Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść nieźle się czyta, ma swoje lepsze i gorsze niestety momenty. Jak to często się zdarza u Wilbura Smitha, w opisywanej historii pojawia się spora doza niedorzecznych i bardzo naiwnych zachowań głównych bohaterów, którzy są niemiłosiernie ogrywani w życiu przez swoich wrogów, by na koniec osiągnąć i tak pełne zwycięstwo. I to właśnie często mnie drażni w powieściach Smitha. W bardzo naiwny, żeby nie powiedzieć głupi sposób uśmiercił Marion, która przeszkadzała mu w pełnym happy endzie całej historii.
Potężnym plusem powieści są jak zwykle niesamowite opisy przyrody afrykańskiej, w których autor osiągnął mistrzowski poziom.

Powieść nieźle się czyta, ma swoje lepsze i gorsze niestety momenty. Jak to często się zdarza u Wilbura Smitha, w opisywanej historii pojawia się spora doza niedorzecznych i bardzo naiwnych zachowań głównych bohaterów, którzy są niemiłosiernie ogrywani w życiu przez swoich wrogów, by na koniec osiągnąć i tak pełne zwycięstwo. I to właśnie często mnie drażni w powieściach...

Książka petarda. Początek delikatnie mówiąc średni. Niby tam coś walczą na tych samolotach, latają, spadają, giną. Ale jak dla mnie opisane jest to w zbyt melodramatycznej aurze.
Prawdziwa akcja zaczyna się gdy główna bohaterka wsiada na statek. I od tego momentu płyniemy sobie razem z powieścią poprzez Afrykę, Pustynię Kalahari, sawanny itp.
Autor w tej powieści udowodnił jak świetnym potrafi być pisarzem. Akcja bardzo wciągająca i o dziwo wiarygodna, na co często narzekałem przy innych powieściach Smitha.
Ocenę końcową obniża wątek poszukiwań prowadzonych przez Annę i Garicka. Gdyby go nie było, powieść nic by nie straciła.

Książka petarda. Początek delikatnie mówiąc średni. Niby tam coś walczą na tych samolotach, latają, spadają, giną. Ale jak dla mnie opisane jest to w zbyt melodramatycznej aurze.
Prawdziwa akcja zaczyna się gdy główna bohaterka wsiada na statek. I od tego momentu płyniemy sobie razem z powieścią poprzez Afrykę, Pustynię Kalahari, sawanny itp.
Autor w tej powieści udowodnił...

Powieść z potężnym potencjałem, doskonale osadzona w czasach wojen burskich. Niestety autor w dużej mierze nie wykorzystał tego potencjału. Historia jaką stworzył była taka sobie.
Bardzo naiwna, nużąca nieporadnością życiową głównego bohatera Seana, który ciągle jest wykorzystywany i robiony w konia przez przez innych. Głównie przez Dirka i Garicka, bez żadnej reakcji z jego strony.
Słaby, przerysowany wątek miłosny, którego gdyby nie było, powieść nic by nie straciła.
Książka ma oczywiście też swoje dobre momenty, które świetnie się czyta,. Jak to u Smitha rewelacyjne opisy przyrody afrykańskiej. Nie zmienia jednak faktu, że to co napisałem wyżej mocno zaniża jej notę końcową.
Jak na razie jedna z najsłabszych części sagi.

Powieść z potężnym potencjałem, doskonale osadzona w czasach wojen burskich. Niestety autor w dużej mierze nie wykorzystał tego potencjału. Historia jaką stworzył była taka sobie.
Bardzo naiwna, nużąca nieporadnością życiową głównego bohatera Seana, który ciągle jest wykorzystywany i robiony w konia przez przez innych. Głównie przez Dirka i Garicka, bez żadnej reakcji z...

