Zakład Ubezpieczeń Społecznych kilkakrotnie organizował konkursy na pamiętniki, pisane przez lekarzy. Prace laureatów pierwszego z nich zostały opublikowane w roku 1939. Są one na różnym poziomie. Jedne czyta się szybko i łatwo, inne trudniej. Każda z nich daje jakiś pogląd na ówczesną medycynę, na pracę lekarzy i mentalność pacjentów. Można się też przekonać, jakie zmiany zaszły w opiece medycznej po wprowadzeniu ubezpieczeń, tzw. kas chorych.
Niewątpliwie na szczególną uwagę zasługuje pamiętnik, napisany przez lekarkę z Podhala, Zofię Karasiównę. Napisany soczystym, potocznym językiem, który "wchodzi w pięty". Przedstawione sytuacje czasem są zabawne, czasem szokujące, a kiedy indziej smutne i przerażające.
Chcecie się przekonać, jak to się dawniej leczono? Wszystkich za jednym zamachem. Męża, żonę, dzieci, czasem też te pożyczone od sąsiadów. Próbowano nawet krowy. W końcu płaci się na tą chorą kasę, to niech się dochtór na coś przyda.
Tekst dostępny jest już w domenie publicznej i można go znaleźć tutaj. Można też pobrać plik w wybranym formacie.
https://pl.wikisource.org/wiki/Pami%C4%99tnik_dr_Z._Karasi%C3%B3wny
Godzinka czytania. Skusicie się?

Zakład Ubezpieczeń Społecznych kilkakrotnie organizował konkursy na pamiętniki, pisane przez lekarzy. Prace laureatów pierwszego z nich zostały opublikowane w roku 1939. Są one na różnym poziomie. Jedne czyta się szybko i łatwo, inne trudniej. Każda z nich daje jakiś pogląd na ówczesną medycynę, na pracę lekarzy i mentalność pacjentów. Można się też przekonać, jakie zmiany...