Książkę tę pożyczyła mi koleżanka i namawiała, żebym przeczytała, bo wiedziała, że lubię Slipknota. Bałam się jednak zacząć czytać i długo odwlekałam ten moment, ponieważ tytuł i okładka odstraszały mnie. Nie dlatego, że oceniałam temat na zbyt trudny, tylko dlatego, że bałam się, iż książka będzie miała bardzo patologiczny wydźwięk i przygniecie mnie pijackimi historiami.
A jednak nie!
Okazało się, że Corey przedstawia swoje przemyślenia na temat tego, co nazywane jest grzechami, a wg niego nimi nie jest. Wg niego nazywanie tak pewnych zachowań wpędza nas w wieczne poczucie winy, bez sensu. Dopiero zachowania i odczucia, zaliczane do 7 grzechów głównych, mogą prowadzić do popełnienia grzechu. Samo odczucie pożądania, gniewu czy głodu nie jest niczym złym i do każdego należy decyzja, co z nimi zrobi. Na koniec Corey przedstawia swoją listę prawdziwych grzechów.
Książka ma bardzo filozoficzny wydźwięk, a jednocześnie lekko się ją czyta. Autor zgrabnie przeplata opis swoich przemyśleń z historiami z własnego życia i relacjami "na żywo" z momentów, w których pisze te słowa. Trudne tematy przeplata z dawką humoru i chwilami imprez. Moim zdanie właśnie ta naprzemienność sprawia, że książkę się połyka, a treść nie męczy.
Po przeczytaniu pomyślałam, że polubiłam tego gościa i z chęcią poszłabym z nim na piwo.
Polecam fanom wokalisty oraz osobom z otwartym umysłem, ciekawych spojrzenia innych ludzi na życie.

Książkę tę pożyczyła mi koleżanka i namawiała, żebym przeczytała, bo wiedziała, że lubię Slipknota. Bałam się jednak zacząć czytać i długo odwlekałam ten moment, ponieważ tytuł i okładka odstraszały mnie. Nie dlatego, że oceniałam temat na zbyt trudny, tylko dlatego, że bałam się, iż książka będzie miała bardzo patologiczny wydźwięk i przygniecie mnie pijackimi historiami....