Według mnie najlepsza jak dotąd powieść Smitha, którą dane mi było przeczytać. Bardzo dobrze przemyślana i ciekawa akcja, świetne opisy przyrody pustynnej oraz Nilu i o dziwo bohaterowie nie tak skrajnie jednowymiarowi jak w poprzednich częściach sagi. Nawet w niektórych dowódcach Mahdiego można było odnaleźć ludzkie cechy. Autor świetnie oddał klimat epoki oraz zderzenie dwóch kultur, arabskiej i europejskiej.
Na minus mogę podać sam przebieg oblężenia i zdobycia Chartumu, który autor wyssał sobie z palca, historycznie było zupełnie inaczej. Ale to taki mały zgrzyt, który nie przeszkadza w odbiorze powieści.

Według mnie najlepsza jak dotąd powieść Smitha, którą dane mi było przeczytać. Bardzo dobrze przemyślana i ciekawa akcja, świetne opisy przyrody pustynnej oraz Nilu i o dziwo bohaterowie nie tak skrajnie jednowymiarowi jak w poprzednich częściach sagi. Nawet w niektórych dowódcach Mahdiego można było odnaleźć ludzkie cechy. Autor świetnie oddał klimat epoki oraz zderzenie...

Pierwsza z serii, napisana w latach 60. Widać, że autor dopiero się uczył pisać. Dosyć naiwna akcja, która mnie drażniła kiedy widziałem tą straszną nieudolność głównych bohaterów. Na plus w powieści na pewno zakończenie, które jak na Smitha nie jest przesłodzone i banalne.

Pierwsza z serii, napisana w latach 60. Widać, że autor dopiero się uczył pisać. Dosyć naiwna akcja, która mnie drażniła kiedy widziałem tą straszną nieudolność głównych bohaterów. Na plus w powieści na pewno zakończenie, które jak na Smitha nie jest przesłodzone i banalne.

Pięknie napisana książka, obok której nie da się przejść obojętnie. Po przeczytaniu skłania do refleksji, a to najbardziej lubię i cenię w literaturze. W sumie po każdym opowiadaniu robiłem sobie przerwę, bo każde, bez wyjątku zmuszało do przemyślenia jeszcze raz historii, którą się właśnie przeczytało.

Pięknie napisana książka, obok której nie da się przejść obojętnie. Po przeczytaniu skłania do refleksji, a to najbardziej lubię i cenię w literaturze. W sumie po każdym opowiadaniu robiłem sobie przerwę, bo każde, bez wyjątku zmuszało do przemyślenia jeszcze raz historii, którą się właśnie przeczytało.

Choć bardzo rzadko sięgam po tego rodzaju literaturę to książkę przeczytałem z autentyczną przyjemnością. Fajnie napisana, czyta się bardzo szybko, ciekawie skonstruowana akcja.
Pierwsza część powieści dużo lepsza niż druga, która jest, moim zdaniem ciut za bardzo melodramatyczna.
Zakończenie zaskakujące.

Choć bardzo rzadko sięgam po tego rodzaju literaturę to książkę przeczytałem z autentyczną przyjemnością. Fajnie napisana, czyta się bardzo szybko, ciekawie skonstruowana akcja.
Pierwsza część powieści dużo lepsza niż druga, która jest, moim zdaniem ciut za bardzo melodramatyczna.
Zakończenie zaskakujące.

Mocna książka. Zapada w pamięć po przeczytaniu.
Świetnie opisane realia frontu wschodniego. Jak silni psychicznie musieli być tamci ludzie
( oczywiście nie wszyscy) ? Dzisiaj, z perspektywy XXI wiecznego zniewieściałego społeczeństwa, czyta się to jak science fiction. Zezwierzęcenie i barbarzyństwo sowietów opisane z aptekarską dokładnością, zabrakło opisów zbrodni Wehrmachtu i SS na ludności cywilnej, a wiadomo, że nie owijali w bawełnę.

Mocna książka. Zapada w pamięć po przeczytaniu.
Świetnie opisane realia frontu wschodniego. Jak silni psychicznie musieli być tamci ludzie
( oczywiście nie wszyscy) ? Dzisiaj, z perspektywy XXI wiecznego zniewieściałego społeczeństwa, czyta się to jak science fiction. Zezwierzęcenie i barbarzyństwo sowietów opisane z aptekarską dokładnością, zabrakło opisów zbrodni...

