Pan z pieskiem ma lat czterdzieści osiem, to Allard. Atrakcyjność – jeżeli kiedykolwiek ją posiadał – już dawno odeszła w niepamięć. Pracuje w księgarni. Kiedyś właściciel firmy, mąż i ojciec, człowiek, który wykreował miłość do kobiety, trzymając się tej imaginacji. Jedynie zazdrość była prawdziwa, wręcz zwierzęca. Człowiek, który kierując się nieokiełznanym uczuciem zabił, człowiek, który nie mając doświadczenia życiowego został oszukany. Człowiek, któremu lekarze dzisiaj przepowiadają dwa – trzy lata życia.
Teraz poddaje wiwisekcji własne życie, spisując wytrwale swoje dzieje, nie w formie pamiętnika ckliwego, a rozprawy psychologicznej. Jego plan na dalsze życie nie jest jasny, sam nie spodziewa się już żadnego bodźca, który by nim kierował. Jest jednocześnie sfrustrowany i spokojny. Pogodzony z losem, ale nie zrezygnowany. Jest szary w jednym odcieniu szarości. Allard to nie jest człowiek krystaliczny, ale też nie jest kanalią. Czy można go polubić, albo zrozumieć?
Powieść odstająca od utartych schematów, snująca się dość ospale, choć to dodaje jej pewnego uroku.

Pan z pieskiem ma lat czterdzieści osiem, to Allard. Atrakcyjność – jeżeli kiedykolwiek ją posiadał – już dawno odeszła w niepamięć. Pracuje w księgarni. Kiedyś właściciel firmy, mąż i ojciec, człowiek, który wykreował miłość do kobiety, trzymając się tej imaginacji. Jedynie zazdrość była prawdziwa, wręcz zwierzęca. Człowiek, który kierując się nieokiełznanym uczuciem...