Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka nagrodzona nagrodą Premio Strega 2019 – włoską nagrodą literacką, przedstawia na bieżąco sytuację Włoszech w latach 1919 – 1924, kiedy to Benito Mussolini piął się po szczeblach kariery, aby dojść do upragnionej przez niego władzy. Mimo jedynie tych pięciu lat, wydarzenia zostały bardzo szeroko opisane, dzięki czemu nadano w miarę możliwości pełny obraz sytuacji kraju, którą Włoch potrafił sprawnie wykorzystać, w swoich politycznych zagrywkach. Myślę, że jest to dobra pozycja dla osób, które bardzo interesują się tym okresem historycznym, ponieważ mimo tego, że jest zwięźle i przystępnie podana, to zawarta w niej wiedza jest dosyć obszerna. Jej lektura zajęła mi ponad dwa miesiące czasu, gdyż potrzebowałam stosunkowo większego skupienia niż przy innych książkach i nie chcąc przegapić ważniejszego szczegółu, przez który potem ciężko byłoby mi się odnaleźć w tym, co obecnie by się rozegrało. Jedną z ciekawszych i przemawiających za zalet, tej pozycji jest z pewnością to, że na końcu podrozdziału zamieszczano wycinki z gazet, listów, bądź wypowiedzi, urozmaicając oraz dopełniając to co miało w danym momencie miejsce. Osobom, które przewijają się w książce dano to, czego na przykład nie posiadają w sobie podręczniki do historii, a mianowicie odrobinę inne spojrzenie na to, co mogło tymi ludźmi kierować w danym działaniu, a nie jedynie przytaczając fakty, bez większego zagłębiania się w samą osobę. Jeżeli mielibyście ochotę na sporą dawkę informacji o sytuacji politycznej we Włoszech mającą wtedy miejsce, to warto sięgnąć po tą pozycję, jest ona istna kwintesencją tego, co się działo w tamtych latach i autor pisząc ją zrobił naprawdę bardzo dobrą robotę.

Książka nagrodzona nagrodą Premio Strega 2019 – włoską nagrodą literacką, przedstawia na bieżąco sytuację Włoszech w latach 1919 – 1924, kiedy to Benito Mussolini piął się po szczeblach kariery, aby dojść do upragnionej przez niego władzy. Mimo jedynie tych pięciu lat, wydarzenia zostały bardzo szeroko opisane, dzięki czemu nadano w miarę możliwości pełny obraz sytuacji...

Victorowi nigdy nie było po drodze z nauką, a już zwłaszcza z matematyką. Mimo usilnych starań jego kumpla szacownego „Egipcjanina”, mistrza w zagrywkach szachowych, nie potrafił nadal sobie z nią poradzić. Przy rozwiązaniu trudnego testu nieoczekiwanie pomaga mu Marie i jak się okazało, ta sytuacja stała się dla chłopaka początkiem czegoś nowego…

Jest to świetna opowieść, w której dwójce młodocianych, przyszło się zmierzyć z niecodziennym problemem, mogące przerosnąć o wiele starsze do nich osoby. Jednak nie składa się jedynie ona z trudności z którymi muszą się oni zmagać, ale posiada w sobie również elementy humorystyczne, te pokazujące znaczenie przyjaźni dla dzieci w tym wieku czy refleksyjne. Z wielką ciekawością obserwowałam zachodzące zmiany w chłopaku, jego podejściu do życia, otwarcia się na nowe doświadczenia, wiedzę, oraz troskę o najbliższe mu osoby. Natomiast w stosunku do Marie odczuwam ogromny podziw, że mimo wszystko stara się sięgać po marzenia, które mogą być dla niej wkrótce trudniejsze bądź zupełnie nieosiągalne. Styl w jakim została napisana książka jest dopasowany pod wiek głównego bohatera, co daje też poczucie realności postaci, a co rusz z biegiem historii można zaobserwować zmianę w narracji wraz nabywającą się dojrzałością chłopaka. Śmiało mogę polecić książkę dla młodszych czytelników, ale myślę że i starsi znajdą w niej coś dla siebie.

