznać, że nie była to łatwa lektura. Czytanie o upokorzeniach jakich doświadczyła dziewczyna, cierpieniu i nękaniu w miejscu, w którym spodziewać się powinnismy, spokoju, serc przepełnionych miłością i chęcią niesienia pomocy, mocno oddziałuje na czytelnika.
Historia ta jest pełna emocji, porusza i zmusza do refleksji nad tym, co tak naprawdę jest prawdziwe. Bo rzeczywistość często ma się nijak do naszych wyobrażeń. Tak też właśnie było w przypadku Patrycji. Decydując się na życie zakonne, nie tego się spodziewała. Jak widać jednak, życie weryfikuje nasze wyobrażenia, często dość brutalnie.

„Zakochana zakonnica” to historia o poszukiwaniu własnej drogi i miejsca w życiu. Opowieść o wyborach, które niestety nie zawsze są trafne i często też podejmowane pochopnie.
Ta książka odsłania sporo z życia zakonnego, uświadamiając, że nie zawsze jest one łatwe i proste.
Wciągająca i zapadająca w pamięć, a przy tym poruszająca temat dość delikatny i rzadko podejmowany w publikacjach.
Z przyjemnością polecam Wam tę książkę.

Sylwia Kubik, ta autorka książek, po które zawsze bardzo chętnie sięgam. Tym razem jednak, zostałam zaskoczona i muszę przyznać, że momentami zszokowana. Dlaczego? Bo historia, którą oddała w nasze ręce autorka, mam prawo szokować zachowaniem pewnych ludzi. Ogromem nienawiści, okrucieństwe...

Rozwiń Zwiń

Czy miłość do wykładowcy może skomplikować życie? Przekonała się o tym Nina, która marząc o lepszym życiu, przyjeżdża na studia do Warszawy. Miłosz okazuje się fascynującym mężczyzną, który tak samo szybko uzależnił dziewczynę od siebie, jak i zniknął.
W trakcie poszukiwań dziewczyna trafia do pewnego domku letniskowego, który skrywa w sobie bolesną historię. Co takiego wydarzyło się w tym miejscu? Czy Ninie uda się to odkryć?

„Historia złych uczynków” to wznowienie powieści Katarzyny Zyskowskiej, a również moje kolejne spotkanie z twórczością autorki.
Historia toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych, a czytelnik poznaje losy dwóch różnych par. Te historie przeplatają się, a im bardziej zagłębiamy się w książkę, tym bardziej dostrzegamy, że coś je łączy.

„Historia złych uczynków” to książka wielowątkowa, tajemnicza i dość mroczna, a przez to zapewne wciągająca. Łącząca w sobie kilka gatunków i niosąca duży ładunek emocjonalny, uświadamia jak potężne jest zło i ile może zniszczyć.

Książka została napisana z dbałością o język i lekkim piórem, chociaż opowiada niełatwą historię. Zajmująca, ale też momentami przygniatająca. Pozostawiła we mnie niepokój i smutek.

Czy miłość do wykładowcy może skomplikować życie? Przekonała się o tym Nina, która marząc o lepszym życiu, przyjeżdża na studia do Warszawy. Miłosz okazuje się fascynującym mężczyzną, który tak samo szybko uzależnił dziewczynę od siebie, jak i zniknął.
W trakcie poszukiwań dziewczyna tra...

Rozwiń Zwiń

Joanna wraca do ukochanego przez siebie miasta, aby dojść do siebie po tragedii jaka ją spotkała. Przypadek sprawia, że kupuje lokal, który zamienia w klimatyczną kawiarnio-księgarnię, która staje się jej oczkiem w głowie, a także preludium do nowego życia. Czy Joanna będzie potrafiła to nowe życie rozpocząć. Czy odnajdzie szczęście lub znajdzie nową miłość?

To moje kolejne spotkanie z twórczością Justyny Grosickiej, którą poznałam dzięki książce „Dom z kamienia”. Styl jakim posługuje się autorka, jest lekki i przyjemny w odbiorze, a historie snute są rytmem wyznaczonym przez życie. Tu nie mam pośpiechu. Wręcz przeciwnie. Jest czas na refleksję i chwilę odpoczynku, do czego zachęca wygodny fotel i pachnąca kawa z szarlotką. Przez powieść płynie się przyjemnie, poznając bohaterów, ich historie, troski i radości.
Tu nie ma nagłych zwrotów akcji, czy mrożących krew w żyłach opisów. Tu jest czas na odrobinę nostalgii i emocje. To historia, która przynosi nadzieję na dobre jutro, pozwala uwierzyć w ludzi i być może odnaleźć szczęście.
Z przyjemnością zasiadłabym w takim miejscu, zanurzając się w wygodnym fotelu, z filiżanką pięknie pachnącej kawy i książką w ręku.
Jeżeli lubicie historie, które toczą się rytmem nadawanym przez życie, są trochę refleksyjne i mówią o emocjach, to polecam Wam sięgnąć po tę książkę.

