Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gniot. Wytrwałam do połowy :(

Gniot. Wytrwałam do połowy :(

Książkę oceniam bardzo wysoko, ale nie pasuje mi ona do całej serii. Czytając ją mamy złudzenie, że opowiada ona o prawdziwych zdarzeniach, a reportażowa forma wprowadza błędne przeświadczenie, że autorka przeprowadzała wywiady z rodzinami zaginionych podczas gdy były one przez nią całkowicie zmyślone. Całkowity zamęt wprowadza zakończenie. Mamy wrażenie, że autorka zrobiła tak dobry research, że zbliżyła się do rozwiązania zagadki, która od dwudziestu lat pozostaje nierozwiązana.
Książkę oceniam wysoko jako dzieło fikcji literackiej, ale jednocześnie uważam, że umieszczenie jej w serii "na faktach" jest nie na miejscu w stosunku do rodzin zaginionych chłopców.

Książkę oceniam bardzo wysoko, ale nie pasuje mi ona do całej serii. Czytając ją mamy złudzenie, że opowiada ona o prawdziwych zdarzeniach, a reportażowa forma wprowadza błędne przeświadczenie, że autorka przeprowadzała wywiady z rodzinami zaginionych podczas gdy były one przez nią całkowicie zmyślone. Całkowity zamęt wprowadza zakończenie. Mamy wrażenie, że autorka zrobiła...

Nie mogłam się oderwać! Przeczytałam za jednym razem. Być może dlatego, że wiele przemyśleń zawartych w tej książce jest takich jak moje. Historie w niej zawarte są krótkie, proste, codziennie i czasem baśniowe. Często chciałoby się zapytać: ale co było dalej?! Pozostawiają wiele wyobraźni. To dobrze. Książka pachnie lasem.

Nie mogłam się oderwać! Przeczytałam za jednym razem. Być może dlatego, że wiele przemyśleń zawartych w tej książce jest takich jak moje. Historie w niej zawarte są krótkie, proste, codziennie i czasem baśniowe. Często chciałoby się zapytać: ale co było dalej?! Pozostawiają wiele wyobraźni. To dobrze. Książka pachnie lasem.