Victorowi nigdy nie było po drodze z nauką, a już zwłaszcza z matematyką. Mimo usilnych starań jego kumpla szacownego „Egipcjanina”, mistrza w zagrywkach szachowych, nie potrafił nadal sobie z nią poradzić. Przy rozwiązaniu trudnego testu nieoczekiwanie pomaga mu Marie i jak się okazało, ta sytuacja stała się dla chłopaka początkiem czegoś nowego…

Jest to świetna opowieść,...

W Akademii magii po zaliczonym roku próbnym, Ryiah już jako Adeptka kontynuuje naukę w frakcji bojowej. Mimo to wciąż na swojej drodze napotyka wiele przeciwności m.in nauczyciel jest do niej wrogo nastawiony, Priscilla także nie oszczędza wypominać o swojej pozycji, a kontakt z Darrenem waha się między wzajemna rywalizacją i towarzyszącą ku temu wrogością, a życzliwością, skrywająca za sobą i coś więcej...
Tymczasem dochodzi do ataku z strony nieprzyjaciół, w wyniku którego ginie jeden z uczniów, a wojna zaczyna wisieć w powietrzu. Dla Ry stwarza to też możliwość wykazania się z swoimi możliwościami, ale być może o wiele prędzej niż by się spodziewała.

W tej części zostały władowane w porównaniu do poprzedniej aż cztery lata nauki zamiast jednego. Z jednej strony pchnęło to mocno akcje i zarazem fabułę do przodu bez dodatkowego rozwlekania, przy czym jednak wygląda to tez tak, jakby autorka nie wiedziała już zbytnio, co można by wykombinować na etapie szkolnym i chciała to po prostu szybko przeskoczyć. Idąc dalej na druga stronę ten zabieg przeszkadzał mi, bo nie skupiono się już przez to tak na relacjach między bohaterami. W sensie nie ma tego realizmu nawiązania się ich, dlatego też kiedy doszło do jakiś dram bądź chwil radości, było mi to obojętne, co przeżywają postacie. Sam rozwój też głównej bohaterki, Ryiah jest widoczny najbardziej patrząc na początek i koniec, ale w trakcie wcale tego nie odczułam, a przecież przy takiej rozpiętości lat powinna ona być bardzo zauważalna. Jeśli mówić o jej charakterze to były sytuacje, które sprawiły, że nie wiedziałam totalnie czemu tak postępuje, skoro prędzej myślała inaczej, ale z czasem ostatecznie przymykałam już na to oko. Za to podziwiam ogromnie jej determinacje i pracę, jaka wkłada w treningi do osiągnięcia upatrzonego celu, nie poddaje się mimo niechęci innych do niej i jej umiejętności, przez które nie zostaje do końca do ceniona na ile zasługuje. I tu jeszcze chciałam wspomnieć także o Darrenie... jest z pewnością niezłym kombinatorem i podziwiam go za podjęcie się gry, jaką musiał rozegrać, by móc zyskać odrobinę szczęścia niedyktowaną mu z góry przez Koronę. Oceniając końcowo ten tom myślę, że jest ciut gorszy od pierwszego, bo mimo, że tutaj treść zaczęła odbiegać od schematów patrząc względem "Pierwszego roku", to zabrakło mi jej rozbudowania oraz również postaci i liczę ogromnie teraz na poprawę w trzeciej odsłonie Czarnego maga tzn. "Kandydatki".

W Akademii magii po zaliczonym roku próbnym, Ryiah już jako Adeptka kontynuuje naukę w frakcji bojowej. Mimo to wciąż na swojej drodze napotyka wiele przeciwności m.in nauczyciel jest do niej wrogo nastawiony, Priscilla także nie oszczędza wypominać o swojej pozycji, a kontakt z Darrenem waha się między wzajemna rywalizacją i towarzyszącą ku temu wrogością, a życzliwością,...