Pierwszą książkę autorstwa Alistaira MacLeana - “Stacja arktyczna zebra” przeczytałem w 2008 roku, która to bardzo mi się spodobała, akcja, bohaterowie i wszystko inne tworzyło bardzo ciekawą książkę, którą skończyłem w dwa dni. Wtedy też zakupiłem więcej książek tego autora, chociaż z jakiegoś powodu “Pociąg śmierci” wylądował w pudle z książkami, które “kiedyś przeczytam” i tak oto na to pudło trafiłem całkiem niedawno. W związku z tym, iż postanowiłem, że w końcu przeczytam wszystkie książki, które posiadam w domu zasiadłem do “Pociągu śmierci”. Od razu muszę się przyznać, że ciężko mi się ją czytało. Największym bólem dla mnie było to, iż bohaterowie są po prostu nudni, niczym przekalkowani z tych setek innych książek/filmów akcji, które po przeczytaniu/obejrzeniu znikają z pamięci szybciej niż się pojawili. W żaden sposób nie byłem w stanie odnaleźć z nimi jakiegokolwiek połączenia, przez co czytając tę książkę, nie potrafiłem ani trochę dbać o to czy główni bohaterowie przeżyją czy nie. Sama fabuła również nie była ani porywająca ani wnosząca cokolwiek ciekawego.
Oczywiście problemem jest również to, iż książka ta nie została napisana przez Alistaira MacLeana, tylko przez Alistaira MacNeila (co bardzo sprytnie zostało maksymalnie ukryte na okładce książki) na podstawie niedokończonej fabuły MacLeana, więc nie sposób tutaj powiedzieć ile w całej książce należało do MacLeana.
Zatem jeśli ktoś ma ochotę na MacLeana, niech pozostanie przy powieściach, które z pewnościa wyszły spod jego pióra, np. “Działa Navorony” czy wcześniej wspomnianej „Stacji arktycznej Zebra”, które szczerze polecam, a „Pociąg śmierci” niech lepiej zostanie odstawiony na dzień, w którym jedyną inną alternatywą rozrywki jest wpatrywanie się jak farba schnie na ścianie.

Pierwszą książkę autorstwa Alistaira MacLeana - “Stacja arktyczna zebra” przeczytałem w 2008 roku, która to bardzo mi się spodobała, akcja, bohaterowie i wszystko inne tworzyło bardzo ciekawą książkę, którą skończyłem w dwa dni. Wtedy też zakupiłem więcej książek tego autora, chociaż z jakiegoś powodu “Pociąg śmierci” wylądował w pudle z książkami, które “kiedyś przeczytam”...