Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lekka i z humorem. Wartka akcja. Bez patosu, długich opisów i wielkiego, skomplikowanego świata.
Prosta, wesoła powieść fantasy, z wzbudzającymi sympatię bohaterami.

Drużyna, krasnolud i elf, las pełen niebezpieczeństw - niektóre motywy wydają się znajome ;).

Lekka i z humorem. Wartka akcja. Bez patosu, długich opisów i wielkiego, skomplikowanego świata.
Prosta, wesoła powieść fantasy, z wzbudzającymi sympatię bohaterami.

Drużyna, krasnolud i elf, las pełen niebezpieczeństw - niektóre motywy wydają się znajome ;).

Zachęcony "Terrorem" sięgnąłem po "Drooda" z dużym entuzjazmem. Z każdą kolejną przeczytaną (nie bez wysiłku) stroną entuzjazm ten gasł. Brak akcji (z kilkoma zrywami), monotonia, zbytnia dbałość o szczegóły, długie nużące opisy (chociażby prac nad tworzeniem książek Dikcensa i Collinsa). To wszystko sprawiło, że z trudem i jednocześnie ulgą dobrnąłem do końca.

Zachęcony "Terrorem" sięgnąłem po "Drooda" z dużym entuzjazmem. Z każdą kolejną przeczytaną (nie bez wysiłku) stroną entuzjazm ten gasł. Brak akcji (z kilkoma zrywami), monotonia, zbytnia dbałość o szczegóły, długie nużące opisy (chociażby prac nad tworzeniem książek Dikcensa i Collinsa). To wszystko sprawiło, że z trudem i jednocześnie ulgą dobrnąłem do...

Trochę anegdot, trochę historii z życia. Czyta się lekko, ale w wielu momentach towarzyszyło mi uczucie, że autor na siłę próbuje się kreować na "superfajnego" gościa.

Trochę anegdot, trochę historii z życia. Czyta się lekko, ale w wielu momentach towarzyszyło mi uczucie, że autor na siłę próbuje się kreować na "superfajnego" gościa.