Książka "To przecież ja" Sary Rzeczyckiej zabiera nas w świąteczny klimat krótkiego opowiadania, które wprowadzi nas w grudniowy klimat.
Poznajemy Gabrysię, która uległa wypadkowi samochodowemu i straciła pamięć. Nie pamięta swojego narzeczonego Roberta, jednak ciągle odczuwa, że czegoś lub kogoś jej brakuje. W międzyczasie poznaje Pawła, a lada chwila odbyć ma się bal świąteczny.
Opowiadanie lekkie i przyjemne, wychwyciłam kilka nieścisłości, jednak sięgnę po inne książki autorki.

Książka "To przecież ja" Sary Rzeczyckiej zabiera nas w świąteczny klimat krótkiego opowiadania, które wprowadzi nas w grudniowy klimat.
Poznajemy Gabrysię, która uległa wypadkowi samochodowemu i straciła pamięć. Nie pamięta swojego narzeczonego Roberta, jednak ciągle odczuwa, że czegoś lub kogoś jej brakuje. W międzyczasie poznaje Pawła, a lada chwila odbyć ma się bal...

Super historia. Polecam!

Super historia. Polecam!

Ciekawa, niby wchodząca w schemat świątecznych opowieści, a jednak wyłamująca się z niego w subtelny sposób. Czytałam z zawziętością, choć tak krótka, zdążyłam polubić bohaterów i chcę więcej!! Świetny styl autorki, bogaty język i przyjemne, lekkie pióro. Mam w planie pozostałe pozycje autorki.

Ciekawa, niby wchodząca w schemat świątecznych opowieści, a jednak wyłamująca się z niego w subtelny sposób. Czytałam z zawziętością, choć tak krótka, zdążyłam polubić bohaterów i chcę więcej!! Świetny styl autorki, bogaty język i przyjemne, lekkie pióro. Mam w planie pozostałe pozycje autorki.

To moja pierwsza, ale na pewno nie ostatnia, recenzja opowiadania. To również pierwsze spotkanie z twórczością Sary, chociaż jej konto obserwuję od początku istnienia mojego bookstagrama. Zapraszam Was na krótką recenzję świątecznej historii.
Gabrysia, która jest główną bohaterką, nie do końca czuje magię nadchodzących świąt, ponieważ kilka miesięcy wcześniej w wyniku wypadku samochodowego straciła pamięć. Zapomniała o swoim narzeczonym Robercie oraz odczuwa niewyobrażalną tęsknotę za czymś, czego nie potrafi w pełni zdefiniować. Czy pojawienie się w życiu nowego mężczyzny zmieni i przywoła utracone wspomnienia?
Opowiadanie czytało się przyjemnie i szybko, dla mnie była to lektura na mniej więcej czterdzieści minut. Historia zapowiadała się bardzo podobnie jak fabuła filmu „I że Cię nie opuszczę”, a mianowicie mieliśmy tutaj dziewczynę, która w wypadku samochodowym traci pamięć i zapomina swojego narzeczonego (w filmie męża). Ale na tym kończą się podobieństwa, co bardzo mi się podobało, bo działo się coś zupełnie innego niż zakładałam. Kreacja bohaterów i dialogi są jak najbardziej poprawne, liczba postaci jest niewielka, co sprawia, że nie trzeba pamiętać kto jest kim, a przy krótkim opowiadaniu daje możliwość całkowitego skupienia się na fabule. Cała akcja toczy się w większości w grudniu, a zwieńczona jest balem bożonarodzeniowym, co fantastycznie wprowadza w klimat świąt. Gabrysia nie pamięta swojego narzeczonego Roberta, ale jednocześnie czuje tęsknotę za jakąś relacją. W międzyczasie poznaje Pawła, a za sprawą zbiegów okoliczności wraca jej pamięć. Koniec opowiadania jest wzruszający i chwytający za serce. Czy Gabi przypomni sobie za kim tęskni i kogo kocha? Pomimo, że opowiadanie czytało mi się dobrze, to na minus przemawiają nieliczne błędy składniowe oraz niespójność czasu (Gabrysia zaczyna pracę w poniedziałek drugiego grudnia, a niedziela opisywana jest jako siódmy dzień grudnia). Przy tak krótkim tekście jego edycja powinna być lepiej przeprowadzona. Jednak wiem, że pewnie większość czytelników mogłaby nie wychwycić tych mankamentów. Nie mniej polecam wam to opowiadanie, a sama z pewnością sięgnę po inne książki Sary Rzeczyckiej.

To moja pierwsza, ale na pewno nie ostatnia, recenzja opowiadania. To również pierwsze spotkanie z twórczością Sary, chociaż jej konto obserwuję od początku istnienia mojego bookstagrama. Zapraszam Was na krótką recenzję świątecznej historii.
Gabrysia, która jest główną bohaterką, nie do końca czuje magię nadchodzących świąt, ponieważ kilka miesięcy wcześniej w wyniku...