Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałem, ale nie skończyłem. Wrócę do niej później, ale można się przekonać że w tym kraju zawsze jest ukrywana jakaś afera.

Czytałem, ale nie skończyłem. Wrócę do niej później, ale można się przekonać że w tym kraju zawsze jest ukrywana jakaś afera.

Nie znam go osobiście, nie mam książki, ale wystarczy że znam jego wypowiedzi, śledzę profile na Facebook'u i Twitterze. A Jego wierność Realowi jest godna naśladowania. Nie pamiętam by kogokolwiek obraził. Zawsze skromny i z szacunkiem dla rywala. Przykład? Finał EURO2012 kiedy krzyczał do sędziego bramkowego "Ref! Ref! Respect for Rival! Respect for Italia! 4-0! Respect for Italia!" Chociażby dlatego warto ją przeczytać!

Nie znam go osobiście, nie mam książki, ale wystarczy że znam jego wypowiedzi, śledzę profile na Facebook'u i Twitterze. A Jego wierność Realowi jest godna naśladowania. Nie pamiętam by kogokolwiek obraził. Zawsze skromny i z szacunkiem dla rywala. Przykład? Finał EURO2012 kiedy krzyczał do sędziego bramkowego "Ref! Ref! Respect for Rival! Respect for Italia! 4-0! Respect...

Arcydzieło! Nic więcej mówić nie trzeba

Arcydzieło! Nic więcej mówić nie trzeba

Jedyna której nie posiadam w kolekcji.

Jedyna której nie posiadam w kolekcji.

Jego cięty język i humor czy to w felietonach czy podczas testowania samochodów w Top Gearze to jedna z tych rzeczy dla których zawsze warto żyć. Nawet w najgorsze dni jeden jego felieton poprawia humor. On jest mistrzem ironicznego humoru

Jego cięty język i humor czy to w felietonach czy podczas testowania samochodów w Top Gearze to jedna z tych rzeczy dla których zawsze warto żyć. Nawet w najgorsze dni jeden jego felieton poprawia humor. On jest mistrzem ironicznego humoru

Na jakimś forum przeczytałem, że pani Canavan to "Tolkien w spódnicy" lub "Współczesny Tolkien". Przyznaję, książka jest napisana bardzo ciekawie, uczynienie głównej bohaterki małą dziewczynką, a nie wielkim mięśniakiem z mieczem i dwoma toporami w prawej ręce i tarczą w lewej jest ciekawym urozmaiceniem gatunku.

Na jakimś forum przeczytałem, że pani Canavan to "Tolkien w spódnicy" lub "Współczesny Tolkien". Przyznaję, książka jest napisana bardzo ciekawie, uczynienie głównej bohaterki małą dziewczynką, a nie wielkim mięśniakiem z mieczem i dwoma toporami w prawej ręce i tarczą w lewej jest ciekawym urozmaiceniem gatunku.

Ciąg dalszy.

Ciąg dalszy.

Fantastyka w stylu Tolkiena wraca po wielu latach posuchy. Tak zagmatwana jak "Ojciec Chrzestny" Puzo. Serial nie odda tego wszystkiego co jest w tej książce! Czytać!

Fantastyka w stylu Tolkiena wraca po wielu latach posuchy. Tak zagmatwana jak "Ojciec Chrzestny" Puzo. Serial nie odda tego wszystkiego co jest w tej książce! Czytać!