Megan Boudreaux - Cud na wzgórzu voodoo Niezwykła historia młodej kobiety, która wyrywa dzieci z mocy ciemności

Tematyka tej książki jest taka jaką lubię najbardziej, bo dotyczy ogólnie rzecz ujmując - rozeznaniu własnego powołania i oddaniu się bezgranicznie Bogu, który ma na nas swój własny, lepszy plan.
Przed takim wyborem stanęła bohaterka a zarazem autorka niniejszej książki. Książka ta to relacja jej głębokiego doświadczenia, świadectwa, w którym musiała odrzucić swoje lęki, obawy związane z porzuceniem wygodnego życia, satysfakcjonującej pracy, przyjaciół na rzecz samotności w obcym kraju, gdzie nie znała nikogo, nie znała tamtejszego języka i nie miała żadnych wizji na czym jej misja miała by polegać. Pozostało jej ufać w przeczucie pochodzące od samego Boga.
"Trzeba robić to, co wydaje się nie możliwe"

Bóg za pomocą jej skromnej osoby dokonuje serie "małych" cudów, które mają na celu znaleźć rozwiązanie w każdej sytuacji i pokonać wyrastające przeszkody w postaci zła, które panoszy się po świecie.

Książka uczy nas jak też Bóg działa w naszym życiu, gdy tylko dajemu Mu dojść do głosu. Szanuje naszą wolę, dając nam jednocześnie wskazówki i środki do ich realizacji. "Zamknącz oczy, otworzyć ręce i dać się prowadzić". Bóg działa przez ludzi, uczać nas Swojej Miłości.

Miejsce, gdzie dane jej było wyruszyć to Haiti, kilka miesięcy po tragicznym trzęsieniu ziemi w całym kraju, które pozbawiło większości mieszkańców dachu nad głową.
Walka o każde bezbronne dziecko pozbawione dachu nad głową, bliskiej osoby - czy samo prawo do wolności i godności - stało się dla nie życiową misją.
Drzewo Tamaryndu, pojawiające się w jej snach - było symbolem jej nowego życia - a mające miejsce na wzgórzu Bellieve
stało się jej przystanią, miejscem spotkań z tamtejszymi dziećmi oraz nieustających modlitw o dalsze prowadzenie w wyznaczonym jej celu.

Smutek na twarzach, głód i niedożywienie , apatia u tamtejszych dzieci od razu wbija się naszej bohaterce w pamięć. Małe dzieci, niechciane, porzucone, bez rodziców, często wykorzystywane były do ciężkich fizycznych prac jako niewolnicy. Wykonując czynności przeznaczone dla dorosłych - bez sprzeciwu - nie dostając za swą pracę nawet pożywienia.
Traktowani jak ludzie gorszej kategorii - wzrastają w poczuciu odrzucenia i braku miłości.

Megan nie mogła patrzeć na taki stan rzeczy i założywszy własną fundację, zaczęła działać, zgłębiając powoli tajemnice panujące w miejscach pełnego niedostatku i wyzysku bezbronnych dzieci - i placówkach mających za swój "obowiązek" pomagać potrzebującym. Z całego świata organizacje charytatywne przesyłają paczki z żywnością, lekami czy zabawkami - ogarnięci współczuciem wobec tylu cierpiących, niedożywionych istot - coż z tego skoro nic z tego nie trafia w ręcę i żołądki potrzebujących? Ludzie źli, pozbawieni sumień wykorzystują te dzieci jako przynęty, by żerować właśnie na tych organiazacjach, które nie sprawdzają i nie wiedzą co dzieje się z tymi darami, które nieustannie wysyłają - mając jednocześnie przekonanie, że wykonali swoją pracę w 100%. Sytuacje pogorsza proceder handlu dziećmi, który jest na początku dziennym bo nikt nie sprawdza jak funkckonują instytucje takie jak sierocińce, gdzie dochodzi najczęściej do incydentów z udziałem nieletnich.
Większość dzieci nie chodzi do szkół, brakuje bieżącej wody, wokół wszechobecny fetor ekstrementów sprzyjający rozprzestrzenianiu się chorób.

