Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ilustracje tego komiksu są obrzydliwe i przerażające - zdaję sobie sprawę, że jest to decyzja artystyczna i taki efekt (obrzydzenia) zapewne miał towarzyszyć odbiorcy, natomiast dla mnie jest on zbyt agresywny.
Narracja jest strasznie bełkotliwa, zakrawająca o grafomanię. Porównania stosowane przez głównego bohatera mają być wzniosłe, a pozostają puste. W dialogach znajduję dość toporną ekspozycję świata.

Ilustracje tego komiksu są obrzydliwe i przerażające - zdaję sobie sprawę, że jest to decyzja artystyczna i taki efekt (obrzydzenia) zapewne miał towarzyszyć odbiorcy, natomiast dla mnie jest on zbyt agresywny.
Narracja jest strasznie bełkotliwa, zakrawająca o grafomanię. Porównania stosowane przez głównego bohatera mają być wzniosłe, a pozostają puste. W dialogach znajduję...

Niezwykle odważna i przejmująca opowieść o tym jak destrukcyjne mogą być utarte i niepodważane schematy działania. To, czego doświadczają bohaterki komiksu jest porażające. Porażające przede wszystkim dlatego, że jest oparte na własnym doświadczeniu autorki i wydaje się być dość powszechnym, dysfunkcyjnym, polskim stylem budowania rodziny... Zdecydowanie polecam!

Niezwykle odważna i przejmująca opowieść o tym jak destrukcyjne mogą być utarte i niepodważane schematy działania. To, czego doświadczają bohaterki komiksu jest porażające. Porażające przede wszystkim dlatego, że jest oparte na własnym doświadczeniu autorki i wydaje się być dość powszechnym, dysfunkcyjnym, polskim stylem budowania rodziny... Zdecydowanie polecam!

Słodko-gorzka. Dramatyczna i wesoła. Niezwykła.
Spellowi udało się przedstawić dramat dziecka jego oczami. Oczy te patrzą na świat z niegasnącym entuzjazmem, co mocno kontrastuje ze zmaganiami, które przeżywa mama Stasia.

Słodko-gorzka. Dramatyczna i wesoła. Niezwykła.
Spellowi udało się przedstawić dramat dziecka jego oczami. Oczy te patrzą na świat z niegasnącym entuzjazmem, co mocno kontrastuje ze zmaganiami, które przeżywa mama Stasia.

Dosadna w przekazie - minimalistyczna w estetyce. Choć postaci składają się z dosłownie paru kształtów, to bezbłędnie pokazują emocje.
Historia o niemożności wyrwania się z utartych schematów.

Dosadna w przekazie - minimalistyczna w estetyce. Choć postaci składają się z dosłownie paru kształtów, to bezbłędnie pokazują emocje.
Historia o niemożności wyrwania się z utartych schematów.

Przepiękny komiks. Kilkadziesiąt kadrów chciałbym powiększyć i umieścić na swojej ścianie.
Intymna historia o cierpieniu i utracie, spleciona z historią surfingu, gdzie ten ostatni staje się niesamowicie głęboką metaforą radzenia sobie z problemami.
Świetna gra negatywną przestrzenią, trafiające w moje gusta oparcie się o wąskie spektrum kolorystyczne i minimalizm graficzny.
Do tego autorowi doskonale udaje się pokazać upływ czasu. Czuć bujanie się na falach.

Przepiękny komiks. Kilkadziesiąt kadrów chciałbym powiększyć i umieścić na swojej ścianie.
Intymna historia o cierpieniu i utracie, spleciona z historią surfingu, gdzie ten ostatni staje się niesamowicie głęboką metaforą radzenia sobie z problemami.
Świetna gra negatywną przestrzenią, trafiające w moje gusta oparcie się o wąskie spektrum kolorystyczne i minimalizm...

Komiks zilustrowany świetną kreską, podkreślającą podłość życia bez aspiracji. Świetnie oddany klimat postkomunistycznej, ubogiej Polski utopionej w alkoholu. Spojrzenie chłodnym, choć świdrującym okiem, pozwala przyjrzeć się bliżej bohaterom - ich dążeniom, słabościom i przeszłości. Wydaje się być to spojrzenie ze zrozumieniem człowieka i szacunkiem dla niego, nawet jeśli 2/3 dnia spędza upojony.

Komiks zilustrowany świetną kreską, podkreślającą podłość życia bez aspiracji. Świetnie oddany klimat postkomunistycznej, ubogiej Polski utopionej w alkoholu. Spojrzenie chłodnym, choć świdrującym okiem, pozwala przyjrzeć się bliżej bohaterom - ich dążeniom, słabościom i przeszłości. Wydaje się być to spojrzenie ze zrozumieniem człowieka i szacunkiem dla niego, nawet jeśli...