Mam wrażenie, że okres stalinowski w Polsce zaciera się powoli w powszechnej pamięci. O ile wydarzenia II wojny światowej czy ery Gierka znamy niemal na pamięć, do siermiężnej rzeczywistości lat 50. mało kto ma ochotę wracać, choć był to okres niezwykle ciekawy.

Jedną z mocniejszych pozycji na ten temat są zeznania Józefa Światły, niemalże "świadka koronnego" reżimu - wysokiego aparatczyka PZPR, który uciekł na Zachód w 1953 roku i w audycjach na antenie Radia Wolna Europa "masakrował" komunistyczny system w Polsce.

Uporządkowanie tematycznie i liczne powtórzenia opisywanych spraw to zabiegi, które pozwalają zobaczyć pełny obraz zbrodniczego reżimu, na którego czele stał Bolesław Bierut. Polski obóz władzy jawi się tutaj jako zupełnie bezwolne marionetki sowieckich mocodawców - jak ogromny to kontrast w porównaniu z wywiadami Teresy Torańskiej w "Onych".

Jedyne, czego trochę brakuje w tej książce to pewna doza krytycyzmu do rewelacji Światły. Nie chce mi się wierzyć, że w 100% mówił prawdę, ale być może dla dobra sprawy lub z braku możliwości weryfikacji, autor nie pokusił się o tego rodzaju refleksję. Może jakiś współczesny historyk wypełni tę lukę?

Mam wrażenie, że okres stalinowski w Polsce zaciera się powoli w powszechnej pamięci. O ile wydarzenia II wojny światowej czy ery Gierka znamy niemal na pamięć, do siermiężnej rzeczywistości lat 50. mało kto ma ochotę wracać, choć był to okres niezwykle ciekawy.

Jedną z mocniejszych pozycji na ten temat są zeznania Józefa Światły, niemalże "świadka koronnego" reżimu -...