Marianna, wspinająca się po szczeblach kariery, malarka i Maciek, nieustannie w trasie, podróżnik łapiący ulotne chwile na zdjęciach. Łączy ich przyjaźń, nieustanne oczekiwanie na kolejne spotkanie i ogromna tęsknota przy każdym pożegnaniu. Jeden gest, jedno małe nieporozumienie, jedno niewypowiedziane słowo zamyka im "bycie razem" na wiele lat. A czy po tych straconych latach jeszcze się odnajdą ??

Historia o utracie tego czego się wcześniej nie doceniało, co było przyjęte jako pewniak, a okazało się podatne na zmiany.
O przyjaźni, która pomimo wielu lat nieobecności nadal trwa i o tym,że śmierć najczęściej przychodzi nie w porę, a my nigdy nie wiemy jakie słowa będą tymi ostatnimi.
Pierwsza część, czyli rok 2003-już pomijając aspekty technologiczne, które mi osobiście trochę przeszkadzały- nie wciągnęła mnie zbytnio. Jednak już część druga tj.rok 2023 mnie pochłonęła....ileż się tam działo....no i o to mam małe ale...działo się wiele ale za szybko, nie mogłam nadążyć z wydarzeniami. Wcale bym się nie pogniewała gdyby autorka nieco je rozbudowała.
Styl pisania na plus, pióro Sary jest bardzo lekkie,a i cała książka jako całość zasługuje na uwagę.

Marianna, wspinająca się po szczeblach kariery, malarka i Maciek, nieustannie w trasie, podróżnik łapiący ulotne chwile na zdjęciach. Łączy ich przyjaźń, nieustanne oczekiwanie na kolejne spotkanie i ogromna tęsknota przy każdym pożegnaniu. Jeden gest, jedno małe nieporozumienie, jedno niewypowiedziane słowo zamyka im "bycie razem" na wiele lat. A czy po tych straconych...