Krótki, niespełna stustronicowy przewodnik po mitologii mezopotamskiej. Rozpoczyna się od nakreślenia historii wykopalisk tabliczek klinowych oraz innych artefaktów – pozostałości po babilo-asyryjskich miastach, a także odczytania tych tabliczek. Następnie wyjaśnia, czym charakteryzują się te tabliczki – jaki to rodzaj piśmiennictwa, jaką techniką pisano na tabliczkach, co one zawierały i w jaki sposób je składowano. W dalszej kolejności autorka wylicza w dość skrótowy sposób informacje o poszczególnych aspektach związanych z mezopotamską literaturą – o panteonie bogów będących trzonem kulturowym tej cywilizacji, przywołuje co nieco faktów na temat historii regionu oraz jej rozwoju cywilizacyjnego, dywaguje na temat autorów tekstów oraz ich odbiorców. Aż w końcu omawia/komentuje najbardziej charakterystyczne i kluczowe mity, przytaczając ich fragmenty i odnosząc się do nich – Epos o Gilgameszu, Mit o Atrahasisie, Enuma elisz, Mit o bogu Erra, Etana, o Adapie, Mit o Anzu i Zejście Isztar do świata podziemnego. Jest to opracowanie tekstów kulturowych typu „w pigułce”. Proste, skupiające się jedynie na tym, co podstawowe i znamienne, stanowiące zręczne wprowadzenie do tematu. Bardziej obszerną pozycją na ten temat jest „Mitologia Mezopotamii” K. Łyczkowskiej i K. Szarzyńskiej.

Krótki, niespełna stustronicowy przewodnik po mitologii mezopotamskiej. Rozpoczyna się od nakreślenia historii wykopalisk tabliczek klinowych oraz innych artefaktów – pozostałości po babilo-asyryjskich miastach, a także odczytania tych tabliczek. Następnie wyjaśnia, czym charakteryzują się te tabliczki – jaki to rodzaj piśmiennictwa, jaką techniką pisano na tabliczkach, co...