Książka „88/89” Michała Rzecznika to #komiks po jaki sięgnęłam w ramach sierpniowego wyzwania czytelniczego.
Poznajemy Adasia, który ma dziesięć lat i dorasta w realiach kończącej się komuny. Poznajemy świat oczami chłopca, który marzy o zostaniu cinkciarzem, zarabia na blok czekoladowy i spędza czas z dziadkiem. Z kolegami bawi się w Okrągły Stół, a czekając w gigantycznych kolejkach po kupienie czegokolwiek rzuca śnieżkami. W jego życiu pojawiają się również ważne momenty jak udział w wolnych wyborach z rodzicami, śmierć bliskiej osoby.
To świetny obraz historii jaki został przedstawiony dla małego czytelnika o realiach i życiu w tamtym czasie.
Serdecznie polecam.

Książka „88/89” Michała Rzecznika to #komiks po jaki sięgnęłam w ramach sierpniowego wyzwania czytelniczego.
Poznajemy Adasia, który ma dziesięć lat i dorasta w realiach kończącej się komuny. Poznajemy świat oczami chłopca, który marzy o zostaniu cinkciarzem, zarabia na blok czekoladowy i spędza czas z dziadkiem. Z kolegami bawi się w Okrągły Stół, a czekając w...

Sympatyczna, graficzna pocztówka z lat 88/89. Ni mniej, ni więcej - pocztówka.

Sympatyczna, graficzna pocztówka z lat 88/89. Ni mniej, ni więcej - pocztówka.

Komiks składa się z luźno powiązanych wspomnień kilkuletniego Adama, chłopca, którego dzieciństwo przypadło na ostatnie lata komunizmu w Polsce. Widzimy świat oczyma chłopca, który kombinuje jak zarobić na kupno bloku czekoladowego, marzy o zostaniu cinkciarzem czy też spędza beztroskie chwile z ulubionym dziadkiem. Wraz z kolegami bawi się w Okrągły Stół czy też rzuca śnieżkami dla zabicia czasu podczas wielogodzinnego czekania w kolejce po właściwie cokolwiek co rzucili do sklepu. Jednak i jego dzieciństwo jest przepełnione ważnymi chwilami: zarówno osobistymi jak i historycznymi. Oto Adam razem z rodzicami idzie po raz pierwszy na Wolne Wybory. I po raz pierwszy bierze udział w pogrzebie bliskiej mu osoby.
Więcej na: http://www.monime.pl/komiks-88-89/

Komiks składa się z luźno powiązanych wspomnień kilkuletniego Adama, chłopca, którego dzieciństwo przypadło na ostatnie lata komunizmu w Polsce. Widzimy świat oczyma chłopca, który kombinuje jak zarobić na kupno bloku czekoladowego, marzy o zostaniu cinkciarzem czy też spędza beztroskie chwile z ulubionym dziadkiem. Wraz z kolegami bawi się w Okrągły Stół czy też rzuca...

Jak opowiedzieć dziecku o tym, jak żyło się w Polsce w latach przełomu 88/89?
Co oznaczały wówczas wybory? Czym były kolejki i kartki?
Ale tak, żeby nasze słowa nie były jakąś obco brzmiącą teorią.
Tak, żeby te realia połączyć z emocjami i relacjami międzyludzkimi - aby dziecko mogło lepiej je zrozumieć.
Może właśnie oprócz słów posłużyć się obrazami?
Może przedstawić ten przełom z perspekty pewnej ówczesnej rodziny i pozwolić o nim opowiedzieć 10-letniemu chłopcu?
Pomysł stworzenia komiksu o tamtych czasach, skierowanego do dzieci jest moim zdaniem genialny.
Trudno mi wyobrazić sobie lepszy sposób przedstawienia dziecku tej wyjątkowej sytuacji.
Tu 10-letni Adam opowiada o swojej codzienności z własnej, dziecięcej perspektywy.
Nie rozumie wszystkiego, co dzieje się wokół, pozwala nam jednak odczuć klimat tamtych lat.
Dorosłym, którzy pamiętają te czasy, książka zafunduje sentymentalną podróż we własne dzieciństwo.
Dziecku - ciekawą historię o 2 latach z życia ich rowieśnika w całkiem innej rzeczywistości.

Więcej na: http://maluszkoweinspiracje.blogspot.com/2014/09/8889.html

Jak opowiedzieć dziecku o tym, jak żyło się w Polsce w latach przełomu 88/89?
Co oznaczały wówczas wybory? Czym były kolejki i kartki?
Ale tak, żeby nasze słowa nie były jakąś obco brzmiącą teorią.
Tak, żeby te realia połączyć z emocjami i relacjami międzyludzkimi - aby dziecko mogło lepiej je zrozumieć.
Może właśnie oprócz słów posłużyć się obrazami?
Może przedstawić ten...

Bardzo fajnie pomyślana historia. Zamknięta pewną klamrą narracyjną. Dobrze pokazuje ówczesny świat z punktu widzenia dziecka.

W roku 88/89 miałem 9-10 lat i widziałem ten świat w dosyć zbliżony sposób. Też pamiętam kolejki po mięso, w których stałem i czekałem, aż zmieni mnie mama lub tata. Wybory '89 również były dla mnie na swój sposób ważne, bo żyłem tym, czym żyli moi rodzice.

Pamiętam szał Solidarności i niechęć do komunistów (np. napis farbą na bloku niedaleko mojej podstawówki "PZPR to zgniły ser") i jeszcze wiele innych rzeczy wspomnianych w tej historii, ale nie będę więcej zdradzał - zresztą każdy, kto wtedy był mały doskonale wie, o czym mógłbym wspomnieć.

Ten komiks naprawdę świetnie to oddaje - skomplikowaną rzeczywistość przemian z perspektywy dziecka, rozumiejącego ją na swój sposób. Fajny scenariusz plus kreska kojarząca się trochę z serialami typu "Zaczarowany ołówek" czy "Pomysłowy Dobromir" powinny sprawić przyjemność każdemu, nie tylko tym, którzy byli osobiście zanurzeni w czas przejścia PRL w RP.

Bardzo fajnie pomyślana historia. Zamknięta pewną klamrą narracyjną. Dobrze pokazuje ówczesny świat z punktu widzenia dziecka.

W roku 88/89 miałem 9-10 lat i widziałem ten świat w dosyć zbliżony sposób. Też pamiętam kolejki po mięso, w których stałem i czekałem, aż zmieni mnie mama lub tata. Wybory '89 również były dla mnie na swój sposób ważne, bo żyłem tym, czym żyli moi...

Szału nie ma.Raczej o rodzinie niż konkretnie o wydarzeniach tamtych lat, choć chyba takie było zamierzenie.

Szału nie ma.Raczej o rodzinie niż konkretnie o wydarzeniach tamtych lat, choć chyba takie było zamierzenie.