Kto chciałby się dowiedzieć, do czego właściwie służy LHC i jak działają akceleratory, a (przyznajmy uczciwie) nie boi się odrobiny fizyki, może śmiało sięgnąć po książkę Lincolna. Autor posługuje się lekkim, dowcipnym stylem z minimalną ilością fachowej terminologii, wymyśla zabawne porównania i w bardzo przystępny, a zarazem zwięzły sposób gromadzi całą podstawową wiedzę niezbędną do zrozumienia aktualnego stanu badań nad budową materii. Z rzadka tylko posuwa się za daleko w swoich uproszczeniach, np. myląc wartościowość ze stopniem utlenienia albo uparcie utożsamiając spin elektronu z wirowaniem (elektron jest cząstką pozbawioną struktury wewnętrznej, więc nie można mu przypisywać wirowania, tak samo jak nie można powiedzieć, że punkt geometryczny wiruje). Polski przekład jest zarówno fachowy, jak i sprawny językowo, dzięki czemu książkę czyta się bardzo przyjemnie (aczkolwiek razi bolesna literówka, która wkradła się przy przeliczaniu pięciu lat świetlnych na kilometry, gdzie czytamy o 48 milionach zamiast BILIONÓW km). "Kwantowa granica" jest przykładem bardzo dobrej literatury popularnonaukowej, jak najbardziej godnym polecenia.

Kto chciałby się dowiedzieć, do czego właściwie służy LHC i jak działają akceleratory, a (przyznajmy uczciwie) nie boi się odrobiny fizyki, może śmiało sięgnąć po książkę Lincolna. Autor posługuje się lekkim, dowcipnym stylem z minimalną ilością fachowej terminologii, wymyśla zabawne porównania i w bardzo przystępny, a zarazem zwięzły sposób gromadzi całą podstawową wiedzę...