Jak zwykle u Smitha, dużo się dzieje i szybko się czyta. W niektóre fragmenty, co mnie drażniło, niestety wkrada się zbyt dużo naiwności i przewidywalności, aż się prosiło żeby autor bardziej przemyślał te miejsca w powieści . Nie podobało mi się także, że z Guya zrobił na koniec jakiegoś kompletnego zwyrodnialca i zboczeńca.

Jak zwykle u Smitha, dużo się dzieje i szybko się czyta. W niektóre fragmenty, co mnie drażniło, niestety wkrada się zbyt dużo naiwności i przewidywalności, aż się prosiło żeby autor bardziej przemyślał te miejsca w powieści . Nie podobało mi się także, że z Guya zrobił na koniec jakiegoś kompletnego zwyrodnialca i zboczeńca.

Doskonała przygodówka. Książka posiada swój niepowtarzalny klimat. Czyta się z czystą przyjemnością, bardzo wartka akcja do ostatniej strony powieści. W powieści naprawdę dużo się dzieje, jest mnóstwo zwrotów akcji. Jak to u Smitha pojawiają się od czasu do czasu fragmenty, nad którymi autor mógłby trochę bardziej popracować, ale nie jest tego znowu tak wiele i nie przeszkadza to też w przyjemności lektury.

Doskonała przygodówka. Książka posiada swój niepowtarzalny klimat. Czyta się z czystą przyjemnością, bardzo wartka akcja do ostatniej strony powieści. W powieści naprawdę dużo się dzieje, jest mnóstwo zwrotów akcji. Jak to u Smitha pojawiają się od czasu do czasu fragmenty, nad którymi autor mógłby trochę bardziej popracować, ale nie jest tego znowu tak wiele i nie...

Fajna przygodówka. Szczególnie początek powieści stoi na bardzo wysokim poziomie, który czyta się jednym tchem. Doskonale oddany klimat epoki oraz detale marynistyczne. Później bywa różnie. Wkrada się ciut za dużo naiwności, bohaterowie niestety jednowymiarowi, akcja staje się też dosyć przewidywalna.
Mimo tych wad, książka przyjemna i warta przeczytania.

Fajna przygodówka. Szczególnie początek powieści stoi na bardzo wysokim poziomie, który czyta się jednym tchem. Doskonale oddany klimat epoki oraz detale marynistyczne. Później bywa różnie. Wkrada się ciut za dużo naiwności, bohaterowie niestety jednowymiarowi, akcja staje się też dosyć przewidywalna.
Mimo tych wad, książka przyjemna i warta przeczytania.

Wspomnienia Stanisława Radomyskiego od służby w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii poprzez Wrzesień 1939r, który spędził w ośrodku zapasowym 16 pułku ułanów, zetknął się tam z frontem, do służby w kawalerii LWP.
Pierwsze dwie części oceniam na wiarygodne, wydaje się , że Autor dosyć wiernie przedstawił realia tamtych czasów i wydarzeń. Natomiast co do trzeciej części jego wspomnień mam już duże wątpliwości. Myślę, że wiele faktów z jego życia zostało tu pominiętych lub wręcz ukrytych.

Wspomnienia Stanisława Radomyskiego od służby w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii poprzez Wrzesień 1939r, który spędził w ośrodku zapasowym 16 pułku ułanów, zetknął się tam z frontem, do służby w kawalerii LWP.
Pierwsze dwie części oceniam na wiarygodne, wydaje się , że Autor dosyć wiernie przedstawił realia tamtych czasów i wydarzeń. Natomiast co do trzeciej części...

