Temat znany i bliski każdemu, niektórzy pamiętają własne uczniowskie doświadczenia, część jest rodzicami bohaterów książki, jeszcze inni znają szkołę jako miejsce swojej pracy lub pracy bliskich. Ze względu na czcionkę lektura jest bardzo łatwa i szybko ubywają kolejne przeczytane strony. A co z treścią? No cóż autorka koncentruje się raczej na ujemnych stronach pracy nauczyciela, niestety, bardzo prawdziwych i trudnych. Z mojego punktu widzenia treść jest bardzo realna- a temat znam- chociaż nie w każdej szkole trudne chwile są tak skondensowane jak w opisanej tutaj, ale w każdej w mniejszym lub większym stopniu podobne przypadki miejsce mają. Tak więc kto chce poznać dobre i złe strony pracy nauczyciela dla tego ta lektura powinna być obowiązkowa. Jeżeli chodzi o słabe strony „pamiętnika” raziły mnie błędy w stylu „dwoje chłopców”, chyba jednak nie jest to wina autorki, tylko raczej słabej korekty. „Z pamiętnika nauczyciela" to w zasadzie historia jednej nauczycielki, nie poznajemy jednak żadnych wydarzeń z jej życia prywatnego, ale cała treść dotyczy szkolnych perypetii pani Doroty, jej kolegów po fachu i przede wszystkim jej podopiecznych. Gdyby jednak chcieć określić prawdziwego bohatera książki byłaby nią szkołą nie jako budynek a instytucja. A tak na marginesie: cieszę się, że nie wszyscy dyrektorzy są tak „sympatyczni” jak pani Król. Według mnie książka zasługuje na ocenę dobrą.

Temat znany i bliski każdemu, niektórzy pamiętają własne uczniowskie doświadczenia, część jest rodzicami bohaterów książki, jeszcze inni znają szkołę jako miejsce swojej pracy lub pracy bliskich. Ze względu na czcionkę lektura jest bardzo łatwa i szybko ubywają kolejne przeczytane strony. A co z treścią? No cóż autorka koncentruje się raczej na ujemnych stronach pracy...