Komplet dwóch bestsellerów.Sprawiedliwość owiec– Jeszcze wczoraj był zdrowy – powiedziała Matylda, nerwowo strzygąc uszami.– To nie ma nic do rzeczy – zauważył Sir Ritchfi eld, najstarszy tryk w stadzie. – Nie umarł na chorobę. Szpadel to niechoroba.Pasterz leżał w bujnej, zielonej irlandzkiej trawie obok stodoły. Leżał i ani drgnął. Owce odbywały naradę nieco dalej,prawie na skraju urwiska. Rankiem, gdy znalazły pasterza, niezwykle zimnego i zupełnie martwego, zachowały spokój ibyły z tego niezmiernie dumne. W pierwszym przypływie trwogi zabrzmiało oczywiście kilka rozpaczliwych okrzyków –„Kto nam teraz będzie przynosił siano?”, „Wilk! Tu jest wilk!” – lecz panna Maple szybko stłumiła panikę. Wytłumaczyłaim, że tu, na najzieleńszych i najsoczystszych pastwiskach w całej Irlandii, tylko idiota jadłby siano w środku lata, i żenawet najbardziej wyrafi nowane wilki nie przebijają szpadlem swoich ofi ar. Bo nie ulegało wątpliwości, że to właśnieszpadel sterczał z wnętrzności pasterza.Owce postanawiają przeprowadzić śledztwo.A co będzie, kiedy już odkryją, kto zabił?Wtedy będzie... Sprawiedliwość!Triumf owiecOwce z Glennkill przybywają do zaśnieżonej Francji z nową pasterką Rebeką, córką zamordowanego starego pasterza.Rebece towarzyszy jej matka, zwariowana tarocistka, uwielbiająca likierek i ciągle kłócąca się z córką. Zatrzymują się na zimowym pastwisku w pobliżu starego zamczyska. Matka Rebeki wróży, że stanie się coś złego (czemu trudno siędziwić, bo w jej talii brakuje wielu kart zwiastujących dobre zdarzenia). I rzeczywiście zaczyna się coś dziać. Owcedowiadują się od swoich nielubianych sąsiadek kóz (które zdaniem owiec cuchną i są szalone), że w okolicy grasujetajemniczy potwór zwany Garou...Kim jest Garou?Może wilkiem. Może wilkołakiem. A może kimś znacznie bardziej niebezpiecznym…Prawdę o nim odkryją owce po dramatycznym śledztwie. I wtedy znowu będzie sprawiedliwość. I triumf owiec.