Jak dobrze jest przeczytać fajną książkę. Książkę, gdzie silni bohaterowie żyją według pewnych uniwersalnych wartości, o które nie wahają się walczyć.
Gdzie świat jest jeszcze wolny od współczesnych idiotyzmów w postaci feminizmu, pedalstwa czy ekoterroryzmu, a Murzyn jest po prostu Murzynem.
Autor już na początku szybko wyjaśnia te pseudowartości u Claudii, która myśli, że jest nowoczesną kobietą. Rzeczywistość błyskawicznie sprowadza ją na ziemię.
Powieść czyta się bardzo płynnie i szybko, wciąga.
Początek, gdzie opisane jest polowanie na lwa i słonia bliski doskonałości. Później mamy już typową powieść sensacyjną.
Po przeczytaniu tej, wiem na pewno, że sięgnę po inne książki autora.
Polecam.

Jak dobrze jest przeczytać fajną książkę. Książkę, gdzie silni bohaterowie żyją według pewnych uniwersalnych wartości, o które nie wahają się walczyć.
Gdzie świat jest jeszcze wolny od współczesnych idiotyzmów w postaci feminizmu, pedalstwa czy ekoterroryzmu, a Murzyn jest po prostu Murzynem.
Autor już na początku szybko wyjaśnia te pseudowartości u Claudii, która myśli,...

Porywająca powieść. Czyta się świetnie, wciąga od pierwszej do ostatniej strony.
Głęboka charakterystyka postaw ludzkich . Żołnierzy alianckich więzionych w nieludzkich warunkach w japońskim obozie jenieckim pod Singapurem, gdzie wspólnym mianownikiem wszystkich postaw jest przetrwanie.
Realizm powieści poraża. Autor przeżył obóz Changi co potęguje ten realizm.

Porywająca powieść. Czyta się świetnie, wciąga od pierwszej do ostatniej strony.
Głęboka charakterystyka postaw ludzkich . Żołnierzy alianckich więzionych w nieludzkich warunkach w japońskim obozie jenieckim pod Singapurem, gdzie wspólnym mianownikiem wszystkich postaw jest przetrwanie.
Realizm powieści poraża. Autor przeżył obóz Changi co potęguje ten realizm.

Bardzo fajny i ciekawy początek, który robi nadzieję na świetną historię. Autor potrafił nadać powieści klimatu epoki co jeszcze bardziej spotęgowało moją ciekawość. Niestety im bardziej się zagłębiałem w lekturę tym było coraz słabiej. Zbyt mocno, moim zdaniem, rozbudowany wątek romantyczny, a zbyt słabo wątek militarny.
Autor za grosz nie ma talentu do scen batalistycznych, które wyszły mu słabo, delikatnie mówiąc.
Ogólnie, powieść czyta się dosyć płynnie. Warto przeczytać.

Bardzo fajny i ciekawy początek, który robi nadzieję na świetną historię. Autor potrafił nadać powieści klimatu epoki co jeszcze bardziej spotęgowało moją ciekawość. Niestety im bardziej się zagłębiałem w lekturę tym było coraz słabiej. Zbyt mocno, moim zdaniem, rozbudowany wątek romantyczny, a zbyt słabo wątek militarny.
Autor za grosz nie ma talentu do scen...

Szału nie ma. Po fajnym i ciekawym początku z każdą następna stroną powieść obniża swoje loty. Dosyć naiwna i przewidywalna fabuła.
Coś tu ewidentnie Sienkiewiczowi nie pykło.

Szału nie ma. Po fajnym i ciekawym początku z każdą następna stroną powieść obniża swoje loty. Dosyć naiwna i przewidywalna fabuła.
Coś tu ewidentnie Sienkiewiczowi nie pykło.

