Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cały Harris, cały on - zawsze gotów dźwignąć brzemię obowiązków i włożyć je na cudze barki.

Cały Harris, cały on - zawsze gotów dźwignąć brzemię obowiązków i włożyć je na cudze barki.

Gdybym teraz mógł zacząć życie od nowa, zacząłbym od szukania szczęścia, a następnie, gdyby to było możliwe, ochroniłbym je pancerzem i już niczego innego bym tak nie pragnął przez całe życie.

Gdybym teraz mógł zacząć życie od nowa, zacząłbym od szukania szczęścia, a następnie, gdyby to było możliwe, ochroniłbym je pancerzem i już niczego innego bym tak nie pragnął przez całe życie.

Każdy ma to, na czym mu najmniej zależy, a los daje jednemu to, czego drugi pragnie najgoręcej

Każdy ma to, na czym mu najmniej zależy, a los daje jednemu to, czego drugi pragnie najgoręcej

(...) nagły ból ścisnął mi serce, wspomnienia wracały nieprzerwaną falą, to nie przyszłość zabija człowieka, lecz przeszłość, która powraca, dręczy, niszczy, aż w końcu naprawdę zabija.

(...) nagły ból ścisnął mi serce, wspomnienia wracały nieprzerwaną falą, to nie przyszłość zabija człowieka, lecz przeszłość, która powraca, dręczy, niszczy, aż w końcu naprawdę zabija.

Wszystko szło jak z płatka nagrobnej chryzantemy".

Wszystko szło jak z płatka nagrobnej chryzantemy".

Ludzie nigdy nie słuchają rad, a jeśli o nie proszą, to dokładnie po to, by się do nich nie zastosować, tylko uzyskać zewnętrzne potwierdzenie, że dali się wkręcić w spiralę zniszczenia i śmierci; osoby udzielające im rad odgrywają rolę churu w greckiej tragedii potwierdzającego w uszach bohatera, że wkroczył na drogę destrukcji i chaosu.

Ludzie nigdy nie słuchają rad, a jeśli o nie proszą, to dokładnie po to, by się do nich nie zastosować, tylko uzyskać zewnętrzne potwierdzenie, że dali się wkręcić w spiralę zniszczenia i śmierci; osoby udzielające im rad odgrywają rolę churu w greckiej tragedii potwierdzającego w uszach bohatera, że wkroczył na drogę destrukcji i chaosu.

(...) nic nie koi równie łatwo jak świadomość innych niż nasze dramatów, które nam zostały oszczędzone.

(...) nic nie koi równie łatwo jak świadomość innych niż nasze dramatów, które nam zostały oszczędzone.

Aszer Rubin uważa, ze większość ludzi jest głupia i że to głupota ludzka sprowadza na świat smutek. Nie jest to grzech ani cecha, z którą się człowiek rodzi, ale zły pogląd na świat, błędna ocena tego, co widzą oczy. W rezultacie ludzie widzą wszystko osobno, każdą rzecz w oderwaniu od pozostałych. Prawdziwa mądrość to sztuka łączenia wszystkiego ze wszystkim, wtedy wyłania się prawdziwy kształt rzeczy.

Aszer Rubin uważa, ze większość ludzi jest głupia i że to głupota ludzka sprowadza na świat smutek. Nie jest to grzech ani cecha, z którą się człowiek rodzi, ale zły pogląd na świat, błędna ocena tego, co widzą oczy. W rezultacie ludzie widzą wszystko osobno, każdą rzecz w oderwaniu od pozostałych. Prawdziwa mądrość to sztuka łączenia wszystkiego ze wszystkim, wtedy wyłania się...

Bóg stworzył człowieka z oczami z przodu, a nie z tyłu głowy, co znaczy, że człowiek ma zajmować tym, co będzie, a nie tym, co było.

Bóg stworzył człowieka z oczami z przodu, a nie z tyłu głowy, co znaczy, że człowiek ma zajmować tym, co będzie, a nie tym, co było.

(...) bezwarunkowa miłość uznaje takie zdarzenia za niemożliwe, a nawet kategorycznie ją wypiera, bezwarunkowa miłość jest zbudowana właśnie na tej niemożliwości, na tym wyparciu, i w tej fazie nie ma znaczenia, czy ową miłość pieczętuje wiara w Chrystusa, czy wiara w opracowany przez Google'a projekt nieśmiertelności, w przypadku bezwarunkowej miłości ukochany człowiek nie może umrzeć, z definicji jest nieśmiertelny.

(...) bezwarunkowa miłość uznaje takie zdarzenia za niemożliwe, a nawet kategorycznie ją wypiera, bezwarunkowa miłość jest zbudowana właśnie na tej niemożliwości, na tym wyparciu, i w tej fazie nie ma znaczenia, czy ową miłość pieczętuje wiara w Chrystusa, czy wiara w opracowany przez Google'a projekt nieśmiertelności, w przypadku bezwarunkowej miłości ukochany człowiek nie moż...

To nasza choroba - mówiła - że wszystko chcemy wtłoczyć w ramy zakreślone przez jakąś teorię psychologiczną albo filozoficzną. Ostatecznie Justyny nie można usprawiedliwić ani wytłumaczyć. Ona po prostu i wspaniale istnieje; musimy pogodzić się z nią jak z grzechem pierworodnym.

To nasza choroba - mówiła - że wszystko chcemy wtłoczyć w ramy zakreślone przez jakąś teorię psychologiczną albo filozoficzną. Ostatecznie Justyny nie można usprawiedliwić ani wytłumaczyć. Ona po prostu i wspaniale istnieje; musimy pogodzić się z nią jak z grzechem pierworodnym.

Jeżeli chodzi o miłość, również należy o niej zapomnieć: zapewne byłem ostatnim człowiekiem swojego pokolenia, który kochał siebie wystarczająco niewiele, by pokochać kogoś innego.

Jeżeli chodzi o miłość, również należy o niej zapomnieć: zapewne byłem ostatnim człowiekiem swojego pokolenia, który kochał siebie wystarczająco niewiele, by pokochać kogoś innego.