"Obojętność i zło idą ze sobą w parze.
Zło czegoś chce. Obojętność na to pozwala.
Zło najbardziej nienawidzi niewinnych i bezbronnych. Obojętność odwraca wzrok, dopóki coś nie dotknie jej osobiście"

Ile może zdziałać jeden człowiek, który otwiera się całym sercem na działanie Boga? Sami czujemy się bezbronni, wzrasta w nas obojętność na ludzką krzywdę, bo sami nie doświadczamy krzywd tych ludzi, poczucie własnego komfortu odpycha nas od "tamtego" świata, tworząc wokół nas grubą powłokę.
A oto ona rezygnuje z tego wszystkiego co świadczy o "naszej wartości" w dzisiejszym świecie na rzecz wewnętrznego głosu Tego niewidzialnego Stwórcy, którego istnienie wyśmiewane i negowane jest na każdym kroku. Przed nią trudne zadanie, wpoić tym biednym dzieciom, że jest Ktoś kto je kocha, szanuję i chce troszczyć się o nie, chce przeżywać z nimi ich troski, radości i traktować je tak by uwierzyły, że rzeczywiście są wyjątkowe jako dzieci Boże, nie gorsze od reszty - wpajając im uczucia, które dotąd były im nie znane.
Pokazać im różnicę między dobrem a złem, między światłem a ciemnością.
Wyrwać je z mocy ciemności by znalazły przystań w blasku Jego obecności.

Gdy robisz coś dobrego, zawsze ktoś o podobnym sercu, przyłączy się by cię wesprzeć - w dziele Boga ludzie jednoczą się i wspólnie stawiają czoła przeciwnościom.

Jesteśmy stworzeni by czynić Dobro, opiekować się słabszymi by w ten sposób pokazywać Bożą miłość, która prowadzi nas przez koronę cierniową na Krzyż Zmartwychwstania.

"Odkryłem, że każde dzieło Boga składa się z trzech etapów: najpierw jest niemożliwe, później trudne, a na koniec - wykonane"

Priorytetem oprócz zapewnienia dzieciom regularnych posiłków i bezpieczeństwa - jest zapewnienie im możliwości chodzenia do szkoły i zdobycie wykształcenia.
Oraz bezpiecznego azylu, w którym będą mogły zagoić swoje rany, przebaczyć i z ufnością spojrzeć w przyszłość.

Z Bożą pomocą nic nie jest niemożliwe.
Daj się mu prowadzić a w twoim życiu będą dziać się cuda.

"Uczę się oddawać Bogu wszystkie swoje bitwy".

Książka nie zależnie od tego czy jesteś wierzący czy nie, zmusza do refleksji nas nad tym do czego tak naprawde zostaliśmy powłani tu na ziemi pełnej niesprawieliości, pełna smutków i radości, ciężkiej codzienności.

Uczymy się całe życie jak poznawać Jego wolę, jak z Nim rozmawiać, cood nas oczekuje i czy my zgodzimy się na to by być Szalonym dla Chrystusa.

Megan Boudreaux - Cud na wzgórzu voodoo Niezwykła historia młodej kobiety, która wyrywa dzieci z mocy ciemności

Tematyka tej książki jest taka jaką lubię najbardziej, bo dotyczy ogólnie rzecz ujmując - rozeznaniu własnego powołania i oddaniu się bezgranicznie Bogu, który ma na nas swój własny, lepszy plan.
Przed takim wyborem stanęła bohaterka a zarazem autorka niniejszej...

Piękna, osobista historia młodej kobiety, Megan, która porzuciła swoje dotychczasowe, wygodne życie i wyjechała na Haiti, by walczyć o lepszą przyszłość dla restaveków. Restavek to dziecko, które jest sierotą lub którego rodzice są zbyt biedni, by je utrzymać. Dzieci te są w praktyce niewolnikami w rodzinach, u których mieszkają.
Megan, poświęcając się sprawie całkowicie, założyła szkołę, a następnie stworzyła cały ośrodek, którego celem jest pomoc dzieciom. W książce opisuje swoje doświadczenia. Prosty, szczery przekaz, pełen wiary i ufności mimo trudności.

Piękna, osobista historia młodej kobiety, Megan, która porzuciła swoje dotychczasowe, wygodne życie i wyjechała na Haiti, by walczyć o lepszą przyszłość dla restaveków. Restavek to dziecko, które jest sierotą lub którego rodzice są zbyt biedni, by je utrzymać. Dzieci te są w praktyce niewolnikami w rodzinach, u których mieszkają.
Megan, poświęcając się sprawie całkowicie,...

Bardzo ciekawa książka. Polecam!

Bardzo ciekawa książka. Polecam!