Bardzo przyjemna książka, która z biegiem lat nie starzeje się, a nabiera nowych walorów. Autor szczerze zainteresowany tematyką, w dużym stopniu rozumie świadomość ludu. Głównym tematem jest obraz heroicznego poświęcenia matki w celu wykształcenia swych dzieci, by wzbiły się ponad własny stan. Znajduje ona siłę w Bogu, interpretując różne zdarzenia jako przejaw tego, że jej dzieci są przeznaczone do czegoś wzniosłego. W tle rozgrywa się również tak samo istotny dramat ojca, który zakorzeniony w tradycji i obyczajowości ludowej obawia się nie tylko tego, że nikt nie będzie mógł przejąć po nim gospodarstwa, ale też pewnego rodzaju oddalenia od dzieci w sytuacji, gdy będą one "światowe" - przestaną być elementem swojskim, staną się "Panami", nie "chłopami".
Książka, choć krótka, staje się więc wysokiej klasy źródłem ukazującym bogatą religijność ludową regionu (z ogromnym zwróceniem uwagi na postać Matki Boskiej) ówczesnych Sewerowi lat, jej moralność, wzorce postępowania i postrzegania zjawisk zachodzących w świecie. Autor zachowuje również dialekt pełen galicyzmów. Dla miłośnika tematyki chłopskiej w literaturze polskiej będzie to godna polecenia pozycja obowiązkowa.

Bardzo przyjemna książka, która z biegiem lat nie starzeje się, a nabiera nowych walorów. Autor szczerze zainteresowany tematyką, w dużym stopniu rozumie świadomość ludu. Głównym tematem jest obraz heroicznego poświęcenia matki w celu wykształcenia swych dzieci, by wzbiły się ponad własny stan. Znajduje ona siłę w Bogu, interpretując różne zdarzenia jako przejaw tego, że...