Jesteśmy społecznością, która kocha książki

PLUSY:
+ to Mróz, musi być świetnie i lekko napisane
+ wątki obyczajowe (relacja Chyłka-świat)
+ teksty Chyłki jak zawsze w formie
+ Chyłka-Zordon to kapitalny duet

MINUSY:
- pomimo krwistości, wątek kryminalny nie porywający
- rozwiązanie tajemnicy

Nie wiem, czy to nie zmęczeniu materiału, bo połknęłam już kilka książek Remigiusza Mroza pod rząd, ale ten tom, jak dla mnie, długo się rozkręcał. Minęło trochę stron, zanim wciągnięta zostałam w intrygę i akcję. Za to samo rozwiązanie tajemnicy jakieś...za szybkie. Do tego dochodzi równoczesne oglądanie przeze mnie serialu "W garniturach", w którym zauważam sporo podobieństw do świata prawniczej korporacji Mroza. Muszę chyba na chwilę odstawić Remigiusza, odetchnąć od kryminałów oraz klimatu sal sądowych i adwokackich biur, żeby spojrzeć na cykl o Chyłce i Zordonie świeższym okiem.

PLUSY:
+ to Mróz, musi być świetnie i lekko napisane
+ wątki obyczajowe (relacja Chyłka-świat)
+ teksty Chyłki jak zawsze w formie
+ Chyłka-Zordon to kapitalny duet

MINUSY:
- pomimo krwistości, wątek kryminalny nie porywający
- rozwiązanie tajemnicy

Nie wiem, czy to nie zmęczeniu materiału, bo połknęłam już kilka książek Remigiusza Mroza pod rząd, ale ten tom, jak...

Naprawdę słaba książka. Oczekiwałam lekkiej książki obyczajowej, romantycznej, liczyłam na magię retro lodziarni i rozgrywających się wokół niej perypetii. Nieoczekiwany spadek po babci przejęty przez dwa odmienne charaktery, temat typowy ale dający duże możliwości: ciekawi bohaterowie, czarujące historie, zabarwione humorem sytuacje.Tymczasem książka jest nudna, nie ma klimatu i jest zwyczajnie źle napisane. Rzadko mi się to zdarza, ale nawet nie doczytałam do końca. Niestety, piękna okładka nie odzwierciedla poziomu książki.

Naprawdę słaba książka. Oczekiwałam lekkiej książki obyczajowej, romantycznej, liczyłam na magię retro lodziarni i rozgrywających się wokół niej perypetii. Nieoczekiwany spadek po babci przejęty przez dwa odmienne charaktery, temat typowy ale dający duże możliwości: ciekawi bohaterowie, czarujące historie, zabarwione humorem sytuacje.Tymczasem książka jest nudna, nie ma...

Mam tak, i nie wstydzę się tego, że o wielu książkach słyszę dopiero, gdy są ekranizowane. Nie widzę w tym nic złego, bo też autorzy zgadzają się na ekranizacje, żeby książki promować lub odgrzebać z jakiejś dalekiej przeszłości. Tak miałam z "Grą o Tron", o której do czasu serialu nie słyszałam, tak miałam teraz, z "Grą Endera", która wchodzi do polskich kin w listopadzie.
Pożyczyłam we wtorek (trochę czekałam w kolejce), a już wczoraj skończyłam. Dawno się tak nie wciągnęłam! Historia z pozoru znana, ileż to razy czytało się i oglądało ludzi o cudownych zdolnościach, którzy muszą uratować świat. Do tego obcy w książce, nazywani "robalami", nieodparcie nasuwali mi obraz pewnego kultowego już wręcz filmu SF klasy chyba nawet C z lat 90. Jednak książka jest napisana tak, że po prostu przez nią płyniesz i zatrzymujesz się dopiero na końcu. Głównemu bohaterowi kibicujesz jak ulubionej drużynie sportowej, pomimo że to sześcioletni chłopiec. Prawie wszystkie osoby pojawiające się w książce, wzbudzają jakieś emocje, nie są tylko tłem, a żadne zdarzenie nie jest Ci obojętne. Skończyłam i nie mogę się wyrwać spod klimatu opowieści i bohatera. Mam kaca książkowego! Zaraz zamawiam w bibliotece kolejną część, która oczywiście jest wypożyczona gdy jej najbardziej potrzebuje!

Mam tak, i nie wstydzę się tego, że o wielu książkach słyszę dopiero, gdy są ekranizowane. Nie widzę w tym nic złego, bo też autorzy zgadzają się na ekranizacje, żeby książki promować lub odgrzebać z jakiejś dalekiej przeszłości. Tak miałam z "Grą o Tron", o której do czasu serialu nie słyszałam, tak miałam teraz, z "Grą Endera", która wchodzi do polskich kin w...