Oczy patrzące z ciemności…

Realia XIX-wieczne. Mała wioska. Zaraza dotykająca mieszkańców. Rybacka chata, w której przechowywane są zwłoki. I... demony czające się w ciemności.

Nierówna. To pierwsze słowo, które przychodzi mi na myśl po przeczytaniu tej powieści. Początek – świetny! Przykuwający uwagę, zaostrzający apetyt na więcej. Później stagnacja, poznawanie każdego kolejnego mieszkańca wioski z osobna, aż wreszcie znudzenie i brak chęci na kontynuowanie lektury. Niemniej po przebrnięciu tej rozwlekłej części akcja nabiera dynamiczności i już do końca trzyma w napięciu.

Autorka obrała za motyw przewodni temat już wielokrotnie brany na tapet w literaturze, niemniej ograła go w trochę innym stylu. Całość historii, przy bardzo lekkim piórze autorki i sporej erudycji, mogłaby wypadać wręcz rewelacyjnie, gdyby nie zbyt rozwlekłe momentami gawędziarstwo i chęć dogłębnego przedstawienia niemal każdego bohatera z pierwszego planu.

Co do klimatu to książka miała momenty suspensu, lecz większość treści utrzymana jednak była w klimacie obyczajowym z nutką niepokoju.

„Tartak Leśną Osadę” czytałam w wersji e-bookowej przez 4 miesiące. I tak, miałam kilka momentów, gdy chciałam już całkowicie zrezygnować z dalszej lektury, niemniej nie poddałam się i nie żałuję. Jednak myślę, że zabierając się za nią warto mieć na uwadze ten przestój w dynamice.

Moja ocena: 4,5/10

https://www.instagram.com/w_otchlani_wyobrazni/

Oczy patrzące z ciemności…

Realia XIX-wieczne. Mała wioska. Zaraza dotykająca mieszkańców. Rybacka chata, w której przechowywane są zwłoki. I... demony czające się w ciemności.

Nierówna. To pierwsze słowo, które przychodzi mi na myśl po przeczytaniu tej powieści. Początek – świetny! Przykuwający uwagę, zaostrzający apetyt na więcej. Później stagnacja, poznawanie każdego...