Bardzo przyjemnie napisana książka popularyzatorska, w której siedem cudów świata jest tylko pretekstem do rozważań na temat cywilizacji egipskiej, mezopotamskiej i greckiej. Autor napisał książkę bardzo atrakcyjną pod względem literackim (bardzo udane są odniesienia do współczesności, co nie jest łatwe, bo łatwo o banał lub chybioną analogię), a zupełnie przyzwoitą pod względem merytorycznym. Można by mieć tylko pretensje do niepotrzebnej chyba chęci ujęcia wszystkiego: w rozdziale o mauzoleum w Halikarnasie kilka stron rozważań o Krecie minojskiej nie jest chyba potrzebnych. Marksistowska gadanina, na którą zwróciło uwagę w swoich recenzjach kilku użytkowników rzeczywiście trochę przeszkadza, ale na szczęście zachowuje granice, a wzmianka o "zatrutej strzale reakcji", która ugodziła Fidiasza, wzbudziła mój szczery i niekłamany uśmiech. "Tropami siedmiu cudów świata" przypomina mi "Bogów, groby i uczonych" Cerama, choć tematyka jest troszkę inaczej zakreślona. Obie te prace zasługują na lekturę i odnoszę wrażenie, że gdyby studenci zaczynający kierunki humanistyczne dysponowali wiedzą o świecie Egiptu, Mezopotamii i Grecji na poziomie książki Zamarovskiego, to byłbym z takiego stanu rzeczy bardzo rad.

Tomasz Babnis

Bardzo przyjemnie napisana książka popularyzatorska, w której siedem cudów świata jest tylko pretekstem do rozważań na temat cywilizacji egipskiej, mezopotamskiej i greckiej. Autor napisał książkę bardzo atrakcyjną pod względem literackim (bardzo udane są odniesienia do współczesności, co nie jest łatwe, bo łatwo o banał lub chybioną analogię), a zupełnie przyzwoitą pod...