Zdecydowanie moja ulubiona książka z całego cyklu o Krainie Duszków. Wątek z demonami był super, byłam naprawdę pod dużym wrażeniem złożoności i wielowarstwowości planu. Jeszcze bardziej podobały mi się relacje Blue-Henry, choć znowu, ni z gruchy ni z pietruchy, mamy prawie z nich parę, chociaż w poprzednich częściach aż tak widocznie za sobą nie latali.

Czytało się bardzo płynnie, choć czasami nie mogłam zdusić uśmiechu na widok długości niektórych rozdziałów (dwa zdania dialogowe, to chyba rekord!). Mimo to, uważam, że poziom narracji zdecydowanie wzrósł i nie ma tej chaotyczności, która trochę jednak raziła w poprzednich tomach.

Bardzo podobał mi się wątek o wojnach, opisy generała i pana Fogarty'ego były tak barwne, takie prawdziwe, że ciągle dźwięczą mi w uszach.

Gryzło mnie niestety zakończenie. Urwało się praktycznie w połowie rozmowy, przez co miałam wrażenie, że książka wcale nie jest zakończona, albo, co gorsza, Polska nie mogła wydrukować końcowych stron, bo coś tam. Miałam takie szczęście, że dostałam jednocześnie trzeci i czwarty tom, więc szybko zrozumiałam, że to nie błąd, jednak takiemu zabiegowi mówię nie.

Zdecydowanie moja ulubiona książka z całego cyklu o Krainie Duszków. Wątek z demonami był super, byłam naprawdę pod dużym wrażeniem złożoności i wielowarstwowości planu. Jeszcze bardziej podobały mi się relacje Blue-Henry, choć znowu, ni z gruchy ni z pietruchy, mamy prawie z nich parę, chociaż w poprzednich częściach aż tak widocznie za sobą nie latali.

Czytało się...