Książka posiada zarówno mocne, jak i słabe strony. Najgorzej prezentuje się tzw. ogólny rys historyczny. Autor zupełnie bez potrzeby usiłuje przedstawić na kilkunastu stronach kilka tysięcy lat dziejów Egiptu (przed panowaniem Tutanchamona), co wypada bardziej niż pobieżnie i nic właściwie nie wnosi. Może należy wziąć tutaj pod uwagę potencjalnego czytelnika, do którego tekst skierowano, czyli Amerykanina nie mającego pojęcia o historii czegokolwiek, a już najmniej starożytnego Egiptu? Zdecydowanie lepiej wypadają fragmenty dotyczące wydarzeń związanych z odkrywaniem (odnajdowaniem) w XIX-XX w. różnych artefaktów starożytnej cywilizacji. Autor nie szczędzi tutaj anegdot i okazuje się, że praca ówczesnych archeologów potrafiła być pełna dramatycznych przygód (może nie na miarę Indiany Jonesa, ale jednak...). Z zainteresowaniem przeczytałem też fragmenty „medyczne”, tzn. opisy badań przeprowadzanych współcześnie na zachowanych mumiach faraonów. Potrafią one przynieść wiele nowych, zaskakujących często informacji. Nie zawsze łatwych do zinterpretowania, rzucających jednak światło na dawno minione wydarzenia. Ponieważ techniki analiz medycznych czynią szybkie postępy, można spodziewać się dalszych odkryć. Przy okazji okazuje się, z jaką beztroską jeszcze kilkadziesiąt lat temu obchodzili się z mumiami renomowani nawet archeolodzy czy lekarze. Lektura warta przeczytania, dobrze jednak, aby czytelnik posiadał uprzednio jakąkolwiek wiedzę na temat dziejów starożytnego Egiptu.

Książka posiada zarówno mocne, jak i słabe strony. Najgorzej prezentuje się tzw. ogólny rys historyczny. Autor zupełnie bez potrzeby usiłuje przedstawić na kilkunastu stronach kilka tysięcy lat dziejów Egiptu (przed panowaniem Tutanchamona), co wypada bardziej niż pobieżnie i nic właściwie nie wnosi. Może należy wziąć tutaj pod uwagę potencjalnego czytelnika, do którego...