Joanna wraca do ukochanego przez siebie miasta, aby dojść do siebie po tragedii jaka ją spotkała. Przypadek sprawia, że kupuje lokal, który zamienia w klimatyczną kawiarnio-księgarnię, która staje się jej oczkiem w głowie, a także preludium do nowego życia. Czy Joanna będzie potrafiła to n...

Rozwiń Zwiń

Introwertyczka z nadwagą i bogaty, przystojny playboy.
Nadia jest gnębiona w szkole. Wyśmiewana, odstaje od rówieśników.
Ricardo, młody Portugalczyk, jest jej przeciwieństwem. Pewny siebie, wręcz bezczelny, pełnymi garściami korzystający z majątku ojczyma.
Zrządzenie losu sprawie, że ich drogi się przecinają. Co z tego wyniknie?

Gabriela Gargaś w swojej najnowszej książce zabiera czytelnika do słonecznej Portugalii, pełnej pięknych miejsc, malowniczych uliczek i rozgrzanych słońcem plaży. Kusi piękną, kolorową okładką, która obiecuje wakacyjny romans.
Po zagłębieniu się w nią, okazuje się jednak, że nic bardziej mylnego, bo „Paradise skrywa ogrom problemów. Czytając ją, miałam wrażenie, że wręcz za dużo, a przez to, autorka potraktowała je zbyt powierzchownie. Zabrakło mi ich pogłębienia, pochylenia się nad nimi,co według mnie stanowi duży minus. Niestety spowodowało to też, że nie poczułam tych emocji, na które czekałam.
Bohaterowie i dialogi, które prowadzili były momentami irytujące.
Niestety tym razem „nie zaiskrzyło”, czego ogromnie żałuję, ale proponuję, abyście sami przekonali się, czy trafi w Wasz gust czytelniczy.

Introwertyczka z nadwagą i bogaty, przystojny playboy.
Nadia jest gnębiona w szkole. Wyśmiewana, odstaje od rówieśników.
Ricardo, młody Portugalczyk, jest jej przeciwieństwem. Pewny siebie, wręcz bezczelny, pełnymi garściami korzystający z majątku ojczyma.
Zrządzenie losu sprawie, że ich...

Rozwiń Zwiń

Weronika, bohaterka książki Doroty Gąsiorowskiej „Córka ziemi” to znana rzeźbiarka, która została obdarzona pewnym darem. Dzięki niemu potrafi dostrzec gotową rzeźbę w nieobrobiony jeszcze kamieniu. Nie tworzy na zamówienie, tylko z potrzeby serca. Kiedy jednak właściciel malowniczego pałacu proponuje dziewczynie wykonanie rzeźby Freyi, która stała kiedyś w ogrodzie, pomimo towarzyszącego jej złego przeczucia i niepokoju, ta podejmuje się wykonać tę pracę. Nie przypuszcza, że ta jedna decyzja uruchomi lawinę zdarzeń, które pozwolą odkryć tajemnicę sprzed lat.

Po raz kolejny Dorota Gąsiorowska zachwyciła mnie stworzoną historią. Niebanalną, pięknie opowiedzianą i wciągającą od pierwszych stron. Dziejącą się na dwóch płaszczyznach czasowych, co pozwala nam poznać historię Freyi, drugiej z bohaterek tej powieści.
Autorka umiejętnie przeplata ze sobą przeszłość z teraźniejszością, w to wszystko wplatając magiczne opisy przyrody i tworząc atmosferę tajemniczości i pewnej baśniowości.
Ten niezwykły klimat wciąga i otula czytelnika, zachęca do poznania korzeni i nie pozwalaj odłożyć książki, dopóki nie doczytamy do końca.
Ta historia została napisana pięknym językiem i dopracowana w każdym calu. A co najważniejsze, po brzegi wypełniona emocjami, co ja bardzo cenię sobie w literaturze.
„Córka ziemi” to pierwsza część cyklu Córki żywiołów, którą Wam ogromnie polecam, a ja z niecierpliwością czekam na kontynuację.

Weronika, bohaterka książki Doroty Gąsiorowskiej „Córka ziemi” to znana rzeźbiarka, która została obdarzona pewnym darem. Dzięki niemu potrafi dostrzec gotową rzeźbę w nieobrobiony jeszcze kamieniu. Nie tworzy na zamówienie, tylko z potrzeby serca. Kiedy jednak właściciel malowniczego pała...

