To odpowiednia lektura nie tylko dla każdego instruktora harcerskiego, ale również każdego, kto staje się wychowawcą siebie lub innych. Jest to opowieść o wyznaczaniu ideałów i kształtowaniu metod, a wreszcie stosowaniu w praktyce dwóch koncepcji: skautowej Roberta Baden-Powella i puszczańskiej Ernesta Thompsona Setona. Na przykładach organizacji angielskich, amerykańskich, czeskich, niemieckich i polskich autor ukazuje próby połączenia w jednej organizacji dwóch odmiennych koncepcji wychowawczych. Zagłębiając się w lekturę, zaczynamy orientować się czym jest indianizm i puszczaństwo na tle skautingu. Pomimo czystości intencji zauważamy pewną prawidłowość. Zawsze organizacje wychowania puszczańskiego szły drogą: apolityczne puszczaństwo -> klanowość i pacyfizm -> socjalizm -> marksizm.
* * *
Co u innych niemożliwe, to w tak odmiennym narodzie, jakim są Polacy, udało się dokonać. Niestety, na krótko i niewielką skalę. To zaś jest zachętą, aby kolejne pokolenia harcerskie podejmowały próby naśladowania wiedząc, że jest to możliwe.

To odpowiednia lektura nie tylko dla każdego instruktora harcerskiego, ale również każdego, kto staje się wychowawcą siebie lub innych. Jest to opowieść o wyznaczaniu ideałów i kształtowaniu metod, a wreszcie stosowaniu w praktyce dwóch koncepcji: skautowej Roberta Baden-Powella i puszczańskiej Ernesta Thompsona Setona. Na przykładach organizacji angielskich, amerykańskich,...