Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze strony sprawiają, ze z minuty na minute zastanawiam się co ja tu robię, czy aby nie tracę czasu na historie, które nic nie wnoszą…a jednak jest inaczej, bo z Jakubem Małeckim, mistrzem słowa, czas zawsze upływa zjawiskowo. Autor odziera swoich bohaterów z powierzchowności, buduje ich glebie słowo po słowie, aż okazuje się, ze i ja przepadam w tym świecie, pełnym empatii, zrozumienia, szacunku dla uczuć, zrozumienia inności, bez chwili wahania. Tak potrafi tylko artysta słowa. Wszystkim spragnionym delektowania się obrazem pełnym wyzwan, polecam.

Pierwsze strony sprawiają, ze z minuty na minute zastanawiam się co ja tu robię, czy aby nie tracę czasu na historie, które nic nie wnoszą…a jednak jest inaczej, bo z Jakubem Małeckim, mistrzem słowa, czas zawsze upływa zjawiskowo. Autor odziera swoich bohaterów z powierzchowności, buduje ich glebie słowo po słowie, aż okazuje się, ze i ja przepadam w tym świecie, pełnym...

Żulczyk nigdy nie zawiedzie czytelnika:) autobiografia być może, wzór na Pilcha, nie szkodzi, czarny humor, no trudno. Bardzo dobrze, dziekuje:)

Żulczyk nigdy nie zawiedzie czytelnika:) autobiografia być może, wzór na Pilcha, nie szkodzi, czarny humor, no trudno. Bardzo dobrze, dziekuje:)

Miało być wyjatkowo i kryminalnie, ale szału nie ma. Ksiazka to zlepek Mroza i innych kryminałów, czy już ludziom kończą się pomysły? Dlaczego mam wrażenie, ze czytam szkolne opowiadanie pisane na kolanie? Wydawca zamowil druga część i trzeba było skrobnąć. Oczekiwałam wiele, a tu strata czasu….

Miało być wyjatkowo i kryminalnie, ale szału nie ma. Ksiazka to zlepek Mroza i innych kryminałów, czy już ludziom kończą się pomysły? Dlaczego mam wrażenie, ze czytam szkolne opowiadanie pisane na kolanie? Wydawca zamowil druga część i trzeba było skrobnąć. Oczekiwałam wiele, a tu strata czasu….