Życie jest pasmem przypadkowo poznanych osób, miejsc czy zdarzeń... Malcolm Starski miał szczęście mieć dziadka, który przekonał go co to znaczy prawdziwie żyć. Stanley Starski nie wspomniał jednak, że miłość może dać nie tylko poczucie spełnienia ale i może głęboko zranić. Bohater przekonał się, że "życie jest jak walka kogutów, jeśli nie poleje się krew nie będzie prawdziwe" ale jak wtedy uleczyć zadane przez kogoś rany? Malcolma można nazwać neurotykiem, który brnie przez życie po omacku, aż do jednego z tych przypadkowych zdarzeń, które popycha go do podjęcia decyzji, diametralnie zmieniającej jego świat. Przypadkowo poznane kobiety, do których się udaje są swoistym poszukiwaniem miłości, o której mówił starszy Starski.
W książce znajduje się wiele przemyśleń wartych refleksji, jednakże sama forma, sposób przedstawienia postaci jest mało pociągający dla czytelnika. Na początku myślałam, że nie dam rady dobrnąć do końca, jednakże ciekawość wzięła nade mną górę. Średnia powieść, jednak daje jej plus za to, że mimo wszystko po przeczytaniu budzisz się następnego dnia i zastanawiasz się czy by tak nie rzucić wszystkiego i nie wyruszyć w świat, tak jak to zrobił Malcolm.

Życie jest pasmem przypadkowo poznanych osób, miejsc czy zdarzeń... Malcolm Starski miał szczęście mieć dziadka, który przekonał go co to znaczy prawdziwie żyć. Stanley Starski nie wspomniał jednak, że miłość może dać nie tylko poczucie spełnienia ale i może głęboko zranić. Bohater przekonał się, że "życie jest jak walka kogutów, jeśli nie poleje się krew nie będzie...