Rozwiń Zwiń

Kiedy córeczka Moniki zmarła przed trzema laty, życie straciło sens. Próbując odzyskać wewnętrzną równowagę, podejmuje decyzję o przeprowadzce do małej miejscowości, ale i tam dosięga ją przeszłość. Przypadek sprawia, że dowiaduje się o istnieniu dziewczynki łudząco podobnej do jej córki. Jaki to będzie miało wpływ na nią i jej dalsze życie?
Czy kobieta odzyska wreszcie spokój i będzie umiała zbudować nowe relacje?

Sandra Podleska podjęła się niełatwego tematu. Żałoba jest zawsze bardzo trudna, a ta po stracie dziecka niejednokrotnie trudniejsza. Czasami trudno nam ją przepracować i pogodzić się z odejściem ukochanej osoby. Rozpacz jakiej doświadcza bohaterka jest ogromna i jak najbardziej zrozumiała. Często prowadzi ona do rozpadu związku czy choroby, tak jak to się stało w przypadku Moniki. Autorka niezwykle umiejętnie ukazuje emocje jakich ona doświadcza. Ogrom bólu, którego nie można opanować i konsekwencje do jakich może prowadzić.

„Altanka pod magnolią” to niesamowicie poruszająca historia, po brzegi wypełniona emocjami. Wzruszająca, a przy tym dojrzała. To opowieść o wybaczeniu, nadziei na lepsze jutro i akceptacji tego, czego zmienić się nie da. To historia o radzeniu sobie ze stratą i nadziei, którą niesie ze sobą jutro.

Ciekawa kreacja bohaterów i przyjemny w odbiorze styl autorki sprawiają, że książkę czyta się bardzo szybko.
To historia, która łapie za serce i którą Wam polecam.

Kiedy córeczka Moniki zmarła przed trzema laty, życie straciło sens. Próbując odzyskać wewnętrzną równowagę, podejmuje decyzję o przeprowadzce do małej miejscowości, ale i tam dosięga ją przeszłość. Przypadek sprawia, że dowiaduje się o istnieniu dziewczynki łudząco podobnej do jej córki. ...

Rozwiń Zwiń

Poppy J. Anderson to autorka, która wkracza na polski rynek wydawniczy książką „Miłosna zagrywka”. Fanka footballu, która też o nim pisze.

Po śmierci ojca, Teddy zostaje nową szefową drużyny New York Titans. Główny rozgrywający, Brian, jest z tego powodu, delikatnie mówiąc, niezadowolony. Jego zdaniem w footballu nie ma miejsca dla kobiet. Teddy ma całkowicie odmienne zdai jak się zapewne domyślacie, dołoży wszelkich starań, aby mu to udowodnić. Co z tego wyniknie i jak zakończą się utarczki pomiędzy nimi, możecie przekonać się sięgając po książkę „Miłosna zagrywka”.

Bardzo rzadko sięgam po tego typu lektury, ale muszę przyznać, że to idealna pozycja, aby się zrelaksować. Autorka ma przyjemny i lekki styl, co sprawia że książkę czyta się szybko. Napisana prostym, rzekłabym potocznym językiem, nie wymaga od czytelnika wielkiego skupienia.
Na wzmiankę zasługuje fakt, że w tą niepozorną lekturę, Poppy J. Anderson wplotła rownież trudne tematy. Autorka zwraca uwagę na problem uzależnienia, pisze o trudnym dzieciństwie oraz promuje walkę z rakiem piersi.
W książce najdziecie też odrobinę pikanterii, trochę dobrego humoru oraz motyw hate-love, który wiem, że sporo z Was bardzo lubi w książkach.
Podobała mi się różnorodna kreacja bohaterów, a moją sympatię zyskało pewne małżeństwo, które buduje swoje wspólne życie na nowo.
„Miłosna zagrywka” to historia o tym, że każdy zasługuje na drugą szansę, ludzie się zmieniają, a futboliści to nie tylko mięśniacy zapatrzeni w siebie😉

Premiera 18.08.23

Poppy J. Anderson to autorka, która wkracza na polski rynek wydawniczy książką „Miłosna zagrywka”. Fanka footballu, która też o nim pisze.

Po śmierci ojca, Teddy zostaje nową szefową drużyny New York Titans. Główny rozgrywający, Brian, jest z tego powodu, delikatnie mówiąc, niezadowolony...

Rozwiń Zwiń

„Bohaterowie i zdrajcy” to już szósta cześć cyklu Kochankowie Burzy, w której sporo się dzieje. Trwa powstanie styczniowe, a Nina w zaawansowanej ciąży, którą źle znosi, wybiera się w ryzykowną podróż do Krakowa. Zaczyna się przedwczesny poród i jedno z bliźniąt umiera. Nie mogąc pogodzić się z utratą syna, odsuwa się od córeczki i nie chce jej wychowywać. Jakby tego było mało, Maków i jego okolice nawiedza potężna nawałnica siejąc ogromne spustoszenie, którego skutki odczuwają wszyscy.

