Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początek był dobry, ale im dalej w las tym coraz gorzej. Przewidywalna historia, żadnego zaskoczenia.

Początek był dobry, ale im dalej w las tym coraz gorzej. Przewidywalna historia, żadnego zaskoczenia.

Dobry kryminał, ciekawa sprawa.

Dobry kryminał, ciekawa sprawa.

Świetna książka sensacyjna, doskonałe tempo, dużo akcji, a to wszystko luźno nawiązuje do ostatniej dekady lutego 2022 roku, przed rozpoczęciem pełnoskalowej wojny w Ukrainie.

Świetna książka sensacyjna, doskonałe tempo, dużo akcji, a to wszystko luźno nawiązuje do ostatniej dekady lutego 2022 roku, przed rozpoczęciem pełnoskalowej wojny w Ukrainie.

Z zaciekawieniem wysłuchałem tej książki. Około 20 lat temu miałem tę przyjemność, że mieszkałem i pracowałem w Neapolu, chciałem porównać z własnymi spostrzeżeniami.
Autorka głównie podpiera się publikacją Roberto Saviano. Nie potrafię sobie wytłumaczyć, dlaczego poświęciła cały rozdział Diego Maradonie, opowiadając w skrócie jego dzieciństwo, karierę sportową, kiedy kwintesencją były jego występy dla Napoli, za de facto pieniądze mafii.
Jeżeli wcześniej czytałeś Gomorrę - Roberta Saviano, to możesz sobie odpuścić tę książkę.

Z zaciekawieniem wysłuchałem tej książki. Około 20 lat temu miałem tę przyjemność, że mieszkałem i pracowałem w Neapolu, chciałem porównać z własnymi spostrzeżeniami.
Autorka głównie podpiera się publikacją Roberto Saviano. Nie potrafię sobie wytłumaczyć, dlaczego poświęciła cały rozdział Diego Maradonie, opowiadając w skrócie jego dzieciństwo, karierę sportową, kiedy...

Dobre tempo akcji, ciekawa historia szpiegowska, zbyt przewidywalna, ale nie popsuło to zabawy w trakcie lektury.

Dobre tempo akcji, ciekawa historia szpiegowska, zbyt przewidywalna, ale nie popsuło to zabawy w trakcie lektury.

Wciągnęła mnie ta trylogia na maksa. Nawet nie sądziłem, że będę w stanie "wciągnąć" prawie 2000 stron fantastyki na raz, a jednak.
„Koniec śmierci” najbardziej fantastyczna z całej trylogii.

Wciągnęła mnie ta trylogia na maksa. Nawet nie sądziłem, że będę w stanie "wciągnąć" prawie 2000 stron fantastyki na raz, a jednak.
„Koniec śmierci” najbardziej fantastyczna z całej trylogii.

Wciągnęła mnie ta trylogia na maksa. Nawet nie sądziłem, że będę w stanie "wciągnąć" prawie 2000 stron fantastyki na raz, a jednak.

"Ciemny las" jest moim zdaniem o wiele lepszy od "Problemu trzech ciał", myślę, że nawet taki antyfan fantastyki jest w stanie cieszyć się lekturą.

Wciągnęła mnie ta trylogia na maksa. Nawet nie sądziłem, że będę w stanie "wciągnąć" prawie 2000 stron fantastyki na raz, a jednak.

"Ciemny las" jest moim zdaniem o wiele lepszy od "Problemu trzech ciał", myślę, że nawet taki antyfan fantastyki jest w stanie cieszyć się lekturą.

Nie jestem fanem książek fantastyczno-naukowych, ale powieść Liu Cixin porwała mnie bez reszty.

Nie jestem fanem książek fantastyczno-naukowych, ale powieść Liu Cixin porwała mnie bez reszty.

Drugie, rewelacyjne spotkanie z azjatycką sagą Clavell'a. Tłem opowieści o Tai-panie, czyli bogatym i wpływowym angielskim handlowcu jest Hongkong. Zajęcie wyspy przez Anglików, handel herbatą i opium, miłosne perypetie, walka o wpływy, konszachty z piratami i wiele, wiele innych. Bardzo dobra książka. Świetnie spędzony czas.

Drugie, rewelacyjne spotkanie z azjatycką sagą Clavell'a. Tłem opowieści o Tai-panie, czyli bogatym i wpływowym angielskim handlowcu jest Hongkong. Zajęcie wyspy przez Anglików, handel herbatą i opium, miłosne perypetie, walka o wpływy, konszachty z piratami i wiele, wiele innych. Bardzo dobra książka. Świetnie spędzony czas.

Widziałem rozmowę z panią Teresą w programie śniadaniowym, wtedy wydała się bardzo ciekawą i intrygującą osobą.
Lektura tej książki diametralnie zweryfikowała mój pogląd.

