Spodziewałem się czegoś więcej po biografii jednego z najbardziej znanych Medyceuszy i jednej z bardziej znanych postaci Odrodzenia w ogóle. Dostaliśmy biografię poprawną, napisaną językiem giętkim, takim jakiego wymaga ta jakże bujna w produkty kultury epoka. To czego nie można wybaczyć autorowi, to rozproszkowanie treści na niezliczoną wprost ilość rozdziałów. Kiedy mamy już wrażenie, iż Cloulas rozwinie trochę bardziej swą myśl, wtem rozdział się kończy. Nie ma chyba w całej książce takiego, który liczyłby sobie więcej niż 5 stron, a większość ma raptem 3. Wszystko to powoduje wrażenie, że mamy do czynienia niejako z encyklopedycznym przedstawieniem rozwinięcia pewnych haseł, których z niewiadomych przyczyn autor nie chce refleksyjnie pogłębić. Muszę przyznać, że ogromnie żałuję tego, iż Cloulas nie poszedł śladem Jeana Heritiera, autora biografii prawnuczki Wawrzyńca - Katarzyny Medycejskiej. Książka ta, również wydana w serii BSL, mogłaby stanowić przykład dla wielu innych z tej serii - jak się pisze biografie. Wracając do książki o Wspaniałym, wypada jeszcze dodać uwagę odnośnie kompozycji treści. Autor najpierw scharakteryzował czynniki społeczno-gospodarcze czasów Medycejskich, począwszy od protoplasty rodu Giovanniego di Bicci, poprzez właściwego twórcę potęgi rodu Kuźmę (Kosimę) Starszego, aż po Wawrzyńca. Następnie zajął się dziejami politycznymi, a na koniec zostawił sobie kulturę. Mam wrażenie, iż taki układ nie jest trafny w tym przypadku. Chciałbym mieć do czynienia z treściwą, klasycznie chronologiczną i osadzoną na bogatym tle historycznym biografią wielkiego bankiera. Zamiast tego otrzymałem zarys (niech nikogo nie myli ilość stron, czcionka zastosowana przez wydawcę prawie podwoiła jej ilość) problemów, dosyć niezbornie ze sobą zestawionych. Jednym słowem, nie ujmując Ivanowi Cloulasowi niewątpliwego pisarskiego talentu, uważam że temat który postanowił opracować przerósł jego możliwości.

Spodziewałem się czegoś więcej po biografii jednego z najbardziej znanych Medyceuszy i jednej z bardziej znanych postaci Odrodzenia w ogóle. Dostaliśmy biografię poprawną, napisaną językiem giętkim, takim jakiego wymaga ta jakże bujna w produkty kultury epoka. To czego nie można wybaczyć autorowi, to rozproszkowanie treści na niezliczoną wprost ilość rozdziałów. Kiedy mamy...