Nikt nie rozumie bardziej dylematów rodziców niż inny rodzice, nikt nie rozumie rodziców dzieci z różnymi chorobami lepiej niż rodzice chorych dzieci – powiedziała do mnie wieki temu osoba, której syn zmarł na serce. Wówczas wydawało mi się, że ją rozumiem. Nie miałam dziecka, a tym bardziej niepełnosprawnego. Po tych wszystkich latach, urodzeniu dziecka, uświadomieniu sobie, że może nie być samodzielne, że walka o samodzielność może być bardzo długa patrzę na te kwestie zupełnie inaczej. Z tego powodu sięgnęłam po książkę Ally Bredlove i Kena Abrahama „Kiedy zacznie się niebo?”.
Kolejne dziecko ma być przyczyną kolejnej radości i obserwacji rozwoju. Rodzice mają pomagać w usamodzielnianiu, dorastaniu. Po narodzinach okazuje się, że chłopiec ma chore serce. Musi zażywać lekarstwa, niezbędny jest przeszczep serca. Codzienne zmagania z chorobom dziecka odmieniają życie i spojrzenie na wcześniej ważne dla nich sprawy.
Książka jest interesującym spojrzeniem na problem borykania się z niepełnosprawnością, odchodzeniem, ciągłym ryzykiem nagłej śmierci i jednoczesnym cieszeniem się z chwil pełnych dziecięcej beztroski. Jak rodzice Bema radzą sobie z tym? Jak każdy z nas może poradzić sobie ze śmiercią?
Poza prostą opowieścią przepełnioną emocjami znajdziemy w niej wiele religijnych motywów, dlatego szczególnie polecam tę książkę osobom wierzącym.

Nikt nie rozumie bardziej dylematów rodziców niż inny rodzice, nikt nie rozumie rodziców dzieci z różnymi chorobami lepiej niż rodzice chorych dzieci – powiedziała do mnie wieki temu osoba, której syn zmarł na serce. Wówczas wydawało mi się, że ją rozumiem. Nie miałam dziecka, a tym bardziej niepełnosprawnego. Po tych wszystkich latach, urodzeniu dziecka, uświadomieniu...