Widziałem rozmowę z panią Teresą w programie śniadaniowym, wtedy wydała się bardzo ciekawą i intrygującą osobą.
Lektura tej książki diametralnie zweryfikowała mój pogląd.

Fajna powieść szpiegowska. Szybka, wartka akcja. Świetnie skonstruowana intryga z udziałem irańskich służb i handlarza broni wywodzącego się z PRL-owski służb z ciekawym parasolem ochronnym.

Fajna powieść szpiegowska. Szybka, wartka akcja. Świetnie skonstruowana intryga z udziałem irańskich służb i handlarza broni wywodzącego się z PRL-owski służb z ciekawym parasolem ochronnym.

Niecodzienna okazja poznania ludzi otaczających prezydenta Rosji Władimira Putina. Polecam wersję audio, w której Grala i Jurasz osobiście czytają swoje kwestie zapisane w książce. Można mieć wrażenie słuchania arcyciekawej rozmowy. Polecam.

Niecodzienna okazja poznania ludzi otaczających prezydenta Rosji Władimira Putina. Polecam wersję audio, w której Grala i Jurasz osobiście czytają swoje kwestie zapisane w książce. Można mieć wrażenie słuchania arcyciekawej rozmowy. Polecam.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Tess Gerritsen. Wciągająca, intrygująca historia byłej agentki CIA i jej kompanów. Brakowało mi odpowiedniego tempa, którym cechują się powieści szpiegowskie. Może to dlatego, że Meggie Bird jest już na emeryturze?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Tess Gerritsen. Wciągająca, intrygująca historia byłej agentki CIA i jej kompanów. Brakowało mi odpowiedniego tempa, którym cechują się powieści szpiegowskie. Może to dlatego, że Meggie Bird jest już na emeryturze?

Przygodę z twórczością Witolda Jurasza zacząłem od jego najnowszej książki, a w zasadzie audiobooka, który autor czyta osobiście. Jurasza kojarzę przede wszystkim z publicystyki, którą obecnie się zajmuje. Ponad dekadę temu był dyplomatą na placówkach w Moskwie i w Mińsku. W książce "Demon zza miedzy" skupia się głównie na swoich doświadczeniach z pracy w tej drugiej ambasadzie, gdzie w wyniku odwołania poprzedniego ambasadora przez ponad rok był Charge d`Affaires RP, czyli kierował tą placówką. Przypadło to na okres, kiedy wydarzyła się katastrofa lotnicza w Smoleńsku, więc siłą rzeczy wraca też wspomnieniami to tego trudnego czasu.

"To jest książka o Białorusi, której już nie ma. […] Białoruś, którą opisuję, to państwo z lat 2010-2012. Przez większość tego czasu jako chargé d’affaires RP kierowałem tam polską ambasadą. Były to lata, gdy Aleksander Grigoriewicz Łukaszenka znajdował się u władzy już szesnaście lat. Był niewątpliwie dyktatorem, ale zarazem Białoruś była [wówczas] naprzemiennie dyktaturą i państwem miękkiego autorytaryzmu. Owszem, nie brakowało więźniów politycznych, ale większość przypadków trafiali oni do więzień raczej na krótszy niż dłuższy czas, chociaż po sfałszowanych wyborach 19 grudnia 2010 roku nastąpiła brutalna pacyfikacja opozycji demokratycznej”

Jurasz wielokrotnie w swojej opowieści pozytywnie wyraża się o naszym wschodnim sąsiedzie, jako narodzie. Podkreśla, że czuje sympatię do Białorusinów, jednakże nie ma złudzeń co do Łukaszenki. Stereotypowo większość z nas postrzega Białoruś jako satelitę Rosji, tożsamą z Rosją. Autor udowadnia, że jest to krzywdzące porównanie. Prezydent Białorusi Aleksandr Łukaszenka przez blisko trzy dekady zbudowała państwo autorytarne, gdzie władza jest sprawowana przede wszystkim poprzez resorty siłowe. W tej sprawie porównuje się go do Putina, jednak jak wielokrotnie podkreśla autor, władza Łukaszenki i białoruskiego KGB jest zbudowana skrajnie inaczej niż w Rosji. Aparat państwa proporcjonalnie nagradza funkcjonariuszy na wszystkich szczeblach, poczynając od zwykłych policjantów po szefów służb z generalskimi epoletami.

„Bardzo wyraźnie widać było, [już lata temu,] że na Białorusi, w odróżnieniu od Rosji, istnieje – poza władzą – również system”

„Łukaszenka nie dopuścił do korupcji, a także nie pozwolił, aby powstała – tak jak się to stało w Rosji i na Ukrainie – oligarchia”

Witold Jurasz jako Charge d`Affaires RP musiał zmierzyć się z niecodziennym wydarzeniem, jakim była katastrofa prezydenckiego samolotu w Smoleńsku. Oficjalne delegacje rządu z Donaldem Tuskiem i partii PiS z Jarosławem Kaczyńskim podążały do Smoleńska przez białoruskie lotnisko w Witebsku. W związku z tym Ambasada w Mińsku musiała w ekstraordynaryjnym trybie współpracować z administracją Łukaszenki, która okazała się wtedy nad wyraz pomocna.

