Pamiętam Gdańsk jako miasto przesiąknięte tradycją kresową. To dopiero Donald Tusk przykleił na siłę Gdańskowi pewien rys sentymentu za wolnym miastem, po którym dziś jeżdżą tramwaje nazwane na cześć niemieckich naukowców czy artystów. Także obecne władze miasta od lat przekonują mieszkańców, że niezależność, umiłowanie wolności, solidarność wynikają z hanzeatyckiej przeszłości. To oczywista bzdura.

Każdy, kto naprawdę interesuje się polską polityką, zna nazwisko Piotra Semki. Zna je chociażby z lektury tygodnika „Do Rzeczy”, z którym związany jest ten dziennikarz. Semka – urodzony w 1965 roku – od ponad trzydziestu lat opisuje i komentuje polityczną rzeczywistość. Jest także autorem kilku głośnych książek. Wystarczy w tym miejscu przywołać takie tytuły, jak „Lewy czerwcowy” czy „My, reakcja. Historia emocji antykomunistów 1944–1956”. Spod jego pióra wyszły także biografie Lecha Wałęsy czy Lecha Kaczyńskiego. Wszystkie te tytuły z całą pewnością znajdują się na półkach u ludzi, którzy żywo interesują się bieżącymi wydarzeniami polskiej sceny politycznej, mając przy tym serce bardziej „po prawej stronie”.

Oczywiście ze wszystkich tych artykułów, książek i publikacji możemy dowiedzieć się czegoś o samym autorze. O jego poglądach, o jego życiowej drodze. Jednak z oczywistych powodów nie będzie to obraz pełny.

Kim jest Piotr Semka? Z jakiego środowiska się wywodzi? Co sprawiło, że wybrał taką a nie inną drogę w życiu? Jakie wydarzenia ukształtowały jego światopogląd? Na te i wiele innych pytań odpowiedź przynosi lektura książki „Piątka u Semki”. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka i jest wywiadem rzeką, jaki z Piotrem przeprowadził Jan Hlebowicz. Hlebowicz – co ważne i widoczne podczas lektury – sam jest historykiem i publicystą. Obecnie pracuje w gdańskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej.

Pretekstem do tej rozmowy były pięćdziesiąte urodziny Piotra Semki, który uznał, iż jest to odpowiedni czas na pewne podsumowanie. Czytelnicy otrzymali tym samym bardzo ciekawą i potrzebną książkę. Rozmowa z Piotrem Semką przynosi ogrom wiadomości o polskiej polityce, o opozycji antykomunistycznej. Rozmówcy dyskutują o Solidarności oraz jej liderach. W takiej rozmowie nie mogło zabraknąć osobistej oceny osób i wydarzeń. Semka raz jeszcze mówi więc o Lechu Wałęsie, Mazowieckim, Michniku, Kaczyńskich. Wspomina swoje pierwsze kroki w zawodzie dziennikarza. Zdradza kulisy pracy w TVP. Opowiada o przyjaciołach, współpracownikach. Nie ucieka od tematów trudnych.

Książkę możemy nazwać kroniką najnowszej historii Polski widzianej oczyma Piotra Semki. W wielu wydarzeniach brał on bezpośredni udział. Młodzieńcze ideały i marzenia konfrontuje z trzydziestoletnią historią III RP. Niejednokrotnie prowadzi go to do gorzkich refleksji. Sporo miejsca poświęca Gdańskowi, miastu, w którym spędził młodość i które zajmuje do dziś szczególne miejsce w jego sercu.

Komentuje także najnowsze wydarzenia: spór o Muzeum II Wojny Światowej, kryzys polsko-żydowski wywołany słynną nowelą ustawy o IPN. Dziennikarskim okiem podsumowuje trzy lata rządów Zjednoczonej Prawicy.

Reasumując, „Piątka u Semki” to świetna książka, którą polecam wszystkim bacznie przyglądającym się polskiej polityce. Piotr Semka mówi bardzo ciekawie, jasno formułuje swoje sądy. Bez wątpienia pomaga zrozumieć genezę podziału opozycji solidarnościowej, który trwa do dziś. Oczywiście nie oznacza to, że ze wszystkimi jego opiniami musimy się bezkrytycznie zgadzać. Zapewniam jednak, że lektura tego wywiadu z pewnością was nie zawiedzie.

Dla wydawnictwa słowa uznania za bardzo staranne wydanie. Ciekawie zaprojektowana okładka, wysokiej jakości papier oraz mnóstwo ilustracji i zdjęć czynią tę lekturę jeszcze przyjemniejszą.

Wojciech Sobański