Kolejny tom i kolejne udane spotkanie z twórczością Elżbiety Gizeli Erban. Nie chcę się powtarzać, ale każdy z domów jest dopracowany i utrzymany na podobnym, wysokim poziomie. Autorka bardzo dobrze splata ze sobą fikcję literacką i wydarzenia historyczne, a do tego niesamowicie realistycznie oddaje klimat tamtych czasów.
Świetnie operuje piórem, przelewając na papier emocje, które towarzyszą bohaterom. Ten tom wyjątkowo mnie poruszył, a to wszystko za sprawą wątku poświęconemu bólowi po stracie jednego z dzieci i odrzuceniu innego.
Mam jednak nadzieję, że Nina będzie potrafiła obdarzyć córkę miłością.

Z niecierpliwością czekam na kontynuację.

„Bohaterowie i zdrajcy” to już szósta cześć cyklu Kochankowie Burzy, w której sporo się dzieje. Trwa powstanie styczniowe, a Nina w zaawansowanej ciąży, którą źle znosi, wybiera się w ryzykowną podróż do Krakowa. Zaczyna się przedwczesny poród i jedno z bliźniąt umiera. Nie mogąc pogodzić...

Rozwiń Zwiń

Gloria spędziła intensywny rok w Barcelonie. Nauka, nowe znajomosci i przyjaźnie. Przed nią jeszcze impreza pożegnalna na plaży i powrót do Polski, gdzie nic dobrego na nią nie czeka. Niestety nie dla wszystkich ta impreza kończy dobrze. To zdarzenie przywołuje trudne wspomnienia, a dziewczynie cieżko jest się pozbierać.
Jeden telefon sprawia, że Gloria postanawia zostać w Barcelonie dłużej, znaleźć mieszkanie i podjąć pracę. Wspierają ją przyjaciółki oraz pewien surfer poznany na tej pamiętnej imprezie.

„Hiszpańskie love story” to historia napisana w lekki i przyjemny sposób, ale nie zabraknie w niej emocji. Bohaterowie niosą na swoich barkach ciężar wspomnień i trudnych przeżyć, co nie ułatwia otwarcia się przed innymi czy nawiązanie nowych relacji.
Natalia Sońska bardzo dobrze oddała klimat Barcelony, imprez na plaży oraz zaserwowała czytelnikowi piękne opisy miejsc. Wywołała chęć przeniesienia się tam chociaż na moment aby poczuć ten klimat.

W książce znajdziecie wiele. Począwszy od odrzucenia i straty, po przyjaźń i miłość oraz nadzieję. Nie zabraknie też zwrotów akcji, a historia gwarantuje spędzenie kilku miłych godzin.
To lektura, którą można zabrać ze sobą na wakacje. Zaciekawieni?

Gloria spędziła intensywny rok w Barcelonie. Nauka, nowe znajomosci i przyjaźnie. Przed nią jeszcze impreza pożegnalna na plaży i powrót do Polski, gdzie nic dobrego na nią nie czeka. Niestety nie dla wszystkich ta impreza kończy dobrze. To zdarzenie przywołuje trudne wspomnienia, a dziewc...

Rozwiń Zwiń

„POPR-ańcy. Wiosenny galimatias” to propozycja dla najmłodszych, ale jak widać i Ci troszkę starsi, też z przyjemnością słuchają o przygodach braci mniejszych😊
A to wszystko dlatego, że Anna Sakowicz stworzyła wciągającą, a przy tym mądrą opowieść, którą bardzo polecam Waszym dzieciom i Wam również. Do tego genialni lektorzy, których słucha się z ogromną przyjemnością.
Dlatego usiądźcie wygodnie razem z najmłodszymi i posłuchajcie o przyjaźni, wspieraniu się w trudnych chwilach i o tym, jak należy zachować się w górach, aby być bezpiecznym.
Zajrzyjcie do Chaty Pod Wierchami, bo mieszkają tam fajne i zabawne zwierzaki oraz dobrzy ludzie.

„POPR-ańcy. Wiosenny galimatias” to historia zabawna, ale też momentami wzruszająca i smutna. Poznamy historię szczeniaków, to jak trafiły do domu Emilki. Okaże się też, że Gambit skrywa pewną tajemnicę, a papudze zamarzyły się… jajka.
Koniecznie przeczytajcie, albo odsłuchajcie, bo będzie się działo😉

„POPR-ańcy. Wiosenny galimatias” to propozycja dla najmłodszych, ale jak widać i Ci troszkę starsi, też z przyjemnością słuchają o przygodach braci mniejszych😊
A to wszystko dlatego, że Anna Sakowicz stworzyła wciągającą, a przy tym mądrą opowieść, którą bardzo polecam Waszym dzieciom i Wa...

Rozwiń Zwiń