Jak opowiedzieć o miłości? Im prościej, tym lepiej. Jej esencję można zmieścić na mniej niż dwustu stronach. Wystarczy powołać do życia kilkoro samotnych ludzi, obdarzyć ich czworonożnymi towarzyszami i… czekać.

„Ona i jej kot” to niewielkich rozmiarów książeczka złożona z czterech historii. Ich bohaterkami są kobiety, w których życie niespodziewanie wkraczają koty z ulicy. Pod wpływem rodzących się więzi bohaterki decydują się odnaleźć szczęście. Czworonożni przyjaciele nie zawsze potrafią stać z boku. Czasem postanawiają wziąć sprawy w swoje łapki i przyspieszyć bieg wydarzeń.

Książkę otwiera historia Miyu i Chobiego, której pierwsza odsłona miała miejsce już w 1999 roku. Bohaterki zadebiutowały w pięciominutowej animacji w reżyserii Makoto Shinkaia. Film – choć krótki i prosty – zdobył serca widzów. Dzięki sukcesowi artysta porzucił pracę grafika i zajął się kinem na pełen etat. W 2013 roku kocio-ludzkie przygody zaistniały ponownie w postaci książki pióra japońskiego scenarzysty i autora mang – Narukiego Nagakawy. Sama jednotomowa powieść graficzna jest w tym momencie trudna do zdobycia.

Film z 1999 roku przedstawia losy Miyu i Chobiego, podczas gdy w książce czytelnik poznaje trzy inne kocio-ludzkie pary. Reina to artystka, która najwyżej ceni wolność i niezależność. Dorastając, musi zweryfikować przekonania na temat własny i otaczającego ją świata, w czym pomaga jej towarzystwo kotki imieniem Mimi. Po śmierci przyjaciółki Aoi pogrąża się w depresji, z której stopniowo wydobywa ją znajomość z małą Kukki. Najstarsza bohaterka – Shino – to w oczach Kuro istota na tyle nieporadna, że kocur planuje nauczyć ją polować i walczyć o swoje.

Powieść ma konstrukcję konstelacyjną. Bohaterki mieszkają w bliskiej odległości, a ich koty spotykają się na ulicach. Czworonogi nie tylko obserwują swoje właścicielki, lecz także same borykają się z niemniej poważnymi rozterkami. Dzielą się przemyśleniami dotyczącymi życia, śmierci, relacji międzyludzkich, międzykocich i międzygatunkowych. Ważne kwestie wypowiadane przez zwierzęta skłaniają do przemyślenia ich także z ludzkiej perspektywy.

Już po lekturze zaledwie dwóch stron miałam w oczach łzy. Obok narracji z perspektywy porzuconego kociątka nie można przejść obojętnie. Nagakawa świetnie zrozumiał konwencję zapoczątkowaną przez Shinkaia i rozwinął ją w formę prawdziwie literacką. Autor z zaskakującą lekkością połączył liryczne opisy świata przedstawionego z oszczędnym rysem psychologicznym postaci. Ponadto w książce ważną rolę odgrywa aspekt przemijania. Czworonogi dostrzegają zmienność pór roku i to, co za sobą niosą. W miarę upływu kolejnych miesięcy przyglądają się swoim właścicielkom. Dostrzegają ich cichą ewolucję. Zdają się także lepiej rozumieć świat, w którym funkcjonują.

„Ona i jej kot” to książka, która przytuli i zrozumie. Przedstawione w niej wątki w nienachalny sposób pozwolą skonfrontować się z różnymi obliczami samotności. Powieść Nagakawy sprawdzi się w deszczowe popołudnie spędzane z kubkiem herbaty i kocem (lub kotem) na kolanach (w zasadzie – why not both?). Przy okazji warto mieć pod ręką paczkę chusteczek. Mogą się przydać, szczególnie przy kociej narracji!

Książka jest częścią cyklu Seria z Żurawiem Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Należą do niego światowe bestsellery wyróżnione prestiżowymi nagrodami w kraju pochodzenia. Cykl polecam mieć na uwadze.

Kaja Folga