Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„W każdej sali zwykle stoją dwa łóżka, ale ja od miesiąca – odkąd moja ostatnia współlokatorka została wypisana do domu – mieszkam tu sama. Nienawidzę jej za to, że stąd wyszła, a jednocześnie rozkoszuję się ciszą w przestrzeni, którą mam na wyłączność. Przedtem zawsze bałam się być sama. Nie znosiłam ciemności i jej upiornego piękna. Teraz łaknę jej prostoty, pustki i odosobnienia. Już nie mam siły się bać.”

~*~
#więzykrwi
#tearmeapart
#jtellison
#muzashadows
#wydawnictwomuza

Czy kiedykolwiek zastanawiałaś/eś się, jak jedna chwila może zmienić całe Twoje życie?

~*~

Mindy to niesamowicie utalentowana i ambitna narciarka. Oczami wyobraźni sięga już po olimpijskie złoto. Niestety, w czasie kwalifikacji, dochodzi do nieszczęśliwego wypadku – otwarte złamanie kości piszczelowej uniemożliwia dalszą walkę. W szpitalu okazuje się, że złamanie to nie jedyny problem, z którym Mindy musi się zmierzyć. Rzadka odmiana białaczki sieje w organizmie dziewczyny prawdziwe spustoszenie. Chemia nie pomaga, pilnie potrzebny jest przeszczep komórek macierzystych. Wyniki badań nie pozostawiają jednak złudzeń – Mindy została adoptowana.
Trwa walka z czasem, podczas której na jaw wychodzą kłamstwa i intrygi sprzed lat. Co tak naprawdę wydarzyło się siedemnaście lat temu? Kim są rodzice Mindy? I czy uda się uratować nastolatkę zanim będzie za późno?

~*~
„Więzy krwi” to prawdziwy sztos. Fantastyczna fabuła – od samego początku Autorka nie pozwala nam się nudzić. Oryginalna, ciekawa i niesamowicie intrygująca historia, pełna rodzinnych tajemnic, które w ostateczności mogą doprowadzić do prawdziwej tragedii. Bohaterowie, którzy wyzwalają w czytelniku mnóstwo różnych emocji. Akcja, która przyspiesza tętno i nie zwalnia tempa do samego końca.
Książka wciągnęła mnie od pierwszej strony. Ellison zaczyna tę podróż retrospekcją w ludzką psychikę. Odsłania przed czytelnikiem prawdziwą mroczną stronę każdego z nas. Pokazuje historię pełną moralnych dylematów, niebezpieczną grę z ogniem, która jednocześnie pochłania i uzależnia.
Jeśli szukacie dobrej książki na jesienny wieczór, to bez zastanowienia sięgajcie po „Więzy krwi”. Gorąco polecam!

„W każdej sali zwykle stoją dwa łóżka, ale ja od miesiąca – odkąd moja ostatnia współlokatorka została wypisana do domu – mieszkam tu sama. Nienawidzę jej za to, że stąd wyszła, a jednocześnie rozkoszuję się ciszą w przestrzeni, którą mam na wyłączność. Przedtem zawsze bałam się być sama. Nie znosiłam ciemności i jej upiornego piękna. Teraz łaknę jej prostoty, pustki i...

„Zresztą w dzisiejszych czasach ludzie coraz mniej zwracają uwagę na to, co ich otacza. Życie pędzi niczym lokomotywa. Zatrzymuje się tylko na chwilę, zbyt krótko, żeby przynajmniej złapać oddech. To dlatego psychiatria ma wciąż więcej i więcej pacjentów. Ludzie odcinają się od tego, co powinno być najważniejsze. Spełniają tylko oczekiwania stawiane samym sobie lub przez otoczenie (…)”

~~*~~


#wizje
#gniew
#annakrystaszek
#muzablack
#wydawnictwomuza
#recenzja

~~*~~

Przerażoną Paulinę policja znajduje w lesie. Dziewczyna trafia do zakładu psychiatrycznego. Wcześniej jednak opowiada o swoich wizjach – z przerażającą dokładnością opisuje ofiarę i obrażenia, które zadał jej morderca. Jednakże zarówno policja, jak i lekarz sceptycznie podchodzą do zdobytych informacji. Nie ma ciała, to znaczy, że nie ma przestępstwa. Wszystko zmienia się, kiedy w miejscu opisanym przez dziewczynę policja znajduje zwłoki. Idealne odwzorowanie szaleńczych i surrealistycznych wizji. To jednak dopiero początek – pierwsza ofiara z pięciu.

Czy można uciec z zakładu zamkniętego, zamordować, wrócić i nie zostać zauważonym? A może jest jakieś inne wytłumaczenie szaleńczych wizji, które prowadzą śledczych prosto w objęcia przeszłości?

„Wizje. Gniew” to niesamowita książka! Wciągająca, przerażająca, a przy tym niesamowita. Autorka sprytnie prowadzi fabułę i do samego końca wodzi czytelnika za nos. Przyznaję, że nawet po przeczytaniu książki mam wątpliwości co do tego, czy nie dałam się wystrychnąć na dudka. Dodatkowym atutem jest cała gamma emocji, które przeżywamy razem z Pauliną. Pauliną, która jest przerażona swoimi wizjami. Pauliną, która boi się mordercy. I wreszcie pewną siebie Pauliną, która doskonale wie, czego chce i wie, jak wykorzystać wiedzę, którą posiada. To jednak nie koniec niespodzianek. Całą historię poznajemy z różnych perspektyw. Pauliny, lekarza psychiatry, prokuratora czy też policjantów, którzy prowadzą śledztwo. Każda strona to ogromna dawka wrażeń, nowych opcji i przemyśleń, które powoli prowadzą nas do historii, od której wszystko się zaczęło.


Premiera książki już 16 marca. Ja, osobiście, gorąco polecam Wam tę książkę! Nie przeczytacie w marcu lepszego thrillera 

„Zresztą w dzisiejszych czasach ludzie coraz mniej zwracają uwagę na to, co ich otacza. Życie pędzi niczym lokomotywa. Zatrzymuje się tylko na chwilę, zbyt krótko, żeby przynajmniej złapać oddech. To dlatego psychiatria ma wciąż więcej i więcej pacjentów. Ludzie odcinają się od tego, co powinno być najważniejsze. Spełniają tylko oczekiwania stawiane samym sobie lub przez...