W swoich wspomnieniach wraca też to wielu historii, które doprowadziły do tego, że zdecydował się zakończyć dyplomatyczną karierę. Okrywa przed czytelnikami kulisy dyplomacji, jednocześnie prezentuje trzeźwy ogląd na kwestie polityki wschodniej, a to wszystko okraszone garścią anegdot. Profesjonalne podejście i dobry warsztat dziennikarski. Bardzo dobrze się tego słuchało, wciągająca książka, która nie zajmie więcej niż jeden wieczór.

https://peakd.com/hive-134382/@lesiopm/k151

Przygodę z twórczością Witolda Jurasza zacząłem od jego najnowszej książki, a w zasadzie audiobooka, który autor czyta osobiście. Jurasza kojarzę przede wszystkim z publicystyki, którą obecnie się zajmuje. Ponad dekadę temu był dyplomatą na placówkach w Moskwie i w Mińsku. W książce "Demon zza miedzy" skupia się głównie na swoich doświadczeniach z pracy w tej drugiej...

Długo broniłem się przed tą książką, ale ja byłem głupi. Bardzo dobra powieść, uwspółcześniona wersja David Copperfielda.

Długo broniłem się przed tą książką, ale ja byłem głupi. Bardzo dobra powieść, uwspółcześniona wersja David Copperfielda.

Książka trafiła do mnie przez przypadek, ale lubię takie przypadki. Bardzo dobrze skonstruowana kryminalna intryga, dobre tempo akcji.

Książka trafiła do mnie przez przypadek, ale lubię takie przypadki. Bardzo dobrze skonstruowana kryminalna intryga, dobre tempo akcji.

Książka jest wstrząsająca. Autorka kompleksowo przedstawia sytuację Ukrainy po zakończeniu I wojny światowej. Dążenia Ukraińców do powstania niepodległego państwa, a następnie najmroczniejszy okres w dziejach tego narodu pod ciężkim butem Stalina. Kolektywizację wsi, niszczenie gospodarki rolnej, co doprowadziło do ogromnego głodu i śmierci milionów ludzi.
Przez sto lat, od opisanych w książce wydarzeń, świat zrobił ogromny postęp technologiczny, ale metody działania kremlowskich dygnitarzy nie zmieniły się nawet o jotę.

Książka jest wstrząsająca. Autorka kompleksowo przedstawia sytuację Ukrainy po zakończeniu I wojny światowej. Dążenia Ukraińców do powstania niepodległego państwa, a następnie najmroczniejszy okres w dziejach tego narodu pod ciężkim butem Stalina. Kolektywizację wsi, niszczenie gospodarki rolnej, co doprowadziło do ogromnego głodu i śmierci milionów ludzi.
Przez sto lat, od...

Coś innego niż dotychczas czytałem. Zło w najczystszej postaci, które niszczy wszystko wokół, ale przede wszystkim bohaterów tej książki. Ich życie i los nie należą do nich, bez znaczenia jest pochodzenie, pozycja społeczna, czy bogactwo. Piękna opowieść o najbrudniejszych brudach, które zżerają współczesne Indie.

Coś innego niż dotychczas czytałem. Zło w najczystszej postaci, które niszczy wszystko wokół, ale przede wszystkim bohaterów tej książki. Ich życie i los nie należą do nich, bez znaczenia jest pochodzenie, pozycja społeczna, czy bogactwo. Piękna opowieść o najbrudniejszych brudach, które zżerają współczesne Indie.

Po obejrzeniu kilku odcinków serialu Reacher na podstawie tej książki zdecydowałem poznać całą historię przed zakończeniem serialu.
Twórcy serialu dość luźno trzymają się pierwowzoru.
Książka jest bardzo wciągająca, pełna akcji, niespodziewanych zwrotów akcji.

Po obejrzeniu kilku odcinków serialu Reacher na podstawie tej książki zdecydowałem poznać całą historię przed zakończeniem serialu.
Twórcy serialu dość luźno trzymają się pierwowzoru.
Książka jest bardzo wciągająca, pełna akcji, niespodziewanych zwrotów akcji.

Bardzo ciekawe i drobiazgowe spojrzenie na śledztwo. Sama zagadka też bardzo interesująca. To, co lubię najbardziej, czyli ciekawe postacie, zagadkowa sprawa i zaskakujące zwroty akcji.

Bardzo ciekawe i drobiazgowe spojrzenie na śledztwo. Sama zagadka też bardzo interesująca. To, co lubię najbardziej, czyli ciekawe postacie, zagadkowa sprawa i zaskakujące zwroty akcji.