Ada po uszy zakochana w Kamilu i wiążąca z nim plany na przyszłość chce wdrożyć się w jego towarzystwo. Poznaje rodzinę, znajomych i decyduje się na udział w bardzo pokręconej zabawie.
Domek letniskowy, zwany Pustacią, miał być miejscem, w którym grupa znajomych miło i spokojnie spędzi wspólnie czas. Nikt nie spodziewał się, że nie powrócą już z niego w komplecie.

Sam pomysł na grę, którą wymyślili znajomi Kamila, wydał mi się bardzo szczeniacki. Niemal od początku nie opuszczało mnie uczucie, jakby ta książka była dedykowana młodszemu odbiorcy niż ja. Pomysły bohaterów były dla mnie niezrozumiałe, a ich postępowanie wydawało mi się niedojrzałe i niemądre. Starałam się tym jednak nie zrażać, bo odczuwałam, że zachowania Ady, jej zaborczość, zaślepienie miłością i egoizm, mają jakieś drugie dno. Chciałam odkryć jaką przeszłość skrywa dziewczyna.
Była zatem ciekawość, książkę czytało się całkiem nieźle, ale zabrakło mi dreszczu emocji, napięcia, które nie pozwala odłożyć książki na półkę.
Mimo iż książka mnie nie porwała, czuję drzemiący potencjał w autorce i chętnie sięgnę po kolejną jej książkę, jeśli się ukaże. 🙂

Ada po uszy zakochana w Kamilu i wiążąca z nim plany na przyszłość chce wdrożyć się w jego towarzystwo. Poznaje rodzinę, znajomych i decyduje się na udział w bardzo pokręconej zabawie.
Domek letniskowy, zwany Pustacią, miał być miejscem, w którym grupa znajomych miło i spokojnie spędzi wspólnie czas. Nikt nie spodziewał się, że nie powrócą już z niego w komplecie.

Sam...