Bardzo ciekawie opisane losy żołnierzy z 37 pułku piechoty stacjonującego w Kutnie. Autor w detalach opisuje wrześniowe zmagania oraz zagładę pułku w bitwie nad Bzurą. Bardzo plastyczne, świetne opisy walk, realizm frontu, mnóstwo nazwisk prawdziwych ludzi, którzy to wszystko przeżyli. Wszystko to dodaje książce autentyczności. Czytając to wszystko z perspektywy czasu, można tylko podziwiać odwagę oraz determinację oficerów i zwykłych żołnierzy próbujących przebić się z piekła nad Bzurą do Warszawy.
Książka byłaby niewątpliwie jeszcze lepsza gdyby nie wyraźnie wyczuwalna obecność komunistycznej cenzury.

Bardzo ciekawie opisane losy żołnierzy z 37 pułku piechoty stacjonującego w Kutnie. Autor w detalach opisuje wrześniowe zmagania oraz zagładę pułku w bitwie nad Bzurą. Bardzo plastyczne, świetne opisy walk, realizm frontu, mnóstwo nazwisk prawdziwych ludzi, którzy to wszystko przeżyli. Wszystko to dodaje książce autentyczności. Czytając to wszystko z perspektywy czasu,...

Po bardzo perspektywicznym początku, który fajnie rozkręcił akcję, powieść wpada znienacka w zupełną przeciętność. Cała akcja została przez autora spłycona i spowolniona.
Spodziewałem się czegoś więcej po tym tytule.

Po bardzo perspektywicznym początku, który fajnie rozkręcił akcję, powieść wpada znienacka w zupełną przeciętność. Cała akcja została przez autora spłycona i spowolniona.
Spodziewałem się czegoś więcej po tym tytule.

Piękna, klimatyczna powieść.
Ostatnie lata I Wojny Światowej, oraz pierwsze miesiące po jej zakończeniu. Dalekie kresy białoruskie, poleskie błota.
Książka opowiada o losach Polaków, którzy nieraz nadludzkim wysiłkiem utrzymywali polskość na tamtych terenach. Trwali niczym biblijny Hiob, na przekór wszelkim przeciwnościom. Klimat epoki oraz opisy przyrody poleskiej oddane w najmniejszych detalach.
Powieść przesiąknięta patriotyzmem.
Na koniec smutna refleksja, że ten tytaniczny wysiłek tak wielu pokoleń poszedł na marne.

Piękna, klimatyczna powieść.
Ostatnie lata I Wojny Światowej, oraz pierwsze miesiące po jej zakończeniu. Dalekie kresy białoruskie, poleskie błota.
Książka opowiada o losach Polaków, którzy nieraz nadludzkim wysiłkiem utrzymywali polskość na tamtych terenach. Trwali niczym biblijny Hiob, na przekór wszelkim przeciwnościom. Klimat epoki oraz opisy przyrody poleskiej...

W pełni zasłużona jedna gwiazdka, szkoda, że nie ma zera. Autor osiągnął Himalaje absurdu. Ta książka jest tak głupia, że aż brakuje słów. Znowu, jak w pierwszej części wyśmiewa patriotyzm i prawicowych polityków, którym przypisuje jakieś abstrakcyjne działania. Aż dziw, że ani słowem nie wspomina o Chyżym Ruju, który w czasie akcji "powieści" był królem Europy. Przez cały czas czekałem, że wjedzie na białym Giertychu i razem z Makrelą i Makaronem uratuje kraj wepchnięty w wojnę przez podłych Kaczyńskiego i Dudę. I się nie doczekałem. i się nie doczekam bo nie mam zamiaru czytać trzeciej części tej szmiry.
Niech Wojtuś lepiej wraca do swoich paradokumentów dla ćwierćinteligentów, skąd przyszedł i nigdy więcej nie zabiera się za pisanie.
Szkoda lasów.

W pełni zasłużona jedna gwiazdka, szkoda, że nie ma zera. Autor osiągnął Himalaje absurdu. Ta książka jest tak głupia, że aż brakuje słów. Znowu, jak w pierwszej części wyśmiewa patriotyzm i prawicowych polityków, którym przypisuje jakieś abstrakcyjne działania. Aż dziw, że ani słowem nie wspomina o Chyżym Ruju, który w czasie akcji "powieści" był królem Europy. Przez cały...