Dzieciństwo ma w sobie wiele magii, nierealności, zachwytu nad umiejętnościami dorosłych. Zaczarowany świat jest na wyciągnięcie ręki. Zwłaszcza w szarym, nudnym świecie wśród blokowisk lub kamienic. Znikome możliwości urozmaicenia sobie czasu przyczyniają się do rozbudowania wyobraźni, podglądania sąsiadów i wymyślania o nich niezwykłych historii. Tak właśnie jest w przypadku bohatera zbioru opowiadań „Pan Swen (albo wrocławska abrakadabra)”, w której świat uchwycony pamięcią dziecka jest powyginany, czas zakrzywiony, granica między własną wyobraźnia, a rzeczywistością zatarta.
Gabriel Leonard Kamiński świetnie nakreśla świat, który już umknął. Chłopców fascynują proste sztuczki pana Swena, nauka nowych umiejętności manualnych na zajęciach miniaturyzacji, dziecięcych popisów, turlania się z górek, a nawet bańki mydlane. Wszystko ma w sobie znamię tajemnicy i niezwykłości.
Autor w swoich opowiadaniach zabiera nas w surrealistyczną podróż po ulicach Wrocławia przepełnionego niezwykłym postrzeganiem świata, z jakim mamy do czynienia w opowiadaniach Brunona Schulza.
Zbiór polecam miłośnikom nasączonych nierealnymi elementami podróży do czasów dzieciństwa.

Dzieciństwo ma w sobie wiele magii, nierealności, zachwytu nad umiejętnościami dorosłych. Zaczarowany świat jest na wyciągnięcie ręki. Zwłaszcza w szarym, nudnym świecie wśród blokowisk lub kamienic. Znikome możliwości urozmaicenia sobie czasu przyczyniają się do rozbudowania wyobraźni, podglądania sąsiadów i wymyślania o nich niezwykłych historii. Tak właśnie jest w...