spełniony koszmar - stajemy się naszymi rodzicami.

spełniony koszmar - stajemy się naszymi rodzicami.

Mocna, momentami dołująca opowieść o człowieku uzależnionym od alkoholu. Żulczyk, w swoim stylu, bardzo plastycznie opisuje rzeczywistość, jego kolory to odcienie szarości, co jeszcze dosadniej pokazuje ciągłą walkę głównego bohatera z nałogiem.

Mocna, momentami dołująca opowieść o człowieku uzależnionym od alkoholu. Żulczyk, w swoim stylu, bardzo plastycznie opisuje rzeczywistość, jego kolory to odcienie szarości, co jeszcze dosadniej pokazuje ciągłą walkę głównego bohatera z nałogiem.

Świetna książka, naprawdę. Jak to zwykle u Żulczyka, który powoli staje się moim ulubionym współczesnym polskim pisarzem, jest mrocznie, gęsto, ciężko, miejscami obrzydliwe, a przede wszystkim dojmująco smutno. Ja po jej lekturze miałem regularnego kaca, ale i nie zapomnę jej długo, bo jest naprawdę wybitna.
Wątek kryminalny jest ok, ale pełni wg mnie drugoplanową rolę. Na pierwszym planie jest degrengolada głównego bohatera i jego alkoholizm. Jest tak realistycznie opisany, masakra i nie ma w nim nic, absolutnie nic pozytywnego. Żadnej dozy romantyczności, jak w Pod Mocnym Aniołem Pilcha, żadnego sposobu na radzenie sobie z potworną rzeczywistością, jak w Moskwie Pietiuszki Jerofiejewa, czy chlania jako docelowego sposobu na życie jak u Charlesa Bukowskiego. Nic z tych rzeczy, tylko udręka, zniszczenie, spalona ziemia, krzywdzenie innych, choroba psychiczna i destrukcja. Najbliżej jest może takiej wizji do filmu Leaving Las Vegas z Cagem, ale tam bohater, oprócz tego, że pije, to nie jest taką kanalią.
Nie da się, nie da się w żaden sposób polubić bohatera głównego, a prawda okazuje się jeszcze gorsza, niż cały czas myśleliśmy. Może Marcin Kania to jeszcze nie Gruz z Czarnych Słońc, ale jest tylko troszeczkę wyżej.
No i już nie mogę doczekać się serialu, a Arkadiusz Jakubik to świetny wybór na odtwórcę głównej roli

Świetna książka, naprawdę. Jak to zwykle u Żulczyka, który powoli staje się moim ulubionym współczesnym polskim pisarzem, jest mrocznie, gęsto, ciężko, miejscami obrzydliwe, a przede wszystkim dojmująco smutno. Ja po jej lekturze miałem regularnego kaca, ale i nie zapomnę jej długo, bo jest naprawdę wybitna.
Wątek kryminalny jest ok, ale pełni wg mnie drugoplanową rolę. Na...

Po przeczytaniu, na myśl przychodzi mi motyw znany z filmu "Memento" Christophera Nolana, w którym główny bohater, cierpiący na zanik pamięci krótkotrwałej próbuje wyplątać się z domniemanej intrygi, w którą (jak się pozornie wydaje) wplątały go siły znacznie potężniejsze od niego.
Tutaj mamy podobnego bohatera - Marcina Kanię, ex-basistę gitarowej supergrupy, która swoje triumfy święciła w czasach przypadających na późny PRL. Marcin jest jednak przede wszystkim alkoholikiem, który usilnie próbuje zaprzeczać, że ma jakikolwiek problem z alkoholem w wyniku czego jednostajność kontinuum jego życia zostaje chronicznie zniekształcana przez nałóg.
Rytm powieści nadaje zaginięcie Piotrka - syna głównego bohatera, z którym Marcin widział się po raz ostatni. Problem polega na tym, że Marcin był rzecz jasna w ciągu i za cholerę nie potrafi przypomnieć sobie co działo się poprzedniego wieczoru.
Z internetu dowiedziałem się, że "Informacja zwrotna" jest antykryminałem. Na Wikipedii nie znalazłem jednoznacznej definicji tego terminu, ale mniemam, że przedrostek -anty, odnosi się do faktu, iż w opozycji do regularnego kryminału, zamiast zadawać pytanie 'kto popełnił przestępstwo', pytamy 'co się tak właściwie wydarzyło'.
Główny bohater, rozpoczyna więc śledztwo, krocząc swoim osobistym, alkoholowym szlakiem, a czytelnik podąża jego śladami.
Intryga jest dość prosta (nawet po ujawnieniu zwrotu akcji z końcowych rozdziałów książki). Uroku lekturze dodaje jednak autentyczność - autor nie ukrywa, że sam zmagał się przez lata z problemem alkoholowym, wobec czego czytelnik nie czuje się ani na moment oszukany przez autora. Obraz Kani niszczącego przez lata relacje z najbliższymi jest dobijająco prawdziwa. Pan Żulczyk nie jest również jednostronny w budowaniu postaci - nie tylko Marcin ma swoje grzeszki. W powieści ciężko jest sympatyzować z którąkolwiek z postaci, jednakże każda z nich jest dostatecznie wiarygodna, aby w jakimś stopniu można było się z nią utożsamić.
Jedna z najciekawszych i najlepiej zrealizowanych książek jakie miałem przyjemność czytać w tym roku.
Zdecydowanie polecam - nie tylko dla fanów twórczości Pana Żulczyka.

Po przeczytaniu, na myśl przychodzi mi motyw znany z filmu "Memento" Christophera Nolana, w którym główny bohater, cierpiący na zanik pamięci krótkotrwałej próbuje wyplątać się z domniemanej intrygi, w którą (jak się pozornie wydaje) wplątały go siły znacznie potężniejsze od niego.
Tutaj mamy podobnego bohatera - Marcina Kanię, ex-basistę gitarowej supergrupy, która swoje...

Całkiem spoko. Polecam.

Całkiem spoko. Polecam.

Wysokiej jakości książka do czytania: fabuła, język i przekaz. Wciąga.

Wysokiej jakości książka do czytania: fabuła, język i przekaz. Wciąga.

Świetna książka. Świat alkoholika od środka w dobrej fabule i do tego zakończenie....🙂 Polecam

Świetna książka. Świat alkoholika od środka w dobrej fabule i do tego zakończenie....🙂 Polecam

Mocna, wciągająca.

Mocna, wciągająca.

Narracja prowadzona jest w ciekawy, ale bardzo typowy dla autora sposób. Po trudnym początku, następuje trudny środek i jeszcze trudniejsze zakończenie. Książka momentami, które są zamglonymi opowiastkami alkoholika, jest bardzo wciągająca ale i niestety mocno obrazoburcza.

Narracja prowadzona jest w ciekawy, ale bardzo typowy dla autora sposób. Po trudnym początku, następuje trudny środek i jeszcze trudniejsze zakończenie. Książka momentami, które są zamglonymi opowiastkami alkoholika, jest bardzo wciągająca ale i niestety mocno obrazoburcza.

Lubię Żulczyka. Od kilku lat śledzę jego twórczość, oglądam seriale i doceniam jak dobry jest w tym co robi. Generalnie wiesz że Żulczyk=jakościowy produkt. Ale „informacja zwrotna” to coś więcej. To dzieło wybitne, do bólu szczere, na maksa autentyczne, tak autentyczne ze Cię coś rozdziera od środka, drapie, gryzie, ale wiesz ze odwracając wzrok to nie zniknie, bo ten problem jest obok nas. I czasem zastanawiasz się dlaczego jest jak jest i ta książka daje wiele odpowiedzi. Może nie do konca jakie chcesz usłyszeć, ale pozwala zrozumieć.

Lubię Żulczyka. Od kilku lat śledzę jego twórczość, oglądam seriale i doceniam jak dobry jest w tym co robi. Generalnie wiesz że Żulczyk=jakościowy produkt. Ale „informacja zwrotna” to coś więcej. To dzieło wybitne, do bólu szczere, na maksa autentyczne, tak autentyczne ze Cię coś rozdziera od środka, drapie, gryzie, ale wiesz ze odwracając wzrok to nie zniknie, bo ten...