To już kolejna książka o tytule "Ostatnia krucjata" jaką przeczytałem, ale tym razem mowa o wyprawie podjętej przez Ludwika IX Świętego do Tunisu w 1270 roku. Jak autor sam zauważa, jest to problematyczna krucjata ze względu na śmierć króla Francji podczas ekspedycji, przez co historycy skupiali się w dużej mierze na tym zgonie, nie angażując się zbytnio w rozważania opisujące dalszą część wyprawy. W tym wypadku mamy więc do czynienia z pełnym obrazem siódmej krucjaty łącznie z opisem walk po przybyciu króla Sycylii, Karola Andegaweńskiego, negocjacjami pokojowymi oraz powrotu do domu przez wojska francuskie i nowego monarchę, Filipa III. Przede wszystkim podobają mi się refleksje snute przez francuskiego historyka. Rozdział "Dlaczego Tunis?" jest dla mnie najciekawszym, bo autor przedstawia różne koncepcje, dlaczego w ogóle wybrano tak abstrakcyjne miejsce na nową krucjatę. Dokładnie opisano też przygotowania oraz działania wojenne w Afryce. Książka jest bardzo konkretna, autor nie omawia panowania Ludwika IX Świętego, nie przedstawia losów poprzedniej krucjaty zorganizowanej przez monarchy. Król nie pojawia się też w książce jako postać kryształowa, autor punktuje błędy monarchy, począwszy od celu wyprawy, poprzez porę roku podczas której dokonano wyprawy, aż do błędów militarnych związanych chociażby z oczekiwaniem na przybycie brata Karola.

To już kolejna książka o tytule "Ostatnia krucjata" jaką przeczytałem, ale tym razem mowa o wyprawie podjętej przez Ludwika IX Świętego do Tunisu w 1270 roku. Jak autor sam zauważa, jest to problematyczna krucjata ze względu na śmierć króla Francji podczas ekspedycji, przez co historycy skupiali się w dużej mierze na tym zgonie, nie angażując się